Wie claimt het leed?

door

DE GRENSPLAATS ALBINA is voor nu kennelijk geholpen uit de penarie. Er is een stroomgenerator aangevoerd die de gemeenschap letterlijk uit het donker haalt. En natuurlijk is de gemeenschap dankbaar. En toch is het belangrijk om die dankbaarheid in perspectief te brengen. Ook de inwoners van Albina betalen belasting. Waarom is dan dit recht op behoorlijke elektriciteit hen zo lang onthouden?
Het lijkt op een venijnig politiek spelletje dat hier gespeeld is. Want terwijl Albina in het donker zat riep de directeur van de Energie Bedrijven Suriname, Leo Brunswijk, dat hij geen enkele oplossing had. Hij schoof de schuld van zijn in onschuld gewassen en gebonden handen in de schoenen van de Raad van Commissarissen die geweigerd had de aankoop voor een nieuwe generator goed te keuren.

Wanneer gaan politici ophouden als fondsenwervende propagandamachines te functioneren en als goed bestuurders omgaan met het volk voor wie zij moeten werken?

RvC-lid Sam Mehairjan sloeg keihard terug. Hij verklaarde dat de directie met één offerte kwam om een 23 jaar oude generator te kopen voor een prijs van 1 miljoen US dollar. De RvC-leden wilden meer opties. Normaliter is het van belang dat er meer offertes aangevraagd worden om, zoals de comptabele procedures aangeven, de beste kwaliteit tegen de scherpste prijs te kopen. Het is namelijk geld van de belastingbetaler die verantwoord besteed moet worden.
Mogelijk heeft Brunswijk die zorgplicht uit het oog verloren, want zoals de RvC meldde kwam er daarna geen aangepast voorstel, terwijl Brunswijk als een beer die de honingpot aan zich voorbij zag gaan tijdens een persconferentie klaagde dat de desbetreffende generator al door iemand anders was gekocht.
Maar wat ook uitbleef was een optreden van de baas van Brunswijk als aandeelhouder. De overheid en in deze president Santokhi zweeg in alle talen. Maar kennelijk had de president wel een oplossing achter de hand, want tijdens een gesprek met de jongeren van Albina belde hij gelijk om de generator te regelen voor Albina. Onduidelijk is of Brunswijk al die maanden niet wist dat deze mogelijkheid er was.
Dit is voer voor politiek analisten. Want in de nieuwsverslagen van bijvoorbeeld Starnieuws staat dan weer duidelijk dat Brunswijk, de Abop en enkele parlementariërs van het gebied de oplossing willen claimen. Op de Facebookpagina van de president wordt echter opvallend veel in de ik-vorm gesproken.
Maar het grootste dilemma is dat terwijl iedereen de komst van de generator wil claimen, geen enkele ziel het maandenlange leed van de Albinezen claimt. Wie is verantwoordelijk voor de verliezen die ondernemers hebben geleden, de apparaten die het hebben begeven, het algemeen ongemak?
Wanneer gaan politici ophouden als fondsenwervende propagandamachines te functioneren en als goed bestuurders omgaan met het volk voor wie zij moeten werken? In deze had de aandeelhouder de directeur de laan uit moeten sturen in plaats van de zaak gebruiken om met de eer te strijken. De Surinaamse politiekvoering bereikt hiermee een nieuw dieptepunt. Desondanks: Hoera voor Albina!