Tsang: “Willekeur als Centrale Bank alles zelf mag bepalen”

door

Tijdens de parlementaire behandeling van de Wet Toezicht Verzekeringswezen heeft Stephen Tsang (NDP) zijn zorgen geuit over de voorgestelde regelgeving. Tsang gaf aan dat hoewel de minister van Financiën en Planning uitgebreid is ingegaan op de gestelde vragen, de nota van wijziging nauwelijks tegemoetkomt aan de bezwaren die door zowel oppositie- als coalitieleden zijn geuit.
In de nota van wijziging zijn voornamelijk wijzigingen doorgevoerd rondom de categorie-indelingen van schadeverzekeringen. Volgens Tsang blijft echter het grootste probleem overeind: de macht die aan de Centrale Bank wordt gegeven zonder een duidelijk wettelijk kader.
“Het ontbreken van beoordelingscriteria zorgt ervoor dat de Bank naar eigen inzicht kan handelen, wat kan leiden tot willekeur. Dit is een vrijbrief voor corruptie”, aldus Tsang. Hij verwees naar recente berichten in de media over mogelijke belangenverstrengeling tussen de directie van de Centrale Bank en verzekeringsmaatschappijen.
Hoewel de parlementariër benadrukte dat het niet om een directe negatieve betrokkenheid van de governor gaat, wees hij wel op de noodzaak van duidelijke richtlijnen in de wet om belangenverstrengeling te voorkomen. “En door geen goede richtlijnen vast te leggen bij wet, zorg je ervoor dat er sprake kan zijn van willekeur van de Bank. En dat is corruptie facilitering.”
Ook Asis Gajadien, voorzitter van de commissie van rapporteurs, kaartte dit aan in zijn betoog en merkte op dat er voorbeelden zijn waarbij de moederbank tegen de wettelijke regels handelt door in de richtlijnen aan bedrijven en instanties andere regels op te nemen dan in de wet staat.
“Dat kan niet. U gaat net zover totdat de wetgeving besluit om de hele regelging en onafhankelijk terugbrengen als u niet kan omgaan ermee. Er is een grens en niet dat vier directeuren daar zitten en eigen regels scheppen omdat ze tools gekregen hebben van de wetgever”, sprak Gajadien. Hij merkte op dat dit meerdere keren is aangekaart en vroeg de regering hierop te letten.
Een ander punt van kritiek betrof het vergunningenbeleid. Volgens Tsang druist de voorgestelde wet in tegen de gedachte van de wet Bedrijven en Beroepen, die als raamwet is opgesteld om het ondernemingsklimaat te verbeteren. “Ondernemers zouden via een one-stop-window terecht moeten kunnen bij de Kamer van Koophandel of het ministerie van Handel. Het apart registreren van verzekeraars en bemiddelaars bij de Centrale Bank brengt extra kosten en verwarring met zich mee”, aldus Tsang.
Hij benadrukte dat de voorwaarden van de Centrale Bank prima kunnen worden opgenomen in de bestaande wet Bedrijven en Beroepen. “Op deze manier wordt de rechtszekerheid van ondernemers gewaarborgd, bijvoorbeeld door duidelijke termijnen vast te stellen voor vergunningverlening en bezwaarprocedures. In de huidige wet ontbreekt die zekerheid.”
Tsang sprak ook zijn verbazing uit over beperkingen die in de wet worden opgelegd aan schadeverzekeraars. Hij verwees hierbij naar een artikel dat verzekeraars verbiedt schade te dekken veroorzaakt door onder andere gewapende conflicten, oproer of terroristische aanslagen.
“Als een verzekeraar een product wil ontwikkelen dat bijvoorbeeld schade door rellen verzekert, zoals op 17 februari, waarom zou je dat bij wet willen verbieden? Laat de markt zelf bepalen welke risico’s verzekerbaar zijn.”
Tot slot uitte Tsang zijn zorgen over de juridische aspecten van de wet. Hij pleitte ervoor om het vergunningenbeleid onder te brengen bij het ministerie van Handel, waarbij de voorwaarden van de Bank kunnen worden meegenomen. Dit zou voorkomen dat ondernemers afhankelijk zijn van een instelling die zowel vergunningen verleent als daarover oordeelt.
“Bezwaar en beroep moeten bij verschillende instanties liggen om belangenconflicten te vermijden”, aldus Tsang. Hij benadrukte dat de wet in haar huidige vorm onduidelijkheden en onnodige complexiteit met zich meebrengt, waardoor zowel ondernemers als toezichthouders in de toekomst tegen problemen kunnen aanlopen.