Tijden veranderen, ook de opvoeding

Met een grote lach op het gezicht blikt Mike terug op de tijden dat vreemden kinderen van vreemden konden aanspreken op hun gedrag. Verhalen als deze zijn niet onbekend, omdat landelijk de regel was om jongeren die iets deden dat niet mocht te corrigeren.

Het was volgens Mike ook de tijd dat de echte ouders wanneer zij hoorden dat andere volwassenen hadden moeten ingrijpen het kind in kwestie dan nog een eigen straf oplegde. “Zo ging dat vroeger”, licht Mike toe.

Die tijden zijn veranderd. Annemiek reageert hierop en stelt dat zij openstaat voor correctie, maar pas nadat zij als ouder eerst de gelegenheid krijgt om haar kind aan te spreken. Bea vindt dat het ook moet kunnen, maar alleen als het terecht is.

John zegt dat hij zelf bepaalt wat goed is en wil daarbij geen bemoeienis van derden. Sandra zegt dat ze zelf een les heeft geleerd om met niemand buiten haar huis te bemoeien, omdat zij al heeft meegemaakt dat als zij een kind aanspreekt dit kan leiden tot agressie bij het kind met allelei mogelijke scheldkanonades.

Zij besluit dat het belangrijk is dat zowel ouders als kinderen openstaan voor kritiek. “Daar worden we met zijn allen beter van” laat ze weten.

...