Tweede testperiode profleague

door

DE VOETBAL PROFLEAGUE begint eind januari met de tweede testfase van de profleague competitie. De leiding van de organisatie van de league is tevreden over de prestaties in het eerste jaar. Er zijn drie tot vier fasen gepland om een redelijk tot goed beeld te krijgen voor een Surinaamse versie van profvoetbal in de hoogste top waar tien clubs voor hebben getekend.

De les die de eerste fase heeft geleerd is dat de top vier in de eerste fase bestond uit Robinhood, Transvaal, Voorwaarts en Inter Moengotapoe. Traditiegetrouw is er in feite niet veel veranderd.

De kwaliteit van een competitie wordt niet gemeten aan de hand van het aantal clubs en systemen, maar naar het vermogen van de deelnemers, hun vaardigheden, inzet en persoonlijke kwaliteiten om de supporter te boeien

Wat erbij is gekomen is een play-off systeem dat er eerder overigens al was maar werd afgeschaft en werd teruggegaan naar het tweeronden systeem. Bij het tweede seizoen dat op punt van beginnen staat heeft het bestuur van de league ingezet op verruiming van het aantal clubs in de slotfase van de best geplaatsten, kennelijk om de competitie spannender te maken.

De kwaliteit van een competitie wordt niet gemeten aan de hand van het aantal clubs en systemen, maar naar het vermogen van de deelnemers, hun vaardigheden, inzet en persoonlijke kwaliteiten om de supporter te boeien. In Suriname zijn de eerste stappen gezet om te proberen zowel organisatorisch als resultaatgericht het ‘topvoetbal’ te presenteren door het predicaat ‘excellence’ er op te plakken.

In de eerste experimentele fase zijn bijzondere prestaties uitgebleven. Althans prestaties die niet vergelijkbaar zijn met echte niveaus geleverd op internationale gerenommeerde velden. Verschil in kwaliteit is uitgebleven. Een constatering die begrijpelijk is omdat de condities om het predicaat van prof te dragen bij verre na de werkelijkheid niet benaderen.

Zolang men niet uitgroeit boven het gemiddelde van de gedachte prof te zijn blijft men vasthouden aan een vast stramien van ‘semiprof.’ De halfslachtige gedachte van prof en semiprof brengt verwarring in de daadwerkelijke verhouding van de beoefenaar en zijn professionele houding tot de sport.

De mindshift is aan een grondige vernieuwing toe anders wordt het na elke competitie een experiment van lood om oud ijzer. Richtsnoer om mee te denken in termen van een echte betaalde voetballer is, speel, eet, drink, slaap, werk en droom voetbal.

Bestuurders verdoen daarom hun grondhouding en tijd als zij verzuimen al in deze experimentele fase de Surinaamse voetbaltop, zowel voetballers, trainers als bestuurders te upgraden naar het echte niveau van professionals, willen zij iets betekenen voor Natio en de internationale wereld. Andere smaken zijn er niet.