Van Gran Morgu naar Gran Sorgu?

Met de ondertekening van het ‘FID’ tussen onze ‘SOM’ en ‘Total Energies’ dient zich enigszins voor ons land een nieuw tijdperk aan. Theoretisch zouden wij daadwerkelijk blij moeten zijn met deze stap in de ontwikkeling van ‘Gran Morgu’. De ‘Gran Morgu’ omvat de ‘Krabdagu’ en de ‘Sapakara’ olie voorkomensgebieden. Richten wij de kijkers op “onze politieke figuren en partijen” die zich in de schijnwerpers doen plaatsen, dan krijgen oprechte ‘Sranansma’s’ enige rilling van een beeldspraak indachtig de benamingen en de Surinaamse realiteit.

De ‘Gran Morgu’ is een bij uitstek grote en lekkere vis van hoge schatbare waarde. De handel en wandel van onze politici komen echter overeen met het karakter van de ‘Krabdagu en Sapakara’. De een die ten eigen bate vernietigend al het goede wegkrabt en de andere die aldoor hongerig en watertandend zijn tong uitsteekt! De ervaringen met onze politici in de bijna 50-jarige ‘onafhankelijkheid’ spreekt boekdelen. Niet zomaar wordt wereldwijd opgemerkt dat “natural resources can be a curse to a country”.

Met het oog op de potentiële ‘oil & gas’ inkomsten in de “buik van de Gran Morgu“, zien wij besturen van politieke partijen en of leden allerhande ‘capriolen’ uithalen. Hun handelen worden vaak onderbouwd middels tegenstrijdige beweringen die de hilariteit, maar meer nog het huilen doen prikkelen. Zij trachten blijkbaar eerst zichzelf de leugens te doen geloven. Eveneens leven zij in de utopische veronderstelling dat met een lage persoonlijke ontwikkeling, ongecultiveerd zijn en het afwezig zijn van enige morele status een land tot bloei kan worden gebracht. Sommigen schromen er niet voor om zelfs “God er met de haren bij te slepen”, zie daar het duivelse in hun gedachten! Zij dienen zich, te samen met het overgrote deel van het electoraat, te realiseren dat “wan kondre ne drai neleki wan bakba wenkri!”

Jammerlijk is dat een veel te grote groep van onze landgenoten en politici zich niet met kernachtige zaken bezighouden, maar hun aandacht verspillen aan bij- en triviale zaken. Zo zien wij hoe dierlijk gedrag van zogenoemde ‘politieke influencers’ en ‘getto gebroed’, die zichzelf allerhande dieren benamingen toe eigenen, volledige aandacht opeisen van het overvloedige achterlijke electoraat. Misschien is deze zorgelijke ontwikkeling een gedegen reden om na te denken om enige form van capaciteitskiesrecht in te voeren en de stemgerechtigde leeftijd naar 25 jaar op te trekken.

In het kader van de gehouden speeches bij de ondertekening van het ‘FID’ mag het inhoudelijke van de boodschap van de directeur van ‘SOM’ ernstig ter harte worden genomen. Vooral politici dienen goede nota te nemen van gedane oproepen, en dienen niet alleen mooie verhalen voor te houden. Hun handelen dienen synchroon te lopen met de voorgehouden goede voornemens, immers geldt “you have to walk the talk”. De wereld en vooral de investeerders kijken nauwgezet naar politici in belangrijke functies.

Onze politici in functies moeten ervoor waken dat de buitenwacht niet tot de conclusie komt dat zij te maken hebben met corruptieve, onfatsoenlijke en wispelturige karakters. Zij mogen geen reden hebben om te concluderen dat gekozen waardeloze leiders een spiegelbeeld zijn van het karakter van het electoraat. Immers schuilt daar enige redenen in, om bij onderhandelingen ons land in minder gunstige posities te manoeuvreren.

Voor politici is verder van belang dat de huid van de beer niet verkocht wordt alvorens die is geschoten; te allen tijde de tering naar de nering te zetten, en daardoor ’the dutch disease’ te pareren. Het instellen, monitoren en bewaken van een ‘sovereign wealth fund’ en aandacht voor het onderwijs, de gezondheidszorg, voedselvoorziening en veiligheid dienen primaire aandacht te krijgen.

P.s. Aan elke rechtgeaarde landgenoot wordt gevraagd om niet angstvallig aan de kantlijn te blijven staan m.b.t. de ontwikkelingsrichting van ons land. Gaarne ook de aandacht voor het op elk fora structureel plaatsen van de juiste Surinaamse kaart.

Frits Lalay

...