Zwemproject met een beetje extra: ‘Het is prachtig om te zien hoe ze zich uitleven’

Tekst en beeld Euritha Tjan A Way
PARAMARIBO — Miracle Slagveer komt met een grote glimlach uit het zwembad. Ze leert al iets langer dan een week zwemmen bij Wi Kontren en heeft er schik in. “Ik heb een prachtige vakantie”, glimlacht ze terwijl ze de Ware Tijd te woord staat. “Ik kon wel een beetje zwemmen, maar hier heb ik geleerd hoe het precies moet. Ik voel me ook veiliger, want in het zwembad kan je zien waar je zwemt. In Coronie zie je dat niet”, zegt ze, waarna ze naar de kleedkamer rent.

Sobena Vroom, moeder tevens sportbegeleider die samen met ruim veertig kinderen uit Coronie verblijft in vormingscentrum Asewatono, vindt het project een unieke kans voor de kinderen van het district. “Weet u hoe lang sommige ouders hebben uitgekeken naar zo een gelegenheid om hun kinderen te leren zwemmen. Weet u hoeveel het zou kosten om elke dag op en neer te gaan of om op eigen gelegenheid in Paramaribo te blijven drie weken lang?”

“Weet u hoeveel het zou kosten om elke dag op en neer te gaan of om op eigen gelegenheid in Paramaribo te blijven drie weken lang?”
Sobena Vroom
De kinderen leren gedurende drie weken zwemmen bij Wi Kontren waar ze samenkomen met nog eens vijftig uit Para die elke dag op en neer gaan. “Nog zeven dagen”, verzucht Ramon Hooplot, die elke dag met de kinderen bezig is en er zichtbaar van geniet om te helpen de jeugd van deze twee districten te vormen.
“Want je leert de kinderen niet alleen zwemmen, je leert ze ook samenwerken. We zien wat hun talenten zijn en moeten voor vertier zorgen. Het is prachtig om te zien hoe de kinderen zich uitleven”, klinkt het vol energie.
Waterrijke districten
Het project is begin van het jaar gaan leven in de harten van de trekkers van stichting ter Bevordering van de Sociale, Economische en Maatschappelijke Ontwikkeling van Coronie (Semoco) en stichting Wi Kontren. “We wilden van alle scholen in Para en Coronie kinderen selecteren om te leren zwemmen. We hadden gemikt op honderd. Beide districten zijn waterrijk, maar er is geen openbaar zwembad of een zwemplek waar les wordt gegeven aan kinderen”, zegt Hooplot.
Uiteindelijk werden het er vijftig van Para en ongeveer veertig van Coronie. Het kokosdistrict haalde de vijftig niet, omdat sommige ouders hun kinderen niet wilden sturen. Ook wilden bepaalde kinderen niet leren zwemmen en enkele ouders hadden de SRD 500 niet als eigen bijdrage voor het project.
Hooplot, die wordt ondersteund door zes bestuursleden en schoolleiders uit de twee districten, verwijst naar de vele gevallen van verdrinking jaarlijks in Suriname. In Para komen dat soort gevallen ook vaker voor vanwege de vele waterrecreatie plekken. “Ook hebben wij gemerkt dat het bij bepaalde beroepen een vereiste is. Als je militair of politieman wil worden, moet je ook kunnen zwemmen”, illustreert hij.
Sociale structuur
Hooplot: “We dachten om het aan te pakken, zoals onze sociale structuur vroeger was: iedereen heeft wel een familielid in Paramaribo en kan er een paar weken logeren in de vakantie.” Helaas, dat ging niet zo makkelijk en moest er naar accommodatie worden gezocht. “We hebben toen maar besloten dat de kinderen van Para elke dag naar de stad kunnen komen en na een zoektocht vonden we in Asewatono een veilige en nette plek om de kinderen te laten logeren.”
Uiteindelijk werden de kosten voor het project samen rond een half miljoen. En waar veel organisaties moeite hebben met geld vinden voor projecten die veel minder kosten ging dat Stichting Wi Kontren en stichting Semoco vrij makkelijk af. “We hebben volop steun. Misschien omdat het gaat om een kortlopend project waar de resultaten aanwijsbaar en duidelijk meetbaar zijn. We klagen niet. We krijgen volop steun.” Een bedrijf dat bijvoorbeeld steunt, is bakkerij Fernandes, die brood geeft.
Shemaja Hiwat kijkt aandachtig naar de badmeester terwijl hij aanwijst wat ze moet doen. “Hij is lief en legt het elke keer weer uit”, zegt ze, terwijl ze in de rij staat om het bad weer in te gaan. De planning is om over twee weken haar eerste zwemdiploma in handen te hebben. Iets waar ze enorm naar uitkijkt. “Ik ga met dat doel elke dag op en neer van Para. Ik moet het halen”, zegt ze terwijl ze weer alle aandacht vestigt op wat er in het zwembad gebeurt.