Wetgeving local content eerste prioriteit om reële corruptie te bestrijden

INGEZONDEN
In de lokale media verschenen recentelijk alarmerende berichten waarin wordt aangegeven dat er sprake zou zijn van een “openlijke afwijzing van een local content-wetgeving door zowel Staatsolie als onze president”. Dit zou volgens hen niet nodig zijn. Terecht werd er in één van de berichten ook gewezen op de gruwelijke absurditeit en idioterie van deze stelling.

Aangezien het hier gaat om de mening van invloedrijke functionarissen is het daarom goed om de dwaasheid van hun hopelijk slechts een ‘mening’ nader te beschouwen. Volgens de Staatsolie-directeur, die hiermee duidelijk de deuren klaarblijkelijk open wil houden voor manipulaties, red tapes en vriendjespolitiek, is hij best tevreden met een local content-policy.

“In Suriname is alles wat slechts ‘beleid’ is, altijd ‘als op water geschreven geweest’ vanwege de ingeburgerde corruptie vanuit de politiek”

Zowel local content-wetten als local content-beleid hebben hun eigen voor- en nadelen. Wetten zijn namelijk juridisch bindend en verschaffen duidelijkheid en zekerheid om naleving te kunnen garanderen. Ook kan je door een wettelijk kader sterkere handhavingsmechanismen faciliteren. In de praktijk kan een combinatie van beide de meest effectieve aanpak zijn.
Een policy (beleid) kan de flexibiliteit en prikkels bieden die nodig zijn om naleving te stimuleren, terwijl wetgeving ervoor zorgt dat er duidelijke, afdwingbare normen zijn. In Suriname is alles wat slechts ‘beleid’ is, altijd ‘als op water geschreven geweest’, vanwege de ingeburgerde corruptie vanuit de politiek, die vaak royale beloningen daaraan overhield door het verstrekken van gunsten dan wel het vertrappen van regels. Onze historie staat daar bol van.
Het kiezen voor wetgeving is daarom voor onze Surinaamse context absoluut noodzakelijk. Wereldwijd is het een noodzaak gebleken in opkomende olie-industrielanden om ervoor zorg te dragen dat de lokale bevolking en bedrijven profijt hebben van hun natuurlijke hulpbronnen. Dit kan leiden tot het creëren van banen, het bevorderen van technologische en vaardigheidsoverdracht en het stimuleren van de lokale economie om de voordelen van de olie-industrie gelijkmatig te verdelen.
Onze op te stellen local content-wet en het daaruit voortvloeiende beleid zou daarom moeten bestaan uit een aantal kerncomponenten om effectief te zijn.
Onderwijs en training: programma’s om de lokale bevolking voor te bereiden op banen in de olie- en gasindustrie, inclusief technische en zakelijke vaardigheden
Inkoop van lokale goederen en diensten: verplichtingen voor bedrijven om een bepaald percentage van hun inkoop uit te voeren bij lokale leveranciers
Technologische overdracht: inspanningen om technologieën en processen over te dragen aan lokale bedrijven, zodat ze beter kunnen meedoen in de toeleveringsketen
Financiële stimulans: subsidies en leningen voor lokale bedrijven om hen te helpen om te groeien en te concurreren met internationale spelers
Regelgeving en toezicht: duidelijke wetten en regelgeving die de naleving waarborgen, met regelmatige rapportage en toezicht
Samenwerking en dialoog: continu dialoog en samenwerking tussen de overheid, internationale oliemaatschappijen en lokale bedrijven om ervoor te zorgen dat het beleid effectief is en aangepast aan veranderende omstandigheden
Local content-wetgeving is derhalve onontbeerlijk voor ons land in tegenstelling wat door beide voornoemde instanties wordt beweerd. Overigens, het benodigde inzicht in deze aspecten is niet alleen van technische aard, maar vereist ook andere deskundigheid welke ik niet kan toeschrijven aan bedoelde autoriteiten die zich zo alwetend opstellen. Hun voorkeur bestrijkt dimensies die ze zelf niet beheersen.
De onbegrijpelijke, zware geheimhouding van de inhoud van de getekende productiedelingscontracten (PSC) is voorts als een bijzonder verdachte onregelmatigheid te beschouwen. Men behoort helder en transparant te zijn over de gemaakte afspraken met betrekking tot een aantal zaken:
1. Wat zijn de exploratie- en ontwikkelingskosten en hoe zullen deze worden gedeeld?
2. Wat zijn de productie opbrengsten? Met name: Welk deel is ‘cost oil‘ en welk deel ‘profit oil‘?
3. Wat is bepaald ten aanzien van de belastingen en voorheffingen op de geproduceerde olie?
4. Welke afspraken zijn er met betrekking tot veilig en milieuvriendelijk verloop?
5. Hoe zit het met de dekking van schade, het beheren van afval en het herstel van ecosystemen?
6. Wat zijn de verplichtingen met betrekking tot transparantie en openbaarmaking van informatie over de olieproductie, inclusief financiële rapporten en de omvang van de geproduceerde olie?
7. Welke zijn de mechanismen voor het oplossen van conflicten, zoals arbitrage enzovoort?
8. Welke prijzen worden gehanteerd voor de overdracht van goederen en diensten en hoe zit het met marktconformiteit?
9. Welke mechanismen zijn erin voor het monitoren van transfer en regels om belastingontwijking en winstverschuiving te voorkomen?
10. Welke zijn de documentatievereisten in verband met beoordeling van transfer pricing-praktijken, inclusief vergelijkingsanalyses en prijsafspraken?
11. Welke procedures zijn afgesproken en welke autoriteit is er voor belastinginstanties om transfer pricing-transacties te beoordelen en nodige aanpassingen te maken?
12. Welke afspraken zijn er met betrekking tot voorkoming van misbruik van transfer pricing, zoals het opzetten van prijsbandbreedtes of het gebruik van vaste prijsformules?
In plaats …

...