SURINAME WORDT IN STILTE GESTRIPT EN GEPLUNDERD

De waarheid is hard: Suriname wordt in stilte gestript, geplunderd en bespeeld door een regering die haar schaamte al lang verloren heeft. Donderdagavond, even voor middernacht, rijden er voertuigen naar het kantoor van first lady Melissa Santokhi. Niet voor schoonmaak. Niet voor een reguliere verhuizing. Nee hoor voor een heimelijke ontruiming of een shopping spree.
Wat werd er weggehaald? Televisies. Computers. Laptops. Spullen van waarde. En niet een paar, maar grote hoeveelheden, vastgelegd door journalist Jerrel Harderwijk, die ter plekke live verslag deed. Toen een van de mannen dat doorhad, kwam hij provocerend voor de camera staan. Vervolgens smeet hij demonstratief de deur van de bus dicht.
Waarom deze timing? Waarom deze haast? Waarom ’s nachts? Is dit geen ordinaire diefstal? Was er bewijsmateriaal dat moest verdwijnen? Of persoonlijke data van de staat die in particuliere handen dreigt te verdwijnen? Eén ding is duidelijk: geen enkele verklaring van de regering. Geen persbericht. Geen transparantie. Niets. Een diepere, viezere beerput.
Maar dit staat niet op zichzelf. Deze actie past perfect in het patroon van wanbeleid, vriendjespolitiek en georganiseerde chaos die we de afgelopen jaren hebben gezien: twee graafmachines, miljoenen waard, spoorloos verdwenen. Eerst werd gezegd dat ze op weg waren naar de goudvelden van Brunswijk. Nu zegt de minister: “Ze zijn daar nooit aangekomen, het was een misverstand.” Wat is dit? Een magische verdwijntruc? Of een ordinaire diefstal onder het mom van overheidsdienst? Geen onderzoek. Geen straf. Geen consequenties. Alsof een ‘dagoe’ ze heeft opgegeten en wij allemaal gek zijn.
Er zijn misives voor bevriende aannemers en de zogenaamde projecten van figuren als Pertap Bissumbhar en nog vele anderen. Miljoenen worden uitgegeven via zogenaamde ‘misives’, zonder aanbesteding, zonder controle, zonder projectverantwoording. Geld dat eigenlijk naar scholen, gezondheidszorg of politie had moeten gaan, verdwijnt in de zakken van ‘bevriende ondernemers’. Wie houdt toezicht? Niemand.
En terwijl het volk vecht om te overleven, krijgen incompetente VHP-loyalisten de Ere-Orde van de Palm opgespeld. Waarvoor eigenlijk? Voor het uitzuigen van het staatsapparaat? Voor het likken van de juiste voeten? Een schande. Een belediging voor Surinamers die dag en nacht hun best doen.
En dan is er het CLAD-rapport over Bronto Somohardjo, ex-minister van Binnenlandse Zaken. Eerst verzwegen, weggemoffeld in een lade. En nu is hij beschuldigd van grove misstanden en mogelijke corruptie. Er werd gezegd: “Er is niks aan de hand.” Totdat Pertjajah Luhur plots de NDP gaat ondersteunen in De Nationale Assemblee. En wat gebeurt er dan? Precies: het CLAD-rapport wordt ineens doorgestuurd naar het Openbaar Ministerie. Maar er was toch niks aan de hand? Wat een toeval, of gewoon politieke afrekening, vermomd als gerechtigheid?
En nu? Kantoren leegroven in de nacht. Deze regering wast haar vuile was niet meer, ze stopt die gewoon in de kofferbak en rijdt ermee weg. Geen uitleg. Geen verantwoording. Alleen geheimzinnigheid, intimidatie, en vooral: zelfbescherming tegen de waarheid. Waar is de politie? Moet die nu niet de overheidsgebouwen 24/7 bewaken om shopping sprees te voorkomen? Waar is justitie? Waar is de integriteit? Een burger die een fiets steelt, zit binnen no-time in de bak. Maar deze bende rooft staatsgebouwen leeg en niemand doet iets. Geen huiszoeking. Geen inbeslagname. Geen vervolging. Alleen stilte. En een slap volk dat te moe is geworden om zich nog kwaad te maken. Sluit ze allemaal op. Ja allemaal. Dit land is gekaapt. Niet door criminelen in het bos, maar door mensen in maatpak, met stropdas, en met een vlag boven hun bureau. Het volk verdient leiders die dienen, geen rovers die verdwijnen zodra de zon ondergaat. President-elect tante Jenny, met alle respect: het is tijd. Werk aan de winkel, geef de opdracht om ze allemaal op te sluiten. Van de illusionisten die excavators laten verdwijnen, tot de poepzakken en niksnutten van ministers die zichzelf laten decoreren door Chan. Van de First Lady die haar kantoor laat leegroven, tot de figuren die misives tekenen alsof het monopoliegeld is. Van degenen die rapporten achterhouden, tot zij die ze enkel vrijgeven als politiek chantagemiddel. Dit is geen regering. Dit is een georganiseerde leegroof. En als we dit laten passeren? Dan verdienen we wat we krijgen. Maar ik en velen met mij, weigeren stilzwijgend toe te kijken.

Richard Rostamkhan
The post SURINAME WORDT IN STILTE GESTRIPT EN GEPLUNDERD ..

...