Vreemde dyugudyugu over transparantie rond de FID

door

Dat er openheid naar en verantwoording aan het parlement moet zijn, mag niet eens ter discussie staan. Dus die discussie is niet nodig. Het is goed dat het parlement haar verantwoordelijkheid serieus neemt en controle uitoefent op de regering en daarmee op de bezittingen van het land. Maar het vreemde wat wij nu zien, is dat iedereen in Suriname plotseling aan het hyperventileren is over transparantie en controle, nu een FID is getekend. Waarom nu? Waarom niet eerder? Omdat er NU een FID is getekend? Als dat de reden is, dan hebben al die mensen die nu plotseling ‘stennis’ maken zichzelf belachelijk gemaakt en zichzelf een brevet van onvermogen gegeven. Dit is een boude stelling natuurlijk, en ik zal dat nu toelichten.
Mensen die plotseling roepen om openheid, pretenderen dat zij dan ergens iets van gaan begrijpen, omdat zij er verstand van hebben en ergens verantwoordelijkheid voor dragen. Hier zit de tegenstelling: namelijk denken dat je verstand hebt, maar jouw gedrag en reactie verraden dat je er totaal niets van begrijpt.
Realiteit over de overeenkomstDe overeenkomst in Blok 58 met TotalEnergies en APA is al lang getekend. Die overeenkomst, bekend als het Production Sharing Contract (PSC), is in 2015 getekend. Het document ligt al bijna 10 jaar stof te vangen, en het werd getekend nadat de regering toestemming had gegeven, dus nadat het toenmalige parlement akkoord was gegaan. Hoe bestaat het dat het parlement nu aan het hyperventileren is over de openheid van een document dat zij destijds zelf hebben goedgekeurd?
Waarom heeft geen enkel DNA-lid eerder die behoefte gehad om in die overeenkomst te kijken? Opvallend is dat uitgerekend de PALU nu mooi weer komt spelen en aandringt op openheid van de overeenkomst en een open brief schrijft in de krant, terwijl oud NH-minister Hok, voorzitter van de PALU, destijds verantwoordelijk was voor de voorbereiding van de getekende overeenkomst. Hij kent die overeenkomst toch? Heeft hij destijds een nadelige overeenkomst voor Suriname laten ondertekenen en heeft hij nu behoefte om een discussie daarover te voeren? Beetje laat zou je denken, of is het gewoon het volk misleiden met “gemene streken”?
De NDP was de partij die toen aan de macht was. Zij was verantwoordelijk voor de ondertekening van die overeenkomst. Hoe komt het dat de NDP, bij monde van Parmessar, nu vraagt naar openheid van die overeenkomst? Weet de NDP iets wat wij niet weten? Heeft de NDP toen iets laten “glippen” dat zij misschien nu recht willen trekken?
Verkeerde pretentiesDe stelling dat men in de samenleving blijkt geeft van verkeerde pretenties komt voort uit het feit dat men nu, na de ondertekening van de FID, denkt dat er nu pas kennelijk iets is afgesproken met TotalEnergies en APA. Hier zit het kromme in het denken. TotalEnergies en APA gaan toch niet eerst bijna US$ 2,5 miljard uitgeven aan exploratie om vervolgens met Jagessar onder het genot van een glaasje dawet en loempia iets te bedisselen en dat dan op 1 oktober 2024 te ondertekenen. Zo werkt het niet. In welke wereld leven onze Surinaamse ‘deskundigen’, en dan met name de DNA-leden?
APA en later TotalEnergies, die voor een deel heeft ingekocht bij APA, zijn niet op een blauwe maandag gaan boren zonder afspraken over de verdeling en de deal. Dat is dus reeds gebeurd in 2015, toen het PSC werd getekend door APA. Toen TotalEnergies zich in 2019 inkocht, heeft dat bedrijf ook een “due diligence” op dat PSC uitgevoerd, want de Fransen zijn toch niet gek om zomaar ergens in te stappen. Waar waren de Surinamers al die tijd om niet zelf onderzoek te doen om te zien of de overeenkomsten zorgvuldig, kundig en voordelig voor Suriname waren?
Het probleem in SurinameHet hele probleem in Suriname is dat men te vaak te populistisch bezig is en ook te vaak te ‘gemeen’ bezig is. De coalitie doet het per definitie fout, terwijl je als oppositie dezelfde dingen hebt gedaan. Roepen om het roepen, schreeuwen om het schreeuwen. Ook is men te vaak te onkundig. Men weet niet wat men moet vragen. Men weet niet de hoofdzaak van de bijzaak te scheiden. Roepen om het roepen, schreeuwen om het schreeuwen. De ander verwijten terwijl je zelf geen haar beter bent.
In Suriname lijkt nu iedereen aan de poort van Staatsolie te willen gaan rammelen, want US$ 10,5 miljard klinkt groot, en velen denken dat de miljarden bij Jagessar in een kluis liggen. Een ‘wannabe’ politicus van DNW is al heftig aan het hyperventileren en meent dat Santokhi en Jagessar alles geheimhouden voor eigen belang. Hij wil Suriname gaan redden zonder dat hij er maar iets van snapt. Zijn reactie verraadt dat de man totaal nergens verstand van heeft. Hij is exemplarisch geworden voor Suriname. Dit …