Sinds het begin van de oorlog op 7 oktober 2023 toen Hamas Israël aanviel, worden droneaanvallen en (ballistische) raketten met grotere intensiteit door beide groepen ingezet. Dit gebeurt ook met de aanvallen van Iran op Israël de afgelopen weken. Het Surinaamse gezin Tjong – vader, moeder en vijf kinderen – woont ongeveer 24 jaar in Israël, in Hashmonaim, een plaatsje tussen Tel Aviv en Jeruzalem. In een interview met de Ware Tijd deelt vader Binyamin Tjong-Alvares zijn ervaring.
Tekst Valerie Fris
Beeld privécollectie
“Tot vóór kort hadden we minder vaak sirenes dan onze kennissen en familie die in Tel Aviv en omstreken en langs de Israëlische kust wonen. Met elke nieuwe groepering die zich voegde bij de oorlog waren er meer sirenes, waardoor wij onderdak moesten zoeken in een schuilkelder”, vertelt de 52-jarige Tjong, geboren en getogen in Suriname.
“Voor het buitenland zijn het gewoon soldaten, maar voor ons hier zijn zij gelijk aan onze kinderen”
Na de aanval van Hamas, deed ook Hezbollah mee en kwam het noorden van Israël onder vuur. Daarna ondersteunden de Houthis uit Yemen. “De Houthis schoten vaak raketten midden in de nacht, dus dan moesten we als ouders, wanneer de sirenes begonnen te loeien, voor de zekerheid langs de kamers van mijn kinderen, want tieners vinden het moeilijker om uit zichzelf uit bed te komen, zodat zij binnen een minuut in de schuilkelder kunnen zijn.”
Tjong heeft uiteindelijk ervoor gekozen zijn jongste dochter in de schuilkelder te laten slapen. Dat is gemakkelijker, aangezien er elke nacht wel minstens één sirene loeit.
Fysieke schade beperkt
“Volgens sommige nieuwsbronnen zijn er meer dan 45.000 rakketten op de Israëlische bevolking afgeschoten. In het zuiden, in de buurt van Gaza, waren dat er in eerste instantie meer. Tel Aviv en omstreken zijn natuurlijk ideale doelwitten en al helemaal voor Iran. Hoewel er al bijna twee jaar oorlog heerst, proberen wij zo goed mogelijk ons leven voort te zetten”, geeft Tjong aan.
Maar toen enkele weken geleden Iran de aanval inzette, heerste er grote angst. Volgens Tjong omdat men weet dat Iran “veel meer en gevaarlijkere munitie heeft”. De vader vindt het, gezien het grote aantal raketten dat is afgeschoten, “een ongelooflijk wonder dat veel Israëli’s grotendeels ongedeerd zijn gebleven”.
Naar zijn informatie zijn er tot nu toe 28 Israëli’s gedood tijdens de aanvallen. “De schade is, met behulp van de anti-raket systemen en natuurlijk Gd (uit ontzag wordt de naam van God niet genoemd, … red.) zelf, beperkt gebleven.” Tjong zegt zich ervan bewust te zijn dat het er veel meer doden en gewonden konden zijn geweest en dat de Israëlische steden er nu heel anders uit zouden hebben gezien.
Hij vertelt dat omdat hun gemeente niet direct is getroffen door raketten, vooral de tieners steeds lakser worden om gevolg te geven aan het luchtalarm. Het wordt steeds moeilijker om ze midden in de nacht uit bed te krijgen. “Gelukkig is de directe oorlog met Iran pas tegen het einde van het schooljaar begonnen. Onze oudste dochter heeft nog van haar afstudeerfeest kunnen genieten, maar onze zoon, die ook net klaar is met de middelbare school, had minder geluk. Zijn school zou het feest de volgende week vieren en dat is toen allemaal afgelast.”
Voor de jongere kinderen is de zomervakantie ook vroegtijdig begonnen, terwijl er al meerdere onderbrekingen waren. De vader denkt daarbij vooral aan de Covid-19-periode. Tegen het einde van die crisis begon de oorlog. Veel leraren moesten, toen de oorlog begon, in de reserve militaire plicht. “En wanneer ze dan weer eens thuis zijn, omdat het te gevaarlijk is om naar school te gaan, is er al helemaal geen routine, wat het weer moeilijker maakt voor ons als ouders, want wij moeten wel op één of andere manier door blijven werken.”
Tjong en zijn echtgenote zijn zelfstandige ondernemers, waardoor het uitdagend is op sommige momenten. “De economische markt is niet immuun voor de situatie en als jouw klanten het moeilijk hebben, dan wordt je natuurlijk ook niet uitbetaald.”
Verwachtingen
Hij is vrij sceptisch in zijn verwachtingen. “De oorlog tegen Hamas is nog steeds gaande, zolang zij de gegijzelden gevangen houden. De vorige week hoorden wij van zeven jonge soldaten die door een lokale terrorist werden vermoord in Gaza toen een bom op hun voertuig werd geplaatst. Voor het buitenland zijn het gewoon soldaten, maar voor ons hier zijn zij gelijk aan onze kinderen. Iedereen rouwt om het verlies, omdat vanwege de dienstplicht alle kinderen in het leger gaan”, illustreert Tjong met verdriet in zijn stem.
Hij zegt dat velen wel iemand kennen die een kennis of familielid aan beide zijden heeft verloren wat de situatie heel tragisch maakt. “ …
- 249ste onafhankelijkheidsdag VS in Suriname gevierd..
- Deken Fraenk vraagt autoriteiten om invulling Constitutione…..
- Politiek pad nu geplaveid; de economische weg ligt vol valk…..
- Leo Brunswijk: politieke partijen zagen ABOP als grootste b…..
- Santokhi, pe a moni de? (1)..
- Directeur MAS: “Voldoende animo om maritieme school draaien…..
- Militairen beschuldigd van diefstal na tekort aan provian…..
- 169 bloeddonoren onderscheiden..
- Voorwaarts kan geen potten breken tegen Inter Moengotapoe..
- Politie Lelydorp pakt daders na tip over gestolen aluminium..
- Er is geen andere keus voor de VHP dan om de oppositie in t…..
- PG: ontwerpwet Openbaar Ministerie moet worden goedgekeurd …..
- ExxonMobil draagt deel van Stabroek-blok over aan Guyanese …..
- AW en J wil betere aansluiting arbeidsmarkt en private sect…..
- Boldewijn waarschuwt voor gevolgen politieke ongediscipline…..
- Colombia onderschept eerste onbemande narco-onderzeeër, uit…..
- OM eist zeven jaar celstraf voor voorbereidingen drugstrans…..
- NPS-topper Ivanildo Plein: ‘Ik ben Brunswijk dankbaar dat h…..
- Doorbraak voor vrouwen in de politiek: Simons wordt eerste …..
- Deken: Rechtspraak is geen wedstrijd tussen partijen..
- Focus op jongeren en mentale gezondheid na covid-19 op OIC …..