Verpaupering ‘Sosis’

MEERMAALS HEEFT DE Ware Tijd zowel in de actuele berichtgeving als in het commentaar gewezen op het tekort aan sport- en recreatiefaciliteiten. En als die er zijn, verkeren ze veelal in verwaarloosde staat. Dit komt door achterstallig onderhoud. Eén zo een object is het Willebrod Axwijk Sportcentrum, vroeger bekend als Sosis. De sportvelden zijn overwoekerd door wied en de gebouwen staan er verpauperd bij.

Enkele dagen geleden is er daar een schepje bovenop gegooid, omdat door een brand het kantoorgebouw, waar dagelijks rond vijftien mensen werkten, volledig is afgebrand. De onderdirecteur van het directoraat Recreatie en Sport van het ministerie van Regionale Ontwikkeling en Sport (ROS), Ramon Apoetiti, durft – begrijpelijk overigens omdat het onderzoek nog voortduurt – geen harde uitspraak te doen over hoe de brand is ontstaan. Echter, opzet sluit hij niet uit, omdat het kantoor geen elektriciteit had.

De kapitaalvernietiging bij het Willebrod Axwijk Sportcentrum brengt de verpaupering in een stroomversnelling die nauwelijks meer is te stuiten

Een aanwijzing voor brandstichting kan zijn dat shutters (eerder) zijn kapotgeslagen. Hij deed de veelzeggende uitspraak dat ‘wie het terrein kent weet dat de brand niet uit de lucht is komen vallen’. Het vuur is binnen ontstaan. Een ander gebouw op het complex was eerder het doelwit van vandalen die er ook brand stichtten.

Medewerkers van ROS hebben eerder suggesties gedaan voor een duurzame oplossing, zoals het inhuren van professionele bewaking en beschikbaar stellen van voldoende geld om het complex uit te rusten met moderne apparatuur om inbrekers te kunnen identificeren. Met de voorstellen is niets gedaan onder het aanvoeren van de bekende dooddoener ‘er is geen geld’. Daardoor kunnen met de regelmaat van de kop vandalen ongestoord hun gang gaan en vernielingen aanrichten, bijvoorbeeld aan de elektriciteitsvoorziening. Het is bekend dat veel overheidsobjecten (vooral ’s avonds en ’s nachts) niet of nauwelijks bewaakt worden en als er bewakers zijn dan nemen ze het niet altijd nauw met de taakuitvoering.

De kapitaalvernietiging bij het Willebrod Axwijk Sportcentrum brengt de verpaupering in een stroomversnelling die nauwelijks meer is te stuiten. Het is een aanslag tegen alle positieve krachten die aan de basis hebben gestaan van het centrum voor de (sport)ontwikkeling van vooral jeugdigen. Bedenkers van het project voor gerichte lichamelijke beweging en talentontwikkeling bevorderen zullen, gezien de stand van zaken, meewarig het hoofd schudden en zij die er niet meer zijn zullen zich keren in hun graf.

Op het terrein staat een groot gebouw, maar het is niet af, omdat naar verluidt de regering in gebreke blijft de aannemer te betalen. Er zouden claims op zijn en rechterlijke vonnissen zijn uitgesproken, maar die worden genegeerd. Eerder slaagde de overheid er niet in een bestemming te geven aan het gebouw waar huis is gehouden door dieven, hoewel er op papier ideeën zijn uitgewerkt.

In regeringskringen werd de toespeling gemaakt een aantal gebouwen te privatiseren waaronder vermoedelijk het hoofdgebouw van Sportzaken op het Axwijk-complex. Aan de aankomende regering de taak om ook hier orde op zaken te stellen.