Verdeeld – Sunieuws

GANGA / Sharda Ganga

De stemmen worden nog geteld als ik dit schrijf, maar het land is alweer op en top verdeeld. De VHP spartelt nog tegen, maar het verschil in stemmen tussen de twee grootste partijen wordt groter en niet kleiner naarmate het stemmen tellen voor DNA het einde nadert. Over de verdeling van rr- en dr-zetels weten we nog niets, maar zoals de kaarten nu liggen lijkt het pleit te worden beslecht in DNA. Hoewel, met onze zwalkende politici weet je het nooit.

Ik zal de laatste zijn om de vergenoegde grijnzen en de enkele ongemakkelijke grimassen van de vijf dwergen aan de intentietafel te interpreteren als een huwelijksbelofte waar niemand tussen kan komen. Evenmin zie ik zo een intentieverklaring als huwelijkse belofte van trouw door de NDP aan deze bonte verzameling.

“Ik ben benieuwd of de VHP intussen beseft waar het fout is gegaan. Ze heeft ongeveer 25.000 stemmen verloren vergeleken met 2020”

Ons kent ons, en mevrouw Simons is best geduldig, maar niet oneindig geduldig met chantage en capriolen lijkt me. En na de tweederdemeerderheid voor de presidentsverkiezing is niet iedereen meer heel erg nodig. (Tenzij, mag ik hopen, grondwetswijziging op stapel ligt).

Ik vind geforceerde coalities met splinterpartijtjes een recept voor een ramp, zeker nu met de oliecentjes in het verschiet. Partijtjes met één zetel zouden niet moeten willen regeren. Je kunt je steun toezeggen aan een presidentskandidaat, aangeven dat je vanuit DNA het beleid zal steunen als het jouw goedkeuring heeft, zonder dat je in de coalitie stapt. Het is spijtig dat deze volwassenheid onze politiek nog niet heeft bereikt. Dat zelfs A20/PRO/DOE vindt dat ze met haar ene zeteltje mandaat heeft gekregen om te gaan regeren. Nou ja.

Ik kwam maandagmiddag een partijleider tegen van een één-zetel-partijtje die me vertelde dat hij vond dat de NDP en VHP het samen moesten gaan doen. Als ze hem zouden bellen zou dat zijn boodschap zijn. ‘Je stijgt in mijn achting’, zei ik. Nog geen dertig uur later zat hij daar met zijn glas champagne en ik voelde een diepe schaamte om mijn eigen naïviteit.

Zoals altijd geef ik elke regering, in welke combinatie dan ook, de benefit of the doubt, het voordeel van de twijfel. Ik denk niet dat er een andere keus is qua houding; we moeten vooruit. En er mag veel zijn wat je mevrouw Simons en haar partij kan aanrekenen als je dat wil. Het ligt aan elke (potentiële) coalitiepartner welke compromissen hij wil sluiten en welke niet. Waar de grens van het betamelijke ligt voor hem.

Maar laten we ook zo eerlijk zijn en toegeven dat Simons één van de weinige politici is met echte ideeën, met gezag en ervaring. Je hoeft het niet met al haar politieke keuzes en handelingen eens te zijn, en je mag haar en vele (ik schrijf vele, niet allemaal) van haar partijgenoten diep wantrouwen, maar we moeten vooruit.

Ik ben benieuwd of de VHP intussen beseft waar het fout is gegaan. Ze heeft ongeveer 25.000 stemmen verloren vergeleken met 2020. Misschien vraagt de partij zich af: ‘waar zijn die stemmen naar toe gegaan?’ Ik denk: laat me het even uitleggen, ook voor een nieuwe regering, opdat zij daaruit lessen leert.

Het benoemen van je levenspartner in de raad van commissarissen van Staatsolie kostte je ongeveer 5.000 stemmen. Het veranderen van de regels van dat bedrijf om die benoeming mogelijk te maken heeft een prijskaart van 2.000 stemmen. Elke benoeming van zoon, dochter, neef, nicht, oom kost 1.000 stemmen. Elke presidentiële werkgroep en commissie is 250 stemmen. Elke auto in de colonne kost 200 stemmen. Elke maand waarin niet is ingegrepen bij het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting om het sociale programma van het IMF uit te voeren zoals het moest (het geld lag daar al die jaren te liggen) kostte 200 stemmen.

Elke keer dat Riad de kiezers schoffeerde was 50 stemmen, een gouden munt aannemen van Bordo kost 500 stemmen, elke keer dat er werd gezegd bromkidyari maar we toch vooral slechts één soort bloem zagen 300 stemmen. Elke keer dat er een ‘dialoog’ zou worden gevoerd en mensen kwamen opdraven alleen om nooit meer iets te horen, dat is 500 biljetten per keer.

In november 2020 zei ik tegen de toenmalige regeringsmensen: “ik heb nog nooit een regering haar mandaat zo snel zien verspelen”. Ik hoop dat ik mezelf niet hoef te herhalen binnen enkele maanden.-.

Gangadwt@gmail.com

...