Verhoging Algemene Oudedagsvoorziening (AOV) een ‘valstrik’

door

Onlangs heeft de regering de Algemene Oudedagsvoorziening (AOV) verhoogd met SRD 500. Dit betekent dat er nu in plaats van SRD 1750 een bedrag van SRD 2250 wordt uitgekeerd. Het klinkt heel mooi dat de gepensioneerde senioren een verhoging krijgen, maar wanneer dit bedrag wordt afgezet tegen de kosten voor basislevensbehoeften, is het verre van genoeg om hen te voorzien in hun levensonderhoud.
We zien ook dat de koers steeds stijgt, wat ervoor zorgt dat de prijzen van goederen in de winkels eveneens meestijgen. Daarnaast is er een verhoging vastgesteld voor het minimumloon, wat inhoudt dat ondernemers meer geld moeten neertellen om hun werknemers te betalen. Dit halen de ondernemers echter niet uit hun eigen zak, maar wordt gewoon doorberekend in de prijzen van goederen en diensten.
De burgers die naast de AOV ook nog een pensioen ontvangen of een andere bron van inkomen hebben, kunnen waarschijnlijk hun hoofd nog net boven water houden. Maar er zijn ook genoeg senioren die geen pensioen hebben opgebouwd, omdat ze bijvoorbeeld nooit een vaste baan hebben gehad. Denk vooral aan (huis)vrouwen die de zorg moesten dragen voor de kinderen en het huishouden. Hoe realistisch is het dan dat deze mensen moeten rondkomen met SRD 2250 (= US$ 61,75) per maand?
Indien we ervan uitgaan dat deze groep senioren een minimumloon moet ontvangen dat gelijkgesteld is aan de armoedegrens, dan zouden ze een bedrag van ongeveer SRD 8395,20 (= US$ 230) moeten krijgen (op basis van 160 uren en een minimumloon van SRD 52,47, dat per 1 april 2025 ingaat). Het verschil dat de senioren zelf moeten overbruggen, bedraagt dan SRD 6145,20. Voor 73 procent van het verschil tussen het armoedegrensinkomen en het AOV-inkomen zijn de senioren aldus aan hun lot overgelaten. De overheid komt niet eens met een 50 procent-dekking om onze senioren te helpen in hun levensonderhoud.
Dit geeft al aan hoe diep we in de put zitten in Suriname. Ik weet immers ook dat steeds maar verhogen niet de oplossing is, want dan kom je in een vicieuze cirkel terecht van enerzijds verhogingen van inkomsten en anderzijds stijgende prijzen (inflatie). Het is daarom heel belangrijk dat er een structurele en duurzame aanpak komt in Suriname. Dit kunnen we bereiken door onze productie op te voeren en te zorgen voor een betere infrastructuur, het garanderen van veiligheid (hier kom ik in een ander artikel op terug), goed onderwijs en gezondheidszorg. Wanneer de fundering van een land sterk is, zal het goed gaan met het land. Dit heeft een sneeuwbaleffect op de burgers, wanneer zij de groei van welvaart en welzijn daadwerkelijk zien en voelen.
Raghni Bajnath(sympathisant Volkspartij Leefbaar Suriname)