ZELFVERRIJKING

door

Het Quick Scan Team van de regering Simons, doet de naam eer aan. Documentatie en functionarissen worden met een sneltreinvaart doorgelicht. Vermeende onregelmatigheden worden met dezelfde voortvarendheid gepubliceerd. Men schuwt daarbij niet om namen, functietitels en de betrokkenheid van derden te noemen.
Sommige misstanden springen in het oog, spreken tot de verbeelding en zijn koren op de molen van de goed geoliede mediamachines van de NDP, ABOP en NPS samen. Men moet niet uit het oog verliezen dat de NDP de diepe donkere kunst van het scenario beheerst, de ABOP onderlegd is in de snelle verspreiding en viraliteit en de NPS in de dubbelzinnigheid van de pregnante stilte.
Uitdrukkingen zoals ‘blinde muren’, ‘machtsvraagstuk’ en ‘tarantula’s’ danken hun origine aan Grun Dyari en leven tot op de dag van vandaag een eigen leven in het politieke denken van de Surinamer. Men kan zich voorstellen wat de combinatie van deze drie stijlen in communicatie, beeldvorming en publieke relaties teweegbrengt, wanneer zij beheerst onregelmatigheden en gevallen van blinde zelfverrijking uit de doeken blijven doen.
Het heeft er alle schijn van dat een LVV-directeur het ‘bestuur dat niet slecht is’ niet kon laten voor wat het is. Van het zelf actief blijven in een branche waar men beleid over moest maken, tot het toekennen van subsidie aan een coöperatie waarvan hij zelf tot de leiding behoorde, tot het misbruiken van de reputatie van de minister zelf en van een zakelijk netwerk voor persoonlijke doeleinden.
Het is verontrustend en spreekt voor de verweven ‘PPP’-cultuur, dat een staatsbedrijf met een departementsdirecteur communiceert over het verrekenen van openstaande schulden van een organisatie, die hij in privé bestuurt met bedragen die het staatsbedrijf aan de staat zou moeten betalen.
Of dat de departementsdirecteur zich op zijn gemak voelt de naam en betrokkenheid van een commerciële handelsbank met als grootste aandeelhouder de overheid, rond te slingeren in gesprekken alsof het zijn huisbankier en de bewaker van zijn persoonlijke reputatie betreft.
Eén ding is duidelijk: een ongezonde cultuur van verwevenheid van het persoonlijk belang, de persoonlijke onaantastbaarheid en het omspringen met staatsgelden en staatsbezittingen als persoonlijk bezit, heeft zich ontwikkeld onder de neus van de president en diens PG.
Nu wordt van diezelfde PG gevraagd, die comfort en het gerustgestelde gevoel, te weten, dat men onaantastbaar is, weg te nemen. En dat te doen op een wijze en met een tempo, die de inspanningen van het Quick Scan Team niet op een puur politieke reputatie afrekenen.
Zelfverrijking valt niet goed te praten en moet niet goed gesproken worden. Het moet ook niet met een verwijzing naar het verleden of naar het wangedrag van een ander gerechtvaardigd worden.
Er moet zonder pardon opgetreden worden, anders ontstaat de verleiding voor de puinruimers van vandaag om de zelfverrijkers te worden van morgen. In het bijzonder diegenen die niet maagdelijk en onschuldig zijn als het op zelfverrijking aankomt.
The post ZELFVERRIJKING ..