Vier de liefde

door

KEVINS KIJK

De afgelopen dagen zijn we via de radio getrakteerd op een dosis liederen over liefde, speciale aanbiedingen en activiteiten rond Valentijnsdag. Winkels zijn versierd met hartjes en slingers. Vandaag (vrijdag 14 februari) is het zover: de dag waarop we romantische liefde centraal stellen. Maar in de loop der jaren is die betekenis verbreed naar verschillende vormen van liefde – familiair en vriendschappelijk.

Op Valentijnsdag denk ik de afgelopen jaren steeds aan mijn goede vriend, wijlen Jermain. Hij was al een poos ernstig ziek toen hij op Valentijnsdag de liefde van zijn leven ontmoette. Zij accepteerde hem en zijn situatie – en samen deelden ze jaren van liefde en leed – tot aan zijn overlijden. Hij maakte er zelfs een filmpje over.

“We bespraken hoe wij als makers konden bijdragen aan de bewustwording over de schoonheid van beide landen”

J, zoals ik hem noemde, leerde ik kennen bij Multiculturele Televisie Nederland. Ik mocht daar eerst stage lopen en ging er daarna werken. Jermain was een van mijn mentoren, maar al gauw werden we vrienden. Een aantal keren haalde hij mij op van Schiphol, aten we shoarma nadat ik nauwelijks enkele uren eerder was geland en mocht ik zijn gele jacket lenen. We hebben vele cafés bezocht tot in de vroege ochtend, maar voerden ook goede gesprekken over de ontwikkelingen op Curaçao, waar hij vandaan kwam, en in Suriname. We bespraken hoe wij als makers konden bijdragen aan de bewustwording over de schoonheid van beide landen, maar ook over de gemeenschappelijke geschiedenis die nog steeds impact heeft op het heden in beide landen en waarover nog veel onbekend is.

En dat heeft hij ook gedaan: door de jaren heen maakte hij producties over zijn eiland, de mensen en over het nemen van eigen verantwoordelijkheid voor ontwikkeling. En als zijn gezondheid het toeliet, was hij op zijn eiland te vinden en bezig met een nieuwe productie. Elke hoeveelheid extra energie gebruikte hij om iets terug te doen voor zijn mensen. We onderhielden contact, waarbij hij mij zelfs om advies vroeg over de producties die hij maakte. Zo stimuleerde hij mij ook om bezig te zijn met Suriname.

J heeft veel voor me betekend. In een cruciale periode in mijn leven ondersteunde hij mij met wijze raad en adviezen. Als ik ergens hulp bij nodig had, wat dan ook, was hij altijd bereid om te helpen. Hij was ook altijd geïnteresseerd in wat ik produceerde en vooral in hoe ik bepaalde processen ervoer tijdens het maken. Maar bovenal inspireerde Jermain mij in zijn laatste jaren door zijn levenshouding. Makkelijk had hij het niet door zijn ziekte, maar hij hield zich sterk, bleef de positieve kanten van het leven zien, maakte flauwe grappen en bracht vooral leven in de brouwerij waar hij was. Vaak met een warme lach op zijn gezicht.

Daarom vier ik vandaag ook de liefde. Niet alleen de romantische liefde, maar alle vormen die ons dragen en sterker maken. Ik koester de mensen om me heen, verras hen met iets kleins, een gebaar, een woord. Omdat liefde niet wacht, niet uitstelt, maar geleefd moet worden. Jermain zei vaak: “Vier de liefde.” Niet alleen op Valentijnsdag, maar elke dag. En dat is misschien wel de mooiste les die hij me heeft nagelaten.

headleydwt@gmail.com