De boot wordt volgestouwd met stenen verpakt in zakken en tal van andere elementen om een huis te bouwen. Maar ook een bed en matras gaan mee. Behendig als acrobaten lopen de vele jongens over de rand van korjalen, aangemeerd bij Atjoni, om spullen in te laden in boten die de rivier opgaan. Na ruim een uur varen wordt Gunsi bereikt. Met een een brasa groet Waldie Ajaiso de gasten bij de aanmeersteiger. Vanuit de oever zijn direct de kleine houten huisjes op hele hoge ‘poten’, bestemd voor toeristen, te zien. “Nu is het rustig. De toeristen komen vanaf begin juli. Ik vind het jammer dat er zo weinig Surinamers komen, want de schoonheid en rust die het gebied biedt zijn voor eenieder”, zegt Adjaiso. “Hier bij Gunsi TW, Te yu Weri, kom je bij ons uitrusten.” Het is een bergachtig gebied, maar de hele tuin is beplant met beschuitgras, wat het lopen een stuk aangenamer maakt.
Tekst en beeld Tascha Aveloo
Ajaiso is beginjaren negentig begonnen met het resort. Op het terrein staan vijftien huisjes, een ruime keuken en twee zalen voor events en workshops voor grotere groepen. “We hadden hier enkele maanden geleden dertig leden van een meditatiegroep.”
“We willen nog meer doen, zoals een museum opzetten waar onze geschiedenis duidelijk zichtbaar wordt”
Ajaiso is geboren in Asigron, Brokopondo, waar Landbouwmaatschappij Victoria was. “Gunsi is een transmigratiedorp. In het gebied waar nu het Brokopondomeer ligt, waren dorpen, waaronder Kadjoe, waar mijn ouders woonden. Ik was nog maar een jaar toen we moesten verhuizen vanwege het stijgende water.”
Hij vertelt ook dat zijn moeder vol weemoed sprak over de plek die zij hadden moeten verlaten, maar dat Gunsi als hun nieuwe thuis sterk leek op het kamp dat haar vader had opgezet in Kadjoe. “Mijn vader wilde niet wonen in een dorp ‘onder’ de dam. Ze hadden een filmpje gezien van wat er kon gebeuren als een dam brak. Daarom koos hij voor Gunsi. Daar wonen veel mensen van Kadjoe.”
Zijn vader wilde het traditionele dat het gezin gewend was in Gunsi voortzetten. Leven naast het water zoals in Kadjoe. “We hebben goede relaties met de omliggende dorpen. We zijn een traditioneel dorp met ongeveer vijftig mensen en een orakel dat we kunnen raadplegen.” Het orakel is een specifieke spirituele plek, niet ver buiten het dorp. Met behulp van een ingewijde geestelijk leider kunnen vragen worden gesteld en kan er hulp worden gezocht.
Vlak tegenover Gunsi liggen Anaula, Kininipati en Tan Luku-resort. “Met toerisme kunnen we ontwikkeling brengen voor het dorp. Ik wil bij mijn plannen meer mensen uit het dorp betrekken, zodat ook zij ervan profiteren.”
Ajaiso vertelt dat hij en anderen tot de eersten behoren die zijn begonnen met een resort. “Vroeger was er geen logeergelegenheid. Als je het binnenland bezocht, moest je iemand kennen. Er waren woningen voor personeel van de Medische Zending en het districtscommissariaat, waar de ‘gewone man’ niet mocht blijven.”
Eigen twist
Het eerste resort was van Kamalu en daarna startte Ajaiso, geïnspireerd door wijlen Nadia Raveles, met het opzetten van zijn resort. “In de beginjaren ging het redelijk. We hebben huizen bijgebouwd en het liep steeds beter. Het is verrijkend geweest voor ons dorp. De ene keer zit je zit met een Amerikaanse professor te praten en een andere keer met een Jamaicaans stel dat besluit hier op traditionele wijze te trouwen. Je leert over andere landen.”
De ondernemer heeft tientallen cursussen in toerisme en hospitality gevolgd. “Er komt veel meer bij kijken dan alleen een mooie plek hebben en vriendelijk zijn”, verduidelijkt hij. Met de komst van vele andere oorden vlakbij, die vaak ook luxer zijn, is de spoeling dunner geworden. Maar hij gelooft dat elk resort iets unieks heeft en zet zich in om iets te bedenken dat Gunsi nog meer onderscheidt van de rest. “We we praten veel met mensen die kennis hebben. Zo heb ik gesproken met mensen van het Nederlands Cultuurfonds en adviezen gekregen over hoe ik invulling kan geven aan mijn ideeën.”
Eén daarvan is om tours te organiseren met creatieve workshops voor de gasten. “Dat idee kwam voort uit een ander project dat we hier al vier keer hebben uitgevoerd met groepen kinderen van veertien tot en met zeventien jaar uit Nederland, van Pabo- en MBO-niveau. Met hen doen we eigenlijk culturele uitwisseling.”
De studenten komen met ouders en leerkrachten als begeleiders en blijven gemiddeld een week in Gunsi. Ze slapen in de hutjes, leren over het leven van kinderen in het binnenland en nemen deel aan workshops, zoals kalebas bewerken. Maar ze maken ook boswandelingen en krijgen daarbij uitleg over medicinale planten en bomen. “We willen nog meer doen, …
- Tijdelijke combinatie lid DNA en President: constitutionele…..
- Politie zoekt nabestaanden van man wiens lijk aanpoelde in …..
- 60.000 personen geregistreerd voor Royalty voor Iedereen-pr…..
- Vrouwelijk geleide bedrijven groeien sneller dan mannelijke…..
- Regen en onweersbuien op 1 juli..
- Suriname als eerste Amazoneland malariavrij verklaard door …..
- Seoul overspoeld door ‘lovebugs’, inwoners noemen het een r…..
- Trump legt strenger Amerikaans beleid op aan Cuba..
- Reglement van Orde onjuist toegepast, zegt Jogi..
- Onrust binnen KPS: korpsleiding hekelt ingrijpen van minist…..
- Column: Laat alle 34 coalitieleden tekenen voor president e…..
- Bij verkiezing voorzitter parlement speelt de persoonlijke …..
- Olie- en gasproject Suriname levert naar schatting 6000 ban…..
- Kotzebue : ‘Zonder visie groeit Suriname de verkeerde kant …..
- 4 jaar cel voor Midema ontvoering van Rodney Cairo..
- VHP roept op tot rechtvaardigheid, eenheid en gedeelde toek…..
- Grondwetsartikelen bijten elkaar over huidge positie van vi…..
- Rechtbank Den Haag: 15 jaar cel voor doden van Rishi Parmes…..
- Politie lanceert online portaal voor verlenging en duplicaa…..
- KPS zet grote stap naar verder digitalisering met nieuwe po…..
- Ebu Jones zal kritisch blijven binnen eigen coalitie..