Zoete broodjes en criminaliteit

ROZENGEUR / Gerold Rozenblad
“Operatie Kerstbrood.” Ik heb nog nooit zo een naam gehoord voor een serieuze politie actie. Korpschef Brian Isaacs maakte eind vorig week bekend dat onder deze naam de hand over hand toenemende misdaad, vooral overvallen, zal worden aangepakt. Ik moest lang nadenken voordat ik los van de tijd van hat jaar enige ander connectie met het zoete brood kon maken. En dat voerde mij terug naar wat een boks commentator ooit zei. “Zodra zoetigheid wordt genoemd bij iets dat eigenlijk gewelddadig is, moet je uitkijken”, zei de man, en noemde in dat verband drie boksers: Pernell “Sweet Pea” Whittaker, “Sugar” Ray Leonard en “Sugar” Shane Mosley. “Laat de zoetigheid je niet misleiden”, zei de man.Wie zijn boks mores kent weet dat tegenstanders van deze drie boksers doorgaans niet lang op hun benen bleven in de boksring. Het waren gelegaliseerde geweldenaars. Dus toen ik de naam van de actie hoorde gingen mijn gedachten uiteindelijk ook die richting uit, hopende dat de politie het gespuis een verstikkende homp “kerstbrood” door de strot duwt.

“Wat is er dan gebeurd met dat hele zero tolerance beleid?”

Kerstbrood en rovers. In onze familie is er een bizar, maar waar verhaal hierover. Jaren terug kwamen mijn zus en haar dochter ‘s avonds thuis van een van de vele eindejaarsfeestjes. Bij het naderen van het huis bleek de voordeur op een kier te staan. Mijn zus bleef op straat in de auto zitten en haar kwieker kind sloop naar de deur en opende die. Gillend rende ze terug naar de auto, kort daarop achterna gezeten door een man. Hij vluchtte het naburige bos in toen mijn zus poogde hem omver te rijden.
Achteraf reconstruerend bleek dat het een hele of halve zwerver moet zijn geweest die behoorlijk wat tijd in het huis moet hebben doorgebracht. Hij had niet alleen een fles bruine bonen gekookt, maar verorberde daarbij ook nog een kerstbrood en dronk er een fles wijn op. En viel voldaan op de sofa in slaap waar hij werd aangetroffen. Bij het vluchten bleek hij een camouflagebroek en de Nikes van mijn nichtje aan te hebben. Na jaren kunnen we nóg lachen om die kerstbrood tori.
Velen kunnen echter niet lachen na ontmoetingen met het gespuis. Het gaat er handhandig aan toe. Toch zei de politietop bij de laatste persconferentie dat de criminaliteit niet perse ruwer is geworden. Wel toegenomen. Dat maakt mij diffuus. Immers eind april dit jaar gaf minister Kenneth Amoksi van Justitie en Politie nog toe dat de criminaliteit niet is toegenomen, maar verruwd.
Die verruwing zou meerdere oorzaken hebben, beweerde hij. Welke gaf hij niet aan. Waar hij ons wel van verzekerde was dat de politie een “zero tolerance” beleid zou voeren om het veiligheidsgevoel terug te doen keren. En nu moeten we van de politie zelf horen dat er geen verruwing is, maar wel een toename.
Wat is er dan gebeurd met dat hele zero tolerance beleid? Was het karu wiwiri faya ? En wat moeten we doen met die kennelijke verhaspeling. Want de ene zegt geen toename, wel verruwing en de andere zegt wel toename, geen verruwing. Word het straks geen toename en geen verruwing of tot ons afgrijzen wel toename en ook verruwing? Er worden ons ergens zoete broodjes gebakken rond het criminaliteitsvraagstuk. En dat maakt de naam van de bestrijdingsoperatie eigenlijk zeer toepasselijk!
roziegeur@gmail.com