Door de recente ontwikkelingen in het Guyana-Suriname-bekken groeit de hoop in Suriname, dat ook wij binnenkort kunnen meeliften op de oliehausse die ons buurland transformeerde tot economische reus. Terwijl Guyana in recordtempo olie oppompt en miljarden verdient, kijkt Suriname reikhalzend uit naar de eerste opbrengsten uit offshore Blok 58. De regering Santokhi stelt haar hoop op een economische wederopstanding vanaf 2025. Maar die hoop, hoe begrijpelijk ook, dreigt te verzanden in een gevaarlijke afhankelijkheid van olie, zonder de harde lessen van andere olieproducerende landen ter harte te nemen.
Ja, Suriname heeft wereldklasse olieontdekkingen gedaan. En ja, na jaren van economische tegenslag, schuldherstructureringen en sociale onrust, klinkt het aantrekkelijk: een nieuw tijdperk van rijkdom, investeringen en stabiliteit. Maar olie is geen wondermiddel. Zolang onze economische structuur zwak blijft, corruptie onvoldoende wordt aangepakt en instellingen kwetsbaar zijn, is het risico levensgroot dat olie juist nieuwe problemen creëert in plaats van oude oplost.
De vergelijking met Guyana wordt vaak gemaakt, maar die is misleidend. Ook daar zijn er zorgen over hoe de olierijkdom verdeeld wordt, over milieu-impact en over de druk op maatschappelijke verhoudingen. Suriname moet zich afvragen: willen wij een economie bouwen op basis van een eindige, vervuilende grondstof, in een tijd waarin de wereld versneld overschakelt op duurzame energie? En hoe garanderen we dat de opbrengsten niet verdwijnen in inefficiëntie, vriendjespolitiek of buitenlandse winsten, maar terechtkomen bij de Surinaamse bevolking?
Intussen leeft bijna een vijfde van onze bevolking in armoede. De inflatie is torenhoog, de koopkracht blijft dalen en het vertrouwen in de politiek is broos. Dat zijn geen problemen die automatisch verdwijnen met de komst van oliedollars. Integendeel: zonder strategisch beleid, transparante besluitvorming en langetermijninvesteringen in onderwijs, zorg en duurzame productie, vergroot olie alleen maar de kloof tussen belofte en realiteit.
Het is tijd voor een eerlijk nationaal gesprek over wat wij als land willen met onze natuurlijke rijkdommen. Blok 58 biedt kansen, maar is geen garantie. De echte test zit niet in het oppompen van olie, maar in hoe wij omgaan met de opbrengsten, voor wie we die inzetten en welke toekomst we willen bouwen met of zonder olie.
The post OLIE ALS ONZE REDDING ..
- Misvattingen rond het presidentskandidaatschap binnen de ND…..
- DA’91: ‘Onderwijs sleutel tot ontwikkeling Suriname’..
- Verontrustend en afkeurenswaardig: OPTSU-propagandist aange…..
- Kabinet Santokhi heeft financiële val gelegd voor volgende …..
- OBBS legt schoolvervoer per direct stil: Financiële problem…..
- Boosterstation duurzame oplossing voor waterdrukproblemen..
- Brunswijk waarschuwt electoraat voor verkoop van stemkaarte…..
- ABOP sluit samenwerking met geen enkele partij uit..
- RVI, rechtvaardige intentie vereist rechtsstatelijke verank…..
- Drukproces definitieve RR-stembiljetten gestart..
- Staatsolie boekt omzet van US$ 735 miljoen in boekjaar 2024..
- President geeft startsein verharden Gangaram Pandayweg..
- CAMOUFLAGEMARS..
- Ook vandaag wat verkoeling in de middag..
- Staatsolie draagt US$ 384 miljoen bij aan staatskas in 2024..
- OM: Verdachte ernstige milieuverontreiniging voorlopig vrij..
- Security Alliance vraagt ontslagvergunning aan voor 70 werk…..
- India voert luchtaanvallen uit op Pakistan: spanning tussen…..
- Verdachte in milieuverontreinigingszaak stuwmeer vrijgelate…..
- Santokhi ziet koloniale wortels in racisme, ongelijkheid en…..
- Opleiding Wiskunde AdeKUS viert 10-jarig bestaan en streeft…..