The Rise Part Two beantwoordt aan verwachtingen

door

Het gebluf zaterdag tijdens de weging/face-off en persconferentie aan de vooravond van The Rise Part Two pakte niet voor eenieder evengoed uit. In elk geval voegden Randy ‘Mokro’ Tijtel en Ian Simson van Simson Gym de daad bij het woord en gaven ze met (razendsnelle) knock-outs het thaiboksgala in Sportcafé Munder kleur.

Tekst en beeld Terence Oosterwolde

“I’m a small tank!” omschreef Marvin Adamy uit Martinique zichzelf. Daarop reageerde tegenstander Randy ‘Mokro’ Tijtel met “Tank of niet, mijn plan is om te winnen. Ik ben ready voor morgen.” En ready was hij, want hij stuurde de buitenlander twee keer naar het canvas. Na de eerste keer lukte het Adamy nog op om te staan, maar bij de tweede ‘mokerslag’ gingen de lichten uit en werd de ringarts en de EHBO erbij gehaald.

“De Almachtige daarboven geeft me kracht en genade om dit te doen”Randy ‘Mokro’ Tijtel

Terwijl die zich ontfermden om de Fransman, werd er uitbundig gefeest door Tijtel en zijn Simson Gym-teamgenoten. Maar toen bleek de partij toch niet afgelopen te zijn. “Saved by the bell”, klonk de uitleg. “Hij sloeg na de gong”, werd er ook nog gezegd. Dat deed velen de wenkbrauwen fronsen, want voor menigeen was het gelijktijdig met de gong. Uiteindelijk kozen Adamy en zijn hoek ervoor niet verder te gaan, daarvoor was de vechter te aangeslagen.

“Ik had de knock-out sowieso verwacht”, reageerde Tijtel na afloop tegen de Ware Tijd. “Ik deed eerst gewoon rustig mijn ding. Ik dacht ‘laat me even kijken wat hij wil dan gaan we ervoor’. Het was eerst ‘even voelen’. Toen ik merkte dat hij het kon krijgen, gaf ik hem direct”, verklaarde hij de knockdown en later de knock-out.

Randy Tijtel slaat Marvin Adamy knock-out.

Droom

De voorbereiding naar het main event van The Rise Part Two was volgens hem “zwaar”. “Ik heb maanden getraind, omdat ik ook geen wedstrijden had. Ik kreeg afzeggingen. Uiteindelijk kwam hij. Ik was sowieso blij en zei tegen mijn teammates ‘deze weet niet wat hij zoekt, want hij weet niet hoe hard ik heb getraind; elke ochtend, elke avond, zes uren maken per dag met hard trainen … dan volgt de beloning. Sowieso met de Almachtige daarboven. Hij geeft me kracht en genade om dit te doen.”

Tijtel erkent dat doordat het moeilijk is tegenstanders te vinden, de motivatie soms minder is. “Maar toch gaan we daarna ervoor, want ik weet wat mijn doel is en wat ik wil bereiken. Met de kracht en genade van de Heer train ik hard, werk ik hard en ga ik door totdat ik het heb gehaald. Ik wil sowieso zwaargewicht wereldkampioen worden. Het maakt niet uit van welke organisatie”, onthult hij over zijn doel binnen de gevechtssport.

Inspiratie

De andere knock-out kwam op naam van de zeventienjarige Ian Simson. Hij verraste vriend, vijand en zichzelf met de snelle KO. Binnen vijftien seconden had hij afgerekend met Patrice Kevin uit Martinique. “Ik was van plan om de partij vroeg te laten stoppen, maar zo vroeg had ik ook niet echt verwacht, maar ik ben blij dat het zo is gelopen”, geeft de winnaar toe in gesprek met de Ware Tijd.

Het werd een cruciale overwinning, want door de zege zal Simson op 18 oktober in de Verenigde Staten vechten om de amateur wereldtitel. “Ik ga gewoon door blijven trainen, door pushen en mezelf zo goed als mogelijk maken, want dat is ook mijn einddoel, zo goed als mogelijk worden en hopelijk die titel pakken”, blikt hij vooruit.

Simson beseft dat hij met een wereldtitel in de voetsporen van zijn vader, Angelo Simson, kan treden. “Mijn vader is mijn beste en grootste inspiratie en beste coach en vader waar ik ooit voor kon vragen. Ik denk eigenlijk dat het de enige optie is”, zegt hij over het identieke pad als zijn vader bewandelen.

Simson, die aan het einde werd uitgeroepen tot Most Outstanding Fighter, weet nog niet wie zijn tegenstander wordt. “Maar voor mij maakt het niet uit. Ik ga gewoon om te winnen en te domineren.”

Gevraagd over het verschil van vechten in Suriname met onder anderen zijn vader in de hoek, zijn moeder en jongere broer in het publiek en in de ring staan in het buitenland, verklaart hij  het niet echt zo een groot verschil te vinden. “In het buitenland heb je gewoon minder mensen die je kent. Maar het maakt niet echt uit voor mij. Ik hou van beide, misschien iets meer van het buitenland, want dan kan ik meer nieuwe dingen ervaren. Maar het is om en bij hetzelfde”, aldus de vechter, die op vijfjarige leeftijd met thaiboksen begon.

Patrice Kevin op het canvas, nadat Ian Simson hem …