Taxiën door de politiek: Grondenrechten en gezondheidszorg speerpunten Pikin Slee

door

In Pikin Slee, met 3.000 inwoners een van de grootste dorpen aan de Boven-Surinamerivier in het district Sipaliwini, is deze dagen niet veel te merken van de naderende verkiezingen. “Als een van de partijen naar het dorp komt, is het wel even druk, maar verder valt het nogal mee,” zegt Iraida (48)*, die het grootste deel van haar leven in het dorp heeft gewoond. Go Suriname laat de kiezer aan het woord in de verkiezingsrubriek Taxiën door de politiek. Tekst en foto: Diederik Samwel De afgelopen periode heeft ze in Pikin Slee delegaties van de BEP, ABOP, NPS en NDP langs zien komen. “Om kennis te maken, te praten en van ons te horen wat er in het dorp zou moeten gebeuren. Sommigen geven ons truitjes, maar veel geld hebben die partijen niet omdat ze niet in de regering zitten.”Waar het dorp volgens Iraida behoefte aan heeft? “Het zou goed zijn wanneer de grondenrechten eindelijk een keer worden getekend. Dat beloven ze al jaren, maar ze hebben het nog steeds niet in orde gemaakt. Daarnaast is het belangrijk dat we de gezondheidszorg in het dorp kunnen ontwikkelen en op een hoger peil kunnen brengen.”Verder hoort ze veel mensen klagen over de prijzen in de winkel. “Brood, groente, kip, vlees en eieren hebben we hier wel, maar de producten die uit de stad moeten komen, zijn veel te duur. Voor SRD 50 kun je in de stad twee keer zoveel boodschappen doen als hier. Als iemand op en neer gaat naar Paramaribo, neemt-ie altijd spullen mee voor familie en vrienden.”In Pikin Slee wordt zondag op twee locaties gestemd: in de recreatiezaal en in de J.A.M. Willebrandschool. Ook de bewoners uit de omliggende dorpen Grantatai en Bendikwai komen met de boot naar deze twee stembureaus. Vanaf acht uur ’s avonds worden de stemmen geteld en later gaat een appje met de voorlopige uitslag naar het Centraal Hoofdstembureau in Paramaribo. Nog niet zo lang geleden werden de uitslagen nog via een radioverbinding doorgeseind. De bus met stembiljetten volgt per korjaal en over de weg.Iraida heeft begrepen dat niet elke stemgerechtigde in het dorp een oproepingskaart heeft gekregen. Ook omdat nogal wat dorpsbewoners in Paramaribo wonen en werken: “Tijdens meetings van de NDP is herhaaldelijk gezegd dat mensen komend weekend gratis met de bus en de boot naar hun dorp kunnen gaan om daar te stemmen. Daar sturen ze ook WhatsApp-berichten over rond. Maar of er veel mensen ook echt terug gaan komen, weet ik niet.”Iraida heeft het idee dat de BEP het beste opkomt voor de belangen van de dorpen aan de rivier. “Hun boodschap is meestal helder. Ze zien gezondheidszorg als speerpunt. In die partij hebben zich veel Saramaccaners en Aucaners gemengd. Volgens mij zijn die nauwelijks vertegenwoordigd in de partij die nu in de regering zit.”*) Om privacyredenen is in dit artikel een gefingeerde naam gebruikt.