Yorka supu

door

ROZENGEUR / Gerold Rozenblad

Zo! Tante Jenny heeft slagvaardig geopereerd en in recordtijd is niet alleen de nieuwe coalitie gevormd, maar zijn ook de kastanjes verdeeld. Een chantagepoging van de achteraf aangeschoven koning daargelaten, ging het vlotter dan gedacht. Ik ben niet het type van leedvermaak, maar het zal Chan niet lekker op de maag liggen.

Er is vrijwel geen ruimte geweest voor slimmigheden die het tapijt onder Jenny zouden moeten wegtrekken. Die pogingen zijn geweest, maar gestrand om kennelijk dezelfde reden waarop de coalitie van Chan strandde. En de meest wijze les die hij uit dit alles kan leren is om je partners met respect te behandelen, hoe groot of klein die ook zijn.

“Want geld en de NDP moet je niet zondermeer alleen laten”

Vreemd genoeg, gingen deze verkiezingen ondanks de winst tevoren al aan de NDP en VHP was toebedeeld, veelal om de NPS. Hoeveel zetels zou die krijgen. Virtueel zes zou stijgen naar? Sommigen telden tot tien. En dan werd je ongetwijfeld bepalend voor de nieuwe coalitie. Men zou niet om je heen kunnen. Het werden er zes. Teleurstellend zes. En toch werd de partij het mooiste meisje van de klas. En daarmee was een stevige portie yorka supu niet te omzeilen.

Het begon al met het telefoontje van Chan: “Wil je president worden?” Had Greg toegehapt was hij de clown van de dag geworden. President in een coalitie waar je blijkens de recente geschiedenis niets te zeggen hebt en in feite slechts een aanhangsel bent, zoals de erevoorzitter zei. Een lintjesknipper. Greg hoefde niet eens naar het congres voor die beslissing.

Hij had natuurlijk ook de simpelste weg kunnen nemen. Zes zetels is niet genoeg, dus dan maar de oppositiebanken. Geen gedoe. En vijf jaar stevig tegen de coalitie trappen. Echter, ik denk dat ook dan Greg de nodige kritiek over zich zou hebben gekregen. Immers, deze verkiezingen werden neergezet als de belangrijkste ooit. Het grote geld gaat binnenstromen en gaat het land voor altijd veranderen. Dus zou hij erbij moeten zijn om mede inhoud daaraan te geven, zou het verwijt luiden.

Dus hapte Greg toe toen Jenny hem belde. Van alle drie potten soep leek het hem de meest verteerbare. Hij kreeg wat hij wilde: vp, het door de NPS geliefde Onderwijs, Oil & Gas dat hem vijf jaar terug was onthouden en hij mag via de Centrale Bank helpen waken over ons geld. Want geld en de NDP moet je niet zonder meer alleen laten.

Een groot deel van zijn partij is blij met de buit en werd hem dat ook duidelijk gemaakt zondag. Maar een niet onbelangrijk deel had hem tevoren al gezegd dat hij heiligschennis heeft gepleegd. Immers, de leider is dood, maar er zou nog voldoende duvelsgebroed aanwezig zijn om je te doen verstikken in de zwaveldamp. Dat zal die arme Greg spoedig kunnen bevestigen of ontkennen. Hopelijk wordt hij door zijn loyale partijgenoten toegerust met voldoende lemmetje en knoflook!

roziegeur@gmail.com