HET LAATSTE DANSJE?

President Chandrikapersad Santokhi heeft aangekondigd, dat meer mensen koopkrachtversterking zullen ontvangen. Dit deed hij afgelopen maandag bij het startsein van de bouw van de dam te Weg naar Zee. De algemene oudedagsvoorziening (AOV) en bijstand voor mensen met een beperking is al verhoogd, en studenten vanaf 18 jaar, kunnen binnenkort rekenen op een maandelijkse ondersteuning van SRD 800. Ook vakbonden worden betrokken bij gesprekken om de koopkracht van werkenden te versterken. Maar de vraag rijst: is dit een structurele oplossing of slechts politieke charme? Het is wel opvallend dat de regering enkele maanden voor de verkiezingen, opeens middelen vrijmaakt om de koopkracht te versterken. Na jaren van financiële crisis, waarin burgers de ene na de andere verhoging aan belastingen, brandstofprijzen en basisgoederen moesten slikken, komt er nu plotseling een gebaar van verlichting. Santokhi beweert dat de moeilijke fase voorbij is, maar die bewering is moeilijk te rijmen met de realiteit waarin veel Surinamers nog steeds worstelen, om rond te komen.
Bovendien doet deze timing denken aan eerdere verkiezingscampagnes, waarin zittende regeringen kort voor de stembusgang, allerlei beloften deden om het volk tevreden te stellen. Zijn deze koopkrachtmaatregelen oprecht bedoeld om de financiële druk op de burgers te verlichten, of is het slechts het laatste dansje van een regering die haar greep op de samenleving langzaam verliest?
Een ander cruciaal punt is de financiering. Waar komt het geld plotseling vandaan? De gesprekken met governor Maurice Roemer van de Centrale Bank en minister Stanley Raghoebarsing van Financiën en Planning zijn nog gaande, maar Santokhi wil eind april al uitbetalen. Dit doet vermoeden dat de beslissing politiek gebaseerd is en dat de financiële onderbouwing pas achteraf wordt uitgewerkt.
Suriname kampt al jaren met begrotingstekorten en een instabiele economie. Als deze koopkrachtversterking slechts tijdelijk is en geen duurzame basis heeft, dan is die niets meer dan een doekje voor het bloeden of erger nog, een sluipweg naar verdere monetaire problemen c.q. tekorten, na de verkiezingen.
Een van de meest in het oog springende beloftes, is de uitkering van SRD 800 per maand aan studenten vanaf 18 jaar. Hoewel financiële steun voor studenten in principe een goed initiatief is, roept het vragen op waarom deze maatregel juist nu wordt geïntroduceerd. Zijn studenten daadwerkelijk de prioriteit van de regering, of worden zij misbruikt als een politiek spel om de jonge kiezers te winnen? Het is ironisch dat Santokhi persoonlijk toezegt dat studenten het geld zullen krijgen. Dezelfde president die jarenlang heeft gezegd dat er geen geld was voor subsidies, loonsverhogingen en structurele armoedebestrijding, lijkt nu ineens in staat, de geldkraan open te kunnen draaien.
The post HET LAATSTE DANSJE? ..

...