Voorlichting overheid: Het was niks, is niks en zal ook nooit wat worden

door

De regering heeft onlangs beloofd dat er op korte termijn stappen zullen worden ondernomen om de communicatie met burgers te verbeteren, zodat overheidsinformatie beter wordt verspreid en toegankelijker wordt voor de samenleving. Bij het horen van dit bericht zullen heel veel Surinamers een déjà vu-gevoel hebben gekregen. De voorlichting vanuit de regering was niks, is niks en zal ook nooit wat worden. Dat mag gerust gesteld worden na ruim vier jaar Chandrikapersad Santokhi.
Tekst Armand SnijdersBeeld Gov.sr

Afgelopen week werd het volk weer eens geconfronteerd met de wijze waarop de president meent zijn volk te moeten informeren, deze keer over zijn reis naar Aruba en Curaçao. Pas op de laatste dag van zijn verblijf op Curaçao werd via de Communicatie Dienst Suriname (CDS) bekendgemaakt dat Santokhi aansluitend door zou reizen naar Miami – naar wat hij daar gaat doen, mogen we gissen – om vervolgens op 29 en 30 oktober in het Colombiaanse Cali een milieuconferentie bij te wonen.

“De CDS is verworden tot een propagandadienst van de regering, waar ondemocratische staten als Noord-Korea, China en Rusland jaloers op zouden kunnen zijn”

Kennelijk vertrouwt hij zijn minister Marciano Dasai van Ruimtelijke Ordening en Milieu onvoldoende dat die dat alleen af kan. Om die reden gaat ook waakhond Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking mee. Los van dat is het moment erg ongelukkig uitgekozen om tot medio volgende week weg te zijn uit Suriname, terwijl er bergen brandende kwesties in eigen land liggen te wachten om opgelost te worden, zoals de benoeming van een nieuwe minister van Binnenlandse Zaken.
Onafhankelijke deskundigen
Dat de communicatie beter moet, horen we al ruim vier jaar. Dus dat dit ook naar voren kwam bij een onderzoek van ‘onafhankelijke deskundigen’ die door het ministerie van Financiën en Planning waren ingezet om van 12 september tot 3 oktober uit te vogelen hoe de bevolking denkt over allerlei zaken, wekt geen verbazing. Wat echter wel verbazing wekt, is waarom er juist nu zo’n onderzoek moest plaatsvinden.
Het zal veel geld hebben gekost en de uitkomst stond vooraf eigenlijk al vast. En waarom was het onderzoek eigenlijk nodig. Er is de afgelopen jaren van regeringszijde al veel energie en vooral veel geld gestopt in werkgroepen, presidentiële commissies, bevriende communicatiestrategen en andere deskundigen die de mislukkingen op het gebied van de voorlichting haarfijn hebben blootgelegd.
Opvolger van het NII
Inmiddels ziet de gewone burger het bos niet meer door alle voorlichtings- en communicatiediensten die als paddenstoelen – meestal uit de koker van Santokhi – zijn verrezen. Naast de CDS zijn er verschillende communicatieafdelingen bij de ministeries en een eigen voorlichtingsdienstdienst van de vicepresident.
De CDS is echter het meest bekend in de samenleving en is de opvolger van het Nationaal Informatie Instituut (NII) dat onder Bouterse was opgezet en – weliswaar wat gekleurd – onder leiding van vakman Clifton Limburg de overheidsinformatie bracht. Santokhi wilde het allemaal anders en liet het NII transformeren tot de CDS.
Hij nam ook heel veel communicatiemedewerkers aan, van wie de meesten met nauwelijks ervaring. Maar dat hoefde ook niet, want ze moesten vooral de boodschap van de regering verspreiden. De positieve boodschappen welteverstaan, waardoor de CDS is verworden tot een propagandadienst van de regering, waar ondemocratische staten als Noord-Korea, China en Rusland jaloers op zouden kunnen zijn.

“Tot op heden heeft de president er geen blijk van gegeven bereid te zijn relevante informatie eerlijk met de bevolking te delen”

Selectieve informatieverstrekking
Hoe rommelig en eenzijdig informatie wordt verstrekt, is bijvoorbeeld te zien bij het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting. Dat maakt wel iedere maand bekend dat de AOV-uitkeringen zijn overgemaakt, maar zwijgt er al maanden over dat de kinderbijslag maar niet wordt uitgekeerd. En dat terwijl tienduizenden ouders daar reikhalzend naar uitkijken, maar in het ongewisse worden gelaten. Het is slechts één van de vele voorbeelden van selectieve informatieverstrekking door de overheid, die het vertrouwen van de kiezers in deze regering hebben aangetast.
Hoewel Santokhi met de CDS dus een stevig voorlichtingsapparaat tot zijn beschikking heeft, werd vanuit zijn kabinet ook nog de Communicatie Unit President (CUP) in het leven geroepen. Onduidelijk is zo langzamerhand wie wat doet en wie waarvoor verantwoordelijk is. Ook journalisten zien vaak door de vele bomen het bos niet meer.
Nationale Dialoog
Van tijd tot tijd verrijzen er echter nog nieuwe werkarmen, die een bepaald facet van de voorlichting ter hand moet nemen. Zoals vorig jaar het ‘Coördinatieteam Structuur en Communicatielijnen met betrekking tot de Nationale Dialogen’ dat bestaat uit een coördinatieteam, monitoringsteam en de clusterministers.
Geen hond begreep wat daar het nut van was, evenals van de in de kiem gesmoorde National Dialoog, waar Santokhi zich volledig op stuk had gebeten en …