Fernald al geruime tijd wars van ‘koers’ NPS

door Ivan Cairo

PARAMARIBO — Oud-Defensieminister Ivan Fernald heeft zondag zijn lidmaatschap van de Nationale Partij Suriname (NPS) opgezegd. In een scherpe en tegelijk persoonlijke brief aan het hoofdbestuur, het Congresbestuur, de Adviesraad en andere partijorganen kondigde hij zijn vertrek aan. Na meer dan 25 jaar actieve betrokkenheid neemt hij afscheid van partijhoofdkwartier Grun Dyari, maar niet van de idealen die de NPS volgens hem ooit hebben gevormd.

Fernald stelt dat zijn jarenlange inzet, waaronder als coördinator van de werkgroep Onderwijs, hoofd van het Wetenschappelijk Bureau en mede-auteur van drie verkiezingsprogramma’s, consequent zijn beantwoord met “disrespect en ondermijning”. Volgens hem is de interne democratie uitgehold en functioneren partijstructuren als façade. “Partijcongressen nemen besluiten met amper elf stemgerechtigden. Het woord van de voorzitter is allesbepalend geworden”, schrijft hij.

“Ik wens de partij oprecht wijsheid, kracht en succes toe bij het hervinden van haar koers”

Ministersvoordracht genegeerd

Een dieptepunt in zijn relatie met de partij was dat hij bij drie opeenvolgende verkiezingen – in 2015, 2020 en 2025 – niet op de kandidatenlijst voor het parlement werd geplaatst, ondanks zijn achtergrond als adviseur, oud-minister en onderwijsdeskundige. “Voorrechten lijken voorbehouden aan een select gezelschap”, merkt hij op. “Welke conclusie moet hieruit worden getrokken?”

Fernald spaart ook de inhoudelijke koers van de partij niet. In het bijzonder hekelt hij de manier waarop het bestuur is omgegaan met adviezen van de werkgroep Onderwijs. Zijn voordracht voor de ministerspost van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur werd volgens hem volledig genegeerd. “Het onderwijs behoort niet aan politici toe; het is van nationaal belang en raakt de sociaaleconomische toekomst van ons land”, stelt hij nadrukkelijk.

Hij wijst op zijn uitgebreide bijdrage aan het onderwijsdebat in Suriname: meer dan vijftig gepubliceerde artikelen, twee boeken en tientallen lezingen. Zijn betrokkenheid was geen vrijblijvende hobby, maar een missie die volgens hem steeds minder ruimte kreeg binnen de partijstructuur.

Blijft achter NPS-idealen

Toch benadrukt Fernald dat hij geen afscheid neemt van de partijleden noch van de oorspronkelijke idealen van de NPS. “Ik blijf de partijgenoten. die hopen op een beter bestaan, dragen in mijn hart.”

Zijn probleem is, zegt hij, niet met de partij op zich, maar met de koers die deze is gaan varen. Hij vindt dat de partij er niet in is geslaagd het vertrouwen van de kiezer terug te winnen. Fundamentele zelfreflectie is volgens hem noodzakelijk.

In zijn afscheidsbrief eindigt Fernald met een hoopvolle wens: “Ik wens de partij oprecht wijsheid, kracht en succes toe bij het hervinden van haar koers.”