WIE LIEGT EN WIE SPREEKT DE WAARHEID?

Suriname heeft een heel bedenkelijk vreemdelingenbeleid. Bepaalde lieden kunnen zonder visum en bij betaling van een entree-fee onze republiek betreden. Weer anderen wordt het leven ernstig zuur gemaakt, door het toepassen van duistere niet officieel bekendgemaakte regels.
We weten al geruime tijd dat Venezolanen Haitianen en Cubanen gaarne naar Suriname reizen, waarvan een groot deel Suriname wenst te misbruiken als springplank naar Frans Guyana, Brazilië en ook de VS en Europa. Brazilianen komen ons land binnen om overwegend in de zogeheten ‘’garimpo’’ (goudvelden) te gaan werken. Veel van hen komen illegaal naar binnen en verblijven ook clandestien in het achterland. Haitianen hebben in het verleden getoond, zich te willen nestelen in Frans Guyana en vaak ook op een illegale wijze. De Franse regering heeft toen druk op de Surinaamse autoriteiten uitgeoefend, om Haitianen zo min mogelijk toegang tot ons land te verlenen. Venezolanen verlaten hun land vanwege de economische verslechtering onder het Chavistische regiem van Nicolas Maduro. De situatie op Cuba is voor verreweg de meeste Cubanan schrijnend, en die doen er dan ook alles aan, het eiland te verlaten. Suriname, Nicaragua en Guyana zijn de landen die een visumvrije toegang voor Cubanan hebben. Nicaragua werd misbruikt om door te kunnen trekken naar Mexico waar men de grens met de Verenigde Staten wilde passeren. Onder de Amerikaanse regering van Donald Trump, is dat nu vrijwel onmogelijk geworden dit land illegaal binnen te dringen. Suriname en Guyana blijven over.
Suriname was de afgelopen tien jaar behoorlijk aantrekkelijk voor Cubanen als springplank. De zogenoemde transitocubanen kwamen en komen nog steeds hierheen, om voor zeker 80 procent door te reizen naar Brazilië en passeren daarvoor op illegale wijze het departement Frans Guyana. Men werkt hier voor enige tijd en verzamelt dan voldoende vreemd geld om verder te kunnen reizen. De reis gaat dan van Paramaribo naar Albina, Saint Laurent du Maroni, Cayenne, St Georges en vervolgens naar de Braziliaanse staat Amapa, om vervolgens per boot naar Bélem do Para te gaan. Het behoeft geen uitvoerig betoog dat hier voortdurend de basis wordt gelegd voor mensenhandel en mensensmokkel waar Surinamers, Fransguyanezen en Brazilianen bij betrokken zijn geraakt en er grof geld wordt verdiend. En juist hierom zijn de Fransen veel strenger gaan controleren binnen het departement Frans Guyana. Ook Suriname schijnt op de vingers getikt te zijn door zowel de Franse als Amerikaanse autoriteiten. Daar moesten dan wel wat strengere maatregelen tegenover gesteld worden. Over het jaar 2024 en het eerste kwartaal van 2025 arriveerden maar liefst 30.000 Cubanen op de JAP Luchthaven, zoals wij vernamen uit kringen van de immigratie en de Militaire Politie. Gevoeglijk kan worden aangenomen, dat 70 procent transitocubanen waren en 30 procent nog hier woont en werkt en grotendeels niet over een legale verblijfstatus beschikt. Ongeveer tien dagen geleden werd door de Surinaamse autoriteiten , Justitie en Politie en BIBIS aan de reisbureaus meegedeeld, dat voortaan aan Cubanen moet worden voorgehouden, dat elke passagier die vanuit Havanna naar Suriname wenst te reizen, over 1000 US dollar handgeld moet beschikken en dat bedrag bij aankomst op de JAP luchthaven, moet kunnen tonen. Er is dan wel geen visum voor Suriname nodig voor Cubaanse burgers, maar de 1000 dollar vormt de grootste barrière om de reis richting Suriname te kunnen maken. De meeste Cubanen die het eiland wensen te verlaten, kunnen niet over een dergelijk bedrag beschikken, exclusief de reeds zware financiele aderlating in de vorm van ticket en administratieve rompslomp op Cuba, die ook betaald dient te worden. Voor elk document vereist voor vertrek, moet betaald worden aan zeer corrupte ambtenaren van het communistische regiem. Die 1000 dollar is dus het ‘’visum’’ voor Suriname. Maar iedereen verschuilt zich thans achter deze maatregel, die wél aan de reisbureaus is meegedeeld en uitgelekt aan een deel van de media. De MP leiding zegt niet op de hoogte te zijn van deze dwangmaatregel van 1000 US dollar. De reisbureaus willen liever niet ingaan op deze heikele kwestie van 1000 dollar en de Cubanen. Fly Always als luchtvaartmaatschappij die Cubanen vliegt vanuit Havanna naar Suriname, zegt dat ze slechts vervoerder is en wenst verder niet op de zaak in te gaan. Justitie en Politie zwijgt als het graf en BIBIS eveneens. De commandant van de Militaire Politie de overste Samuels, stelt dat hij zich aan de vreemdelingenwet dient te houden en die geldt voor een ieder. Vreemd genoeg geldt die 1000 dollar regeling bijvoorbeeld niet voor Brazilianen die vanuit Bélem wekelijks bij bosjes hier neerstrijken. Wij begrijpen heel goed dat Suriname niet wenst beschuldigd te worden van mensenhandel en mensensmokkel en dat de regering nimmer moet meewerken aan deze criminele activiteiten. Waar ze wel rekening mee moet houden is, dat er ook zeer veel Cubanen zijn die hier zouden willen blijven wonen en …

...