Zorg moet anders

door

DE POLITIEKE PARTIJ Palu heeft een beleidsforum gehouden om de problemen in de zorg te bespreken en om met eventuele oplossingen te komen. Deze discussies zijn volgens de partij van belang om te komen tot het vormen van de eigen inzichten om straks, bij het eventueel formuleren van beleid, precies te weten wat de zaken zijn die spelen.
Financiën en wetgeving werden genoemd als de belangrijkste problemen in de zorgsector. Meer efficiëntie, het bij wet aanpassen van de ligdagtarieven en het aanpassen van de manier waarop verpleegkundigen worden betaald. Voorkomen moet worden dat zij van ziekenhuis naar ziekenhuis trekken omdat het ene ziekenhuis minder betaalt dan het andere voor hetzelfde werk. Ook de enorme trek naar het buitenland werd aangehaald. De ligdagtarieven zijn bij wet nog SRD 165. Dat is natuurlijk schrikbarend laag en moet anders.

De problemen moeten van alle kanten worden bekeken

Toch zou een discussie over de zorg veel meer diepgaand moeten zijn. Zo zijn er geluiden dat het weinige geld dat er is voor het grootste deel wordt betaald aan de specialisten. Die ontvangen per patiënt een bepaald bedrag. Dus niet een maandelijks salaris. Dat maakt dat dus wordt betaald voor ziekenzorg, niet voor gezondheidszorg. Als een arts wordt betaald per patient, kan het aantrekkelijk zijn om die langer en vaker dan nodig te houden.
Nog voordat de problemen zo nijpend waren, was er tijdens de regering-Bouterse/Adhin een meeting gehouden met alle ziekenhuizen waar was bepaald dat ze zouden proberen om alles zo centraal mogelijk in te kopen. De ziekenhuizen hebben allemaal een inkoopafdeling. Zou het niet in het belang van besparingen zijn als deze afdelingen samen met elkaar zouden werken en de benodigde voorraad in het buitenland tegen voordelige tarieven kopen.
Een andere uitdaging die steeds weer blijkt, is dat de patiënt de dupe wordt zodra welke zorgverlener dan ook geen geld heeft ontvangen. Of het nou is dat verpleegkundigen staken, dat apothekers niet zijn betaald, paramedici, röntgen, huisartsen of specialisten, de staking houdt in dat de patiënt wordt gedupeerd. En natuurlijk kan het een keer gebeuren als het overmacht is, maar de afgelopen jaren is het steeds meer de norm geworden.
De ziektekostenverzekering is wettelijk verplicht, het kan niet zo zijn dat patiënten die hun verplichting nakomen en zich verzekeren de benadeelde worden wanneer instanties hun deel van de zorg stopzetten. Hier moet ernstige aandacht voor komen. Niet alleen zorgverleners hebben rechten, patiënten hebben die ook.
Het is toe te juichen dat meerdere politieke partijen, en in deze de Palu, het voortouw nemen en praten over de gezondheidszorg. Maar de problemen moeten in het algemeen, maar zeker bij zulke discussies, van alle kanten worden bekeken. Als we blijven doen wat we deden, zullen we blijven krijgen wat we kregen. De zorg moet fundamenteel anders. De vraag is of de actoren die voordeel hebben aan de huidige structuur, ook werkelijk willen inleveren in belang van de volksgezondheid.