Voormalige Indiase premier Manmohan Singh overleden

Voormalig premier van India Manmohan Singh is overleden op 92-jarige leeftijd. Singh was een van de langstzittende premiers van India en hij werd beschouwd als de architect van belangrijke liberaliserende economische hervormingen, als premier van 2004-2014 en daarvoor als minister van Financiën.Hij was opgenomen in een ziekenhuis in de hoofdstad Delhi nadat zijn gezondheidstoestand was verslechterd, melden berichten.Onder degenen die donderdag hulde brachten aan Singh, was premier Narendra Modi, die op sociale media schreef dat “India rouwt om het verlies van een van zijn meest vooraanstaande leiders”.Modi zei dat Singhs “wijsheid en nederigheid altijd zichtbaar waren” tijdens hun interacties en dat hij “uitgebreide inspanningen had geleverd om het leven van mensen te verbeteren” tijdens zijn tijd als premier.Priyanka Gandhi, de dochter van voormalig premier Rajiv Gandhi en lid van de Congrespartij, zei dat Singh “echt egalitair, wijs, wilskrachtig en moedig tot het einde” was.Haar broer Rahul, die het Congres leidt, zei dat hij “een mentor en gids had verloren”.Singh was de eerste Indiase leider sinds Jawaharlal Nehru die werd herkozen na een volledige eerste termijn, en de eerste Sikh die de hoogste functie van het land bekleedde. Hij bood in het parlement publiekelijk zijn excuses aan voor de rellen in 1984 waarbij zo’n 3.000 Sikhs werden gedood.Maar zijn tweede termijn werd ontsierd door een reeks corruptiebeschuldigingen die zijn regering teisterden. De schandalen waren volgens velen gedeeltelijk verantwoordelijk voor de verpletterende nederlaag van zijn Congrespartij bij de algemene verkiezingen van 2014.Singh werd geboren op 26 september 1932 in een verlaten dorp in de provincie Punjab in het ongedeelde India, waar geen water en elektriciteit was.Na zijn studie aan de Panjab University behaalde hij een masterdiploma aan de University of Cambridge en vervolgens een DPhil in Oxford.Tijdens zijn studie in Cambridge had Singh last van geldgebrek, schreef zijn dochter, Daman Singh, in een boek over haar ouders.”Zijn collegegeld en levensonderhoud bedroegen ongeveer £ 600 per jaar. De beurs van de Panjab University gaf hem ongeveer £ 160. Voor de rest was hij afhankelijk van zijn vader. Manmohan zorgde ervoor dat hij heel zuinig leefde. Gesubsidieerde maaltijden in de eetzaal waren relatief goedkoop, met twee shilling en zes pence.”Daman Singh herinnerde zich haar vader als “volledig hulpeloos in huis, hij kon geen ei koken of de televisie aanzetten”.ConsensusbouwerSingh werd in 1991 politiek bekend als minister van Financiën van India en nam het over toen het land in een faillissement stortte.Zijn onverwachte benoeming was de kroon op een lange en illustere carrière als academicus en ambtenaar. Hij diende als economisch adviseur van de regering en werd gouverneur van de centrale bank van India.In zijn eerste toespraak als minister van Financiën citeerde hij Victor Hugo, die zei dat “geen enkele macht op aarde een idee kan stoppen waarvan de tijd is gekomen”.Dat diende als springplank voor een ambitieus en ongekend economisch hervormingsprogramma: hij verlaagde de belastingen, devalueerde de roepie, privatiseerde staatsbedrijven en moedigde buitenlandse investeringen aan.De economie herleefde, de industrie trok aan, de inflatie werd ingedamd en de groeicijfers bleven in de jaren negentig consistent hoog.’Toevallige premier’Manmohan Singh was een man die zich er terdege van bewust was dat hij geen politieke basis had. “Het is leuk om een staatsman te zijn, maar om een staatsman te zijn in een democratie moet je eerst verkiezingen winnen,” zei hij ooit.Toen hij in 1999 probeerde de verkiezingen voor het lagerhuis van India te winnen, werd hij verslagen. In plaats daarvan zat hij in het hogerhuis, gekozen door zijn eigen Congrespartij.Hetzelfde gebeurde in 2004, toen Singh voor het eerst werd benoemd tot premier nadat Congresvoorzitter Sonia Gandhi de post had afgewezen – blijkbaar om de partij te beschermen tegen schadelijke aanvallen op haar Italiaanse afkomst. Critici beweerden echter dat Sonia Gandhi de echte bron van macht was toen hij premier was, en dat hij nooit echt de leiding had.De grootste triomf tijdens zijn eerste termijn van vijf jaar was om India uit zijn nucleaire isolement te halen door een baanbrekende deal te ondertekenen die toegang tot Amerikaanse nucleaire technologie veiligstelde.Maar de deal had een prijs: de communistische bondgenoten van de regering trokken hun steun in nadat ze ertegen hadden geprotesteerd, en het Congres moest de verloren aantallen goedmaken door de steun van een andere partij te werven, te midden van beschuldigingen van stemmen kopen.Als consensusbouwer leidde Singh een coalitie van soms lastige, assertieve en potentieel onhandelbare regionale coalitiebondgenoten en -ondersteuners.Hoewel hij respect verdiende voor zijn integriteit en intelligentie, had hij ook een reputatie omdat hij zacht en besluiteloos was. Sommige critici beweerden dat het tempo van de hervormingen vertraagde en dat hij er niet in slaagde hetzelfde momentum te bereiken als toen hij minister van Financiën was.Toen Singh het Congres in 2009 naar een tweede, beslissende verkiezingsoverwinning leidde, zwoer hij dat de partij “de gelegenheid te baat zou nemen”.Maar de glans begon er al snel af te gaan en zijn tweede termijn kwam in het nieuws, voornamelijk om de verkeerde redenen: verschillende schandalen met betrekking tot zijn ministers die het land naar verluidt miljarden dollars kostten, een parlement dat door de oppositie werd vastgehouden en een enorme beleidsverlamming die resulteerde in een ernstige economische neergang.LK Advani, een senior leider …