Wan Okasi-voorzitter haalt uit naar kiezers en politici: “De samenleving is even hypocriet als de politiek”

door

Aniel Koendjbiharie, voorzitter van belangenorganisatie Wan Okasi, uit scherpe kritiek op het kiesgedrag van de Surinaamse kiezer. In gesprek met Suriname suriname stelt hij dat burgers structureel stemmen op politici die hen jarenlang hebben genegeerd, in plaats van mensen die daadwerkelijk hun problemen proberen op te lossen.
“Ik liep niet met de illusie dat ik gekozen zou worden,” zegt Koendjbiharie, die als onafhankelijke kandidaat op de lijst van combinatie OPTSU deelnam aan de verkiezingen. “Kiezers kiezen niet voor mensen die hun problemen aanpakken, maar voor mensen die niet eens naar hen omkijken.”
Hij wijst op het voorbeeld van Louis Vismale, die volgens hem dagelijks mensen helpt maar desondanks niet werd gekozen toen hij zich in het verleden kandidaat stelde voor Pertjajah Luhur (PL). “Zelfs je eigen doelgroep laat je in de steek, maar toch moet je voor ze opkomen,” stelt hij.
Volgens Koendjbiharie is het opvallend dat in verwaarloosde wijken waar mensen in erbarmelijke omstandigheden wonen, zoals bijvoorbeeld omvallende woningen, juist de vlaggen van de Nationale Democratische Partij (NDP) wapperen. “Toen de NDP aan de macht was, keken ze niet om naar deze mensen. Nu stemmen ze er wéér op. De ABOP doet hetzelfde in gebieden als Sunny Point. Mensen leven in diepe armoede, maar kiezen toch voor partijen die hen een half brood beloven. Dat halve brood is niet genoeg, maar men raakt verblind door beloften.”
De voorzitter hekelt het gebrek aan kritisch bewustzijn bij de kiezer. “We stemmen niet bewust. Het gaat om ‘mi lobi a sma dati’. Zolang men etnisch stemt of uit loyaliteit aan personen, zullen politici zich nooit veranderen.” Volgens hem is ook de samenleving net zo hypocriet als de politiek.
“Toen de NDP regeerde, waren NDP’ers niet kritisch. Nu zijn ze dat plotseling wel. Kijk naar hoe Patricia Etnel, Edward Belfort en Pakittow eerst verguisd werden, maar zodra zij kritiek leveren op de huidige coalitie, zijn ze plots weer welkom bij dezelfde partijen.”
Koendjbiharie behaalde bij de verkiezingen 50 stemmen. Hij voert aan dat hij geen geld had voor uitgebreide campagnevoering, aangezien hij zijn middelen moest inzetten voor een lopende rechtszaak. Toch blijft hij achter zijn onafhankelijke kandidatuur staan.
“Had ik een zetel behaald, dan wilde ik me niet onderwerpen aan partijdiscipline. Een partijvoorzitter moet niet bepalen hoe ik stem. Ik wil een verlengstuk van het volk zijn.”
Met zijn analyse roept Koendjbiharie op tot meer bewustwording en eerlijkheid binnen de politiek én de samenleving. “Zolang misleiding, manipulatie en hypocrisie de norm blijven, zal echte verandering uitblijven.”