Met interventie van het Nationaal Coördinatie Centrum voor Rampenbeheersing, NCCR, zijn in de omgeving van Boven-Suriname schoon drinkwater en levensmiddelen geleverd aan de leefgemeenschappen. Structureel is er een patroon van extreme droogte en extreme watersnood ontstaan in het binnenland, waar duurzame maatregelen tegen wereldwijd veranderende weersextremen moeizaam op gang komen. Een gevolg hiervan is dat rampencoördinatie langzaamaan een vervanging aan het worden is voor regionale ontwikkeling en sociale dienstverlening. Daardoor worden zowel de inzetbaarheid, als de ten dienste staande middelen voor rampenbeheersing, bezwaard met taken die door preventie en investering voorkomen of in ieder geval beheerst zouden moeten worden.
Afgelegen gebieden zijn overal een politiek stiefkind. De hoge kosten om bijvoorbeeld te Marowijne of Brokopondo middelbaar onderwijs en vakonderwijs te verzorgen, secundaire en tertiaire zorg beschikbaar te stellen, een niveau van patrouilles en brandgereedheid te garanderen, in vergelijking met Nieuw-Nickerie, Leiding en Lelydorp, maken dat de ingenieurs, het technisch personeel, het zorgpersoneel en de ondernemers die de gebiedsontwikkeling in de laatste drie omgevingen mogelijk gemaakt hebben, niet makkelijk zullen kiezen voor Moengo en Atjoni als permanente standplaats. Daardoor ontstaan er geen kiezers, die zoals in Commewijne en te Surivillage, concrete beloften en de nakoming daarvan, interessant kunnen maken voor de partijpolitiek.
Toch snijden regeringen zichzelf in de vingers door regionale ontwikkeling en traditioneel gezag zo ver uit elkaar te houden en alleen noodzakelijke acties te ondernemen. Wij zijn niet het enige land ter wereld met afgelegen gebieden en in stamverband levenden die kwetsbaar zijn als het om voedselzekerheid en schoon drinkwater gaat.
De regering en de lokale bevolking hebben er baat bij een situatieanalyse te maken van wat aan ontwikkeling en aan micro-investeringen nodig is en de ngo’s en internationale organisaties te betrekken bij modeloplossingen. Als de gemeenschap leiderschap en investering in kennis en betrokkenheid vereist, dienen de leefgemeenschappen de bereidheid te tonen zelf hun talent en mankracht daarvoor beschikbaar te stellen, om samen naar duurzame oplossingen toe te werken.
The post WEERSEXTREMEN BINNENLAND ..
- Herstructurering en eenheid in Suriname..
- Regering biedt Huize Ashiana helpende hand..
- Bosbrand in Pacific Palisades Dwingt Massale Evacuaties in …..
- Palestijnse verzetsstrijders doden 3 Israëlische soldaten v…..
- Israël heeft sinds het begin van de oorlog in Gaza minstens…..
- Spong: het OM mag in het algemeen belang gegevens van de ob…..
- Nieuwe OBS-leiding focust op betere onderhandelingen voor b…..
- Eerste besmetting met mpox-variant in Frankrijk..
- Landbouwers weten zich geen raad meer..
- Trudeau: ‘Geen schijn van kans’ dat Canada zich…..
- Commissie Veiligheid Verkiezingen 2025 KPS zorgt voor fysie…..
- Geschil alv volleybalbond: Bazooka alsnog in hoofdklasse, L…..
- Letland Stuurt 1.000 Drones naar Oekraïne ter Ondersteuning…..
- Gajadien: ‘ondanks problemen heeft de VHP met 20 zetels Sur…..
- Wetsvoorstel directe verkiezing president ingediend..
- LVV zet Farmers Field School Markoesa op te Kwatta..
- Kanapé stoort zich aan leiderschap Santokhi om ABOP-ministe…..
- Desi Bouterse geen ‘volksheld’..
- 7500 stembureauleden klaar voor training vanaf 3 februari..
- Drs. Bakker hekelt NPS-leiderschap: ‘Dubieuze figuren onder…..
- Mathoera: ‘Nationaal Leger niet voor één persoon, maar voor…..