Vrijheid

GANGA / Sharda Ganga

Als ik dit schrijf is Marco Rubio, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, nog niet geland op de Johan Adolf Pengel-luchthaven. Er wordt waarschijnlijk nog naarstig gecheckt of alles in orde is voor de ontvangst van deze spreekbuis van Trump, die nog enkele jaren geleden zijn huidige baas een oplichter noemde, een man met een gevaarlijke stijl van leiding geven en hij waarschuwde hoe gevaarlijk het was om zo een figuur de codes voor nucleaire bommen in handen te geven. En kijk nou eens wie hier in de Sabaku Lounge zijn heer zal aanprijzen.ADVERTISEMENT

Ik realiseer me, terwijl ik dit schrijf, dat er een kans is dat ik de komende jaren geen visum voor de VS zal krijgen, met al mijn venijnige columns. Vroeger zou ik gedacht hebben: ik ben niet belangrijk genoeg dat ze er vervelend over gaan doen, en trouwens: vrijheid van meningsuitingen zo.

“Als we lief spelen krijgen we schouderklopjes, als we stout zijn krijgen we geen visa”

Maar het wordt steeds gekker met de democratie in dat land. Vrijheid van meningsuiting is nu slechts eenrichtingsverkeer. Ben je met een studentenvisum in dat land dat zich zo democratisch waant, dan is het beter dat je niets anders doet dan colleges volgen en terug gaan naar je kamer en nooit en te nimmer je mening uit.

Heb je de euvele moed om luidkeels tegen het door de VS gevoerd beleid te protesteren, onder meer over de agressie van Israël, dan is er een leger van ambtenaren die niet zijn ontslagen door dat éénpersoonrariteitenkabinet Musk, dat wordt ingezet om je zo snel mogelijk het land uit te krijgen.

Op een filmpje is te zien hoe een Turkse studente wordt aangehouden door immigratie-agenten, het was er niet één, het was een klein leger tegen één studente, alsof ze een gezochte terroriste was. Haar vergrijp? Protesteren tegen de oorlog in Gaza.

Marco Rubio vertelt trots dat zijn ministerie studentenvisa intrekt van mensen die meedoen aan protesten. Geen van de meer dan driehonderd opgepakte studenten is tot nu toe in staat van beschuldiging gesteld; het is niet meer nodig om aan te tonen dat ze wetten hebben overtreden. Je uit je mening en het bevalt meneer Rubio niet? Huppekee, weg visum. Terug naar huis, zonder dat er bewijzen zijn dat je bijvoorbeeld echt hebt deelgenomen aan vandalisme. En dat in het land dat zich aanprijst als rechtstaat (maar wie geloofde dat nog).

Nu komt Marco Rubio bliksembezoeken brengen. Bezoeken aan Guyana en aan Suriname. Natuurlijk niet omdat we zo leuk zijn en zo bromkidyari-achtig, maar vanwege onze leuke olie. Onze aantrekkingskracht is de lucht ingeschoten als een raket sinds de olie is gevonden. Misschien speelt ook een beetje mee dat we de volgende secretaris-generaal van de OAS leveren. Ik vraag me af of er eerder een vreemdere tijd was om die positie te bekleden, ik zou niet graag in de schoenen van Ramdin staan.

Zullen onze regeerders daar in de Sabaku Lounge gedacht hebben aan het min of meer uitgesproken idee van deze huidige regeerders in dat witte huis om meer dan ooit, te bestendigen dat het Caribisch Gebied en Latijns-Amerika eigenlijk gewoon hun achtertuin zijn. Als we lief spelen krijgen we schouderklopjes, als we stout zijn krijgen we geen visa. Ik zou zeggen: na elk schouderklopje moet je even kijken of je portemonnee nog in je zak is. Na elke handshake of het land jou nog toebehoort.

Ik hoop dat onze regeerders in elk geval de moed zullen hebben gehad om te zeggen: ‘je bent de laatste die ons moet komen vertellen over mensenrechten en democratie. We scharen ons achter onze Caribische vrienden die je al gezegd hebben dat ze zich niet laten blackmailen voor een visum’. Maar natuurlijk dit alles iets diplomatieker verwoord. Daar hebben we een aankomend SG van de OAS voor.

gangadwt@gmail.com