Vier jaar Yankee-circus

DE SNIJD / Armand Snijders

Ik had vorige week al wat kunnen schrijven over het circus dat in Washington voor vier jaar de tenten heeft opgeslagen onder leiding van de nieuwe Amerikaanse baas, de totaal onvoorspelbare Donald. Ik zou hem, normaal gesproken beoordelen zoals iedere andere mafkees, zoals bijvoorbeeld presidentstelg Richano, die zich tot mijn grote verbijstering bij de PVP heeft mogen aansluiten. Ik had de leiding van die club wel slimmer gedacht dan dat. Het geraaskal van dat soort ontspoorde typetjes moet je keihard negeren, al zijn er altijd onverantwoorde media die ze een podium geven.

Echter, om Donald kom ik zelfs niet heen. Immers, hij is de president van de op papier machtige Verenigde Staten. Hij heeft nu een vrijbrief gekregen om nagenoeg alles te doen waar hij zin in heeft, ook al zou dat – in het ergste geval – leiden tot de Derde Wereldoorlog. Voor mij en een hoop andere niet-Amerikanen is het echt onbegrijpelijk dat dit roze-harige ongeleide projectiel door het Yankee-volk wederom op die stoel is gezet.

“Je wordt er als weldenkend mens tureluurs én depressief van wat Donald allemaal uithaalt en hoe hij grote delen van de wereld op zijn grondvesten laat schudden”

Als je die belachelijke vertoning daar aanschouwt die al weken gaande is en waarschijnlijk nog vier jaar gaat duren, dan kom je als Surinamer eigenlijk tot de conclusie dat onze leiders, die wij ook niet helemaal pluis vinden, wel heel erg meevallen. Sterker nog, Chan en Ronnie zouden nog heel wat kunnen leren van Donald, zijn fossiele voorganger Joe en hun vazallen.

Met Joe was het de laatste tijd helemaal mis, hij vergat zijn teksten en weet ik wat allemaal nog meer. Maar hij vergat níet om zijn familieleden en trouwe vrienden vlak voordat er een einde kwam aan zijn termijn, bij voorbaat gratie te verlenen voor strafbare feiten die ze mogelijk zouden hebben gepleegd. Wellicht logisch, zult u denken met die ontketende Donald, die wraak wil nemen op iedereen die hem sinds zijn eerste termijn het leven zuur heeft gemaakt. En dat zijn er nog al wat. Maar het is gewoon keiharde inmenging in het werk van de rechters en tast de trias politica aan, één van de fundamenten van een echte democratie.

Inmiddels begin ik te twijfelen of die democratie in de VS nog wel bestaat, zeker na bijna twee weken Donald. Je wordt er als weldenkend mens tureluurs én depressief van wat hij allemaal uithaalt en hoe hij grote delen van de wereld op zijn grondvesten laat schudden. Ik mag aannemen dat u het ook een beetje volgt, want een opsomming geven is onbegonnen werk. Er gaat geen uur voorbij of hij trakteert de wereld weer op iets ‘verrassends’. Waar uiteraard vooral de Amerikanen zelf voordeel aan hebben. Dus laat niemand mij vertellen dat de Amerikaanse president een wereldleider is, want hij heeft niets te maken met die wereld.

Overigens, al zijn family and friends komen nu uitstekend aan hun trekken. Daar is wat Chan en Ronnie hebben gedaan en nog steeds doen kinderspel bij. Dus daar moeten wij in Suriname eigenlijk niet meer over zeuren. En dat Ronnie steeds weer de procureur-generaal en het Openbaar Ministerie een uitbrander geeft, stelt ook niets voor. Donald is vele malen erger en handelt daar ook naar, getuige al die aanklagers die hij van de ene op de andere dag brodeloos heeft gemaakt.

Ik maak mij een beetje zorgen dat hij – na zijn claims op het Panamakanaal, Canada, Groenland en de Golf van Mexico – ook aanspraak gaat maken op ons geliefde Suriname. Als hij door heeft dat er hier olie te halen valt – wat voor hem als muziek in de oren klinkt – zal hij mogelijk zijn vleugels naar deze kant willen uitslaan. Onder het mom dat de Hollanders dat in 1667 wel erg gemakkelijk hebben gekregen van de Britten, die ze hadden verjaagd. Die Britten kregen in ruil formeel New York, van waar ze het bestuur al in 1644 van Nederland hadden overgenomen. Donald kennende zal hij vast een rot smoes verzinnen om het land te claimen. Dan kan je er zeker van zijn dat hij het compleet leegrooft en het milieu om zeep helpt.

Het is natuurlijk ondenkbaar dat hij zich Suriname toe-eigent (denk en hoop ik) en dat is maar goed ook. Want onze leiders hebben absoluut geen ballen om dat tegen te kunnen gaan. Die laten heel makkelijk over zich heen lopen. Maar misschien gaan we dankzij het robuuste immigratiebeleid ook een beetje voordeel aan Donald hebben. Hij kan Surinamers die daar geen legale status hebben op het vliegtuig zetten. Dan krijgt hij voor elkaar wat Chan niet is gelukt: de diaspora laten terugkomen om te helpen bij de …

...