Wat betekent het verlies van Kamala Harris voor de VS?

Analisten zeggen dat ras en geslacht een belangrijke rol speelden bij de nederlaag van Harris, maar dat geldt ook voor de desillusie van de kiezers.Het verlies van vicepresident Kamala Harris bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen betekent dat ze de tweede vrouwelijke kandidaat is die is verslagen door Republikein Donald Trump, ondanks het voeren van een historische campagne.Voor de analisten die met Al Jazeera spraken, bracht Harris’ verlies een gevoel van déjà vu met zich mee, wat de nederlaag van partijgenoot Hillary Clinton in 2016 echode. Ze benadrukten dat Harris’ ras en geslacht een cruciale rol speelden in haar nederlaag tegen voormalig president Trump, wiens politieke carrière is gedefinieerd door seksisme en racisme.”De grootste onderliggende dynamiek in de Amerikaanse politiek op dit moment is de mening over ras, de mening over geslacht”, aldus Tresa Undem, een onderzoeker van de publieke opinie die zich richt op geslacht.Undem en andere experts voorspellen dat de Democraten te maken zullen krijgen met een tsunami aan tegenreacties, gezien de inzet van de verkiezingen van 2024.”Harris en de Democraten gaan heel veel woede krijgen,” legde Undem uit. “Er zullen allerlei verhalen zijn: Wat is er mis met Democraten? Wat is er mis met Harris? Was het haar ras en geslacht? Ze praat te veel over abortus…”Nu de schok van Harris’ verlies is bezonken, zei Mike Nellis, een voormalig adviseur van Harris’ campagne van 2020 en een oprichter van de groep White Dudes for Harris, dat er cruciale lessen zullen zijn waar de Democratische Partij rekening mee moet houden nu het de komende strijd onder de verkozen president Trump tegemoet gaat.”Iedereen zal een mening hebben,” vertelde Nellis aan Al Jazeera. “Al ons haar zal in brand staan.”De ‘diepgewortelde blanke suprematie’Als ze had gewonnen, zou Harris glazen plafonds hebben doorbroken en de eerste vrouw, tweede zwarte persoon en eerste Zuid-Aziatische zijn die is gekozen voor het hoogste ambt in het land.Harris zelf maakte weinig melding van de historische aard van haar presidentiële bod tijdens haar gecomprimeerde sprint van drie maanden naar de verkiezingsdag, nadat president Joe Biden zich in juli had teruggetrokken.In plaats daarvan presenteerde ze zichzelf als een kandidaat voor “alle Amerikanen”, voerde een centristische campagne en beloofde een voortzetting van Bidens beleid.Een deel van die strategie omvatte toenaderingspogingen tot Republikeinen die teleurgesteld waren in Trump, en ze voerde campagne samen met conservatieve wetgevers zoals voormalig Amerikaans congreslid Liz Cheney.Maar het was niet genoeg om haar het Witte Huis te bezorgen.

“Dit verlies geeft aan dat we hier in de VS nog zoveel werk te doen hebben op het gebied van seks- en rassenrelaties”, aldus Tammy Vigil, een professor aan de Boston University wiens onderzoek zich richt op vrouwen in de politiek.Vigil zei dat Trump “mensen de mogelijkheid heeft gegeven om hun slechtste zelf te zijn, en dat omvat zeker seksistisch en racistisch zijn”.De kwestie van gender en ras zal een mobiliserende kracht blijven, voegde ze toe: “Het zal een grote strijdkreet zijn.”Voor Nadia Brown, de directeur van het programma vrouwen- en genderstudies aan de Georgetown University, staat het buiten kijf dat Harris de beter gekwalificeerde kandidaat in de race was.Ze had tientallen jaren ervaring in de overheid: van haar tijd als openbaar aanklager tot haar dienst in de Senaat en het Witte Huis.Dat roept vragen op over waarom zoveel kiezers voor haar tegenstander kozen, legde Brown uit.”Dit verlies onderstreept alleen maar de hoeveelheid diepgewortelde racisme en het blanke heteropatriarchaat, de diepgewortelde blanke suprematie in dit land”, aldus Brown. “Je kunt niet ontkennen dat ze iemand is die op dag één president had kunnen zijn.”Trump heeft Harris herhaaldelijk omschreven als “laag IQ” en “geestelijk gehandicapt”, en noemde haar zelfs “een van de dommere mensen in de geschiedenis van ons land”.Dat soort retoriek, zei Brown, gaf zijn aanhangers een vrijbrief om Harris af te doen en te kleineren. “De manier waarop Trump haar heeft afgeschilderd en de reacties van mensen op haar hebben het slechtste in veel mensen naar boven gehaald.”Andra Gillespie, een politicoloog aan de Emory University in Atlanta, merkte op dat Harris niet de eerste presidentskandidaat is die obstakels moest overwinnen op basis van ras of geslacht.Ze wees op voormalig president Barack Obama, de eerste zwarte president van de VS, die herhaaldelijk werd geconfronteerd met vragen over zijn geboorteland en of hij moslim was.En dan was er Clinton, de eerste vrouwelijke presidentskandidaat van een grote partij. Tijdens haar campagne verzamelden Trump-aanhangers zich onder borden met de tekst: “Trump that b****”. Trump zelf beschuldigde haar ervan “de vrouwenkaart te spelen”.Terwijl Obama te maken kreeg met uitdagingen op het gebied van ras en Clinton met gender, waren die obstakels voor Harris nog groter, vertelde Gillespie aan Al Jazeera, eraan toevoegend dat “het seksisme waarmee Harris te maken kreeg, raciaal getint is”.”Alle drie, vanwege de manieren waarop ze anders waren, ervoeren ze uitdagingen”, zei Gillespie over Harris, Clinton en Obama.Maar Gillespie betoogde dat het “dubbel moeilijk was voor Harris” vanwege de gecombineerde kracht van vrouwenhaat en racisme. “Harris ervoer ze anders omdat ze zowel een vrouw als een persoon van kleur is.”Het spel van de schuldvraagMaar Harris’ verlies is niet alleen te wijten aan kwesties …