De verkiezingen zijn voorbij, maar de schrik is nog aanwezig, en ook nog duidelijk voelbaar. Een week na de stemronde, hangt er een gespannen stilte over Suriname. De voorlopige uitslag, waarin de NDP als grootste partij uit de bus kwam en de VHP op de tweede plaats eindigde, heeft een diepe indruk achtergelaten op een groot deel van de samenleving. Vooral degenen die begrijpen, wat het op economisch gebied kan betekenen, als we terug naar nul moeten. Hoewel de uitslag juridisch nog niet definitief is verklaard, is de impact ervan al merkbaar in de publieke sfeer.
Sociale media, gesprekken op straat en persoonlijke uitingen, laten dit zien. Er heerst een zekere mate van onzekerheid, angst en zelfs paniek. Niemand weet wat ons te wachten staat. Men weet niet of het huidige beleid gecontinueerd zal worden of zal het een populistisch of sociaalbeleid worden. Sommigen bereiden zich in stilte voor op wat komen gaat, uit wantrouwen gebaseerd op eerdere ervaringen met NDP-regeringen. Anderen spreken openlijk over emigratie. De koers, die kort voor de verkiezingen nog een moment van stabiliteit leek te hebben, maakte plotseling een grillige stijging. De markt reageerde sneller dan de politiek, en dat zegt veel.
De kern van de angst zit niet in de overwinning zelf, maar in het verleden.
Onder voorgaand NDP-bestuur, werd het land geconfronteerd met ernstige economische achteruitgang, verlies van vertrouwen in instituties en verslechtering van democratische processen.
Hoewel de partij bij deze verkiezingen campagne voerde met de belofte, het ‘anders te zullen doen’, heerst er nog onzekerheid. Wat deze verkiezingsuitslag vooral blootlegt, is de diepe verdeeldheid en het fragiele vertrouwen van het volk in zijn bestuurders.
De schrikreactie wijst niet alleen op politieke tegenstellingen, maar op een dieper geworteld trauma. Het is een stille schreeuw om transparantie, om betrouwbaarheid en, om stabiliteit.
Wat nu nodig is, is niet alleen politieke daadkracht, maar ook leiderschap, die de zorgen van het volk kunnen wegenemen. De nieuwe regering, wie die ook vormt, moet beseffen dat legitimiteit niet slechts uit stemmen voortkomt, maar nadrukkelijk uit vertrouwen. En dat vertrouwen ontbreekt nog. De samenleving kijkt gespannen, alert, en met de vinger aan de pols toe. De grote vraag rijst dan ook: Zal de NDP in staat zijn haar imago te verbeteren en daadwerkelijk een koerswijziging doorvoeren? Of is deze stilte slechts de voorbode van een nieuwe storm?
The post SCHRIK EN STILTE DUIDELIJK VOELBAAR ..
- Stg. Vrienden van Suriname stuurt wederom hulpgoederen..
- Gowricharn ontvangt internationale erkenning voor diasporao…..
- Broer gaat zus met houwer achter na; broer ingesloten..
- Nieuw bestuur autorally klub gaat voor innovatie..
- Gajadien: uiteindelijke verkiezingsresultaten rustig afwach…..
- Geestesvader bubblingparties in Nederland is niet meer..
- Suriname vanuit de kappersstoel belicht..
- Kwetsbaar opstellen..
- Hassankhan: “NDP maakte volop gebruik van digitale verslagl…..
- ABOP spreekt waardering uit voor moslimgemeenschap..
- Presidentskandidaat Simons spreekt met partijen over priori…..
- ABOP wenst gemeenschap gezegende Eid-ul-Adha toe..
- WWF-Guianas lanceert drie bosprojecten in Suriname met EU-s…..
- Demissionair..
- Regen, gebed en bezinning markeren begin van Offerfeest..
- Man verwond bij woninginbraak Sir Winston Churchillweg..
- VES: “Wisselkoers politiek of administratief bepalen werkt …..
- NDP: Ied ul-Adha markeert begin van hoop en herstel..
- Regeerakkoord NDP bevat paradox indien VHP niet meedoet..
- President Santokhi: “Regering niet demissionair, volk heeft…..
- DE VHP-OPPOSITIE..