De verkiezingen zijn voorbij, maar de schrik is nog aanwezig, en ook nog duidelijk voelbaar. Een week na de stemronde, hangt er een gespannen stilte over Suriname. De voorlopige uitslag, waarin de NDP als grootste partij uit de bus kwam en de VHP op de tweede plaats eindigde, heeft een diepe indruk achtergelaten op een groot deel van de samenleving. Vooral degenen die begrijpen, wat het op economisch gebied kan betekenen, als we terug naar nul moeten. Hoewel de uitslag juridisch nog niet definitief is verklaard, is de impact ervan al merkbaar in de publieke sfeer.
Sociale media, gesprekken op straat en persoonlijke uitingen, laten dit zien. Er heerst een zekere mate van onzekerheid, angst en zelfs paniek. Niemand weet wat ons te wachten staat. Men weet niet of het huidige beleid gecontinueerd zal worden of zal het een populistisch of sociaalbeleid worden. Sommigen bereiden zich in stilte voor op wat komen gaat, uit wantrouwen gebaseerd op eerdere ervaringen met NDP-regeringen. Anderen spreken openlijk over emigratie. De koers, die kort voor de verkiezingen nog een moment van stabiliteit leek te hebben, maakte plotseling een grillige stijging. De markt reageerde sneller dan de politiek, en dat zegt veel.
De kern van de angst zit niet in de overwinning zelf, maar in het verleden.
Onder voorgaand NDP-bestuur, werd het land geconfronteerd met ernstige economische achteruitgang, verlies van vertrouwen in instituties en verslechtering van democratische processen.
Hoewel de partij bij deze verkiezingen campagne voerde met de belofte, het ‘anders te zullen doen’, heerst er nog onzekerheid. Wat deze verkiezingsuitslag vooral blootlegt, is de diepe verdeeldheid en het fragiele vertrouwen van het volk in zijn bestuurders.
De schrikreactie wijst niet alleen op politieke tegenstellingen, maar op een dieper geworteld trauma. Het is een stille schreeuw om transparantie, om betrouwbaarheid en, om stabiliteit.
Wat nu nodig is, is niet alleen politieke daadkracht, maar ook leiderschap, die de zorgen van het volk kunnen wegenemen. De nieuwe regering, wie die ook vormt, moet beseffen dat legitimiteit niet slechts uit stemmen voortkomt, maar nadrukkelijk uit vertrouwen. En dat vertrouwen ontbreekt nog. De samenleving kijkt gespannen, alert, en met de vinger aan de pols toe. De grote vraag rijst dan ook: Zal de NDP in staat zijn haar imago te verbeteren en daadwerkelijk een koerswijziging doorvoeren? Of is deze stilte slechts de voorbode van een nieuwe storm?
The post SCHRIK EN STILTE DUIDELIJK VOELBAAR ..
- Chris Polanen wil met roman ‘De handlezer’ taboe over (pros…..
- Bronto Somohardjo bevestigt pogingen tot omkoping..
- Voorganger C.L. ontkent dwang, erkent seks..
- Reactie op: ‘tralala’ naar ‘dadaa’ verandering?..
- Juspol-minister Amoksi viert jaardag in Opa Doeli..
- GUM AIR betreurt Europese beslissing, bevestigt naleving ve…..
- Chartervlucht ingezet voor gestrande passagiers SLM in Miam…..
- Korpschef Isaacs: “Keihard optreden tegen criminelen die sa…..
- Rovers zetten vuurwapen tegen hoofd van peuter bij woningov…..
- Hooglandrijst: Van cultureel erfgoed tot gezond alternatief..
- Verdachte na brandstichting te Pikin Saron aangehouden..
- Criminaliteitsgolf leidt tot spoedoverleg autoriteiten..
- Nieuwe trainers klaargestoomd voor muziekles in speciaal on…..
- Historisch: Natio na 48 jaar weer dichtbij WK..
- Extra aandacht voor vaders in tijdens ‘Papa Wiki 2025’..
- President Santokhi herdenkt slachtoffers vliegramp 1989..
- Venezuela uit felle kritiek op Trinidadiaanse premier na dr…..
- SLM kampt wederom met technisch probleem, vlucht naar Miami…..
- Drukte en toewijding bij offerfeest: Iedereen moest ten min…..
- Kleuren..
- Tembe Art Studio wordt nieuw leven ingeblazen..