Suriname schijnwerpers: Tragikomedie van deze week (14)

Khalid Saboerali

Elke week weer lijkt Suriname te figureren in een eindeloze aflevering van een politieke telenovela. Transparantie is in Suriname niet wat je ziet, maar wat je niet mag weten. Terwijl burgers balanceren tussen valutakoersen en verkeersdrempels, worden er achter de schermen plannen gesmeed, verklaringen gerekt en fonteinen herdoopt alsof het nationale mascottes zijn. Of het nu gaat om ministers die praten met tarantula’s of salarissen die maar niet willen landen op de bankrekening: de republiek biedt een comedyshow waar Netflix jaloers op zou zijn.Infrastructuur of infragrap?In de wondere wereld van Surinaamse aanbestedingen is niets wat het lijkt. Hier schijnen aanbestedingen als warme broodjes naar de hoogste inschrijver te gaan. De situatie is zo ernstig dat zelfs de nieuwe brug bij de Van ’t Hogerhuysstraat zich uit schaamte bijna zelf afbrak. President Santokhi kondigde vol trots aan dat hij drie grote infrastructurele projecten heeft “opgeschort uit voorzichtigheid”.De waarheid? Pas nadat aannemingsbedrijf Baitali N.V. naar de rechter stapte, trokken twee rechters resoluut aan de noodrem. Hun vonnis? Stopzetten die gunningen — wegens een penetrant luchtje van vriendjespolitiek en aanbestedingen die nog zwakker waren dan een zandweg in de regentijd. De president, als een illusionist op campagne, verklaarde doodleuk dat hij dit uit integriteitsoverwegingen had besloten. Alsof je een fiadoe uit de oven haalt en dan zegt: “Ik wilde toch op dieet.”Mathoera en de Facebook-revolutieKrishna Mathoera, Defensieminister én VHP-DNA-kandidaat, postte deze week op Facebook dat haar geweten zwaarder weegt dan de collectieve besluitvorming. Haar moreel kompas weigerde nog langer de richting aan te geven naar de zwampen van Jarikaba en de modderwegen van South Drain.Bronto Somohardjo, lijsttrekker van PL, snelde zich naar Nickerie om haar van daaruit de virtuele hand te reiken. “Ik steun Mathoera,” zei hij, “maar het volk betaalt voor haar corrupte collega’s.” Bronto’s pleidooi voor integriteit klonk oprecht – totdat men zich zijn eigen CLAD-ervaring herinnerde. Maar eerlijk is eerlijk: hij zei tenminste wat veel VHP’ers fluisteren maar niet luidop durven te zeggen.Yogh Fontein en de tarantula’sIn een poging om erfgoed hip te maken, werd de historische fontein op het Vaillantsplein ineens Yogh Fontein genoemd – zonder overleg. Minister Ori van Onderwijs was not amused. “Niet alles met bubbels is bruisend!”Minister Nurmohamed verdedigde zich met de stelligheid van een kind dat betrapt is met een koekje. “Het is maar een troetelnaam,” zei hij. En voor de verwarring? Die lag aan de ‘tarantula’s’ die Ori verkeerd informeerden. De samenleving was even sprakeloos. Tarantula’s? Zijn dat de nieuwe coalitiepartners?Dollars zoeken onderdakDe euro passeerde deze week SRD 41. De dollar schommelt, de SRD zucht. Minister Raghoebarsing van Financiën wees met zijn vinger naar de Deviezencommissie en fluisterde iets over goudsmokkel via privéjets. De commissie reageerde als een tante op een verjaardagsfeest die net beschuldigd is van de lege pasteibak: “A no wi yere, un no e regel a koers.” Zelfs de Centrale Bank moest ingrijpen met een dolle dollarshow – oftewel: valutaveiling voor gevorderden. Want als de koers niet zakt, dan tenminste het vertrouwen.Ambtenarensalaris en stembevorderingAls doekje voor het bloeden geeft de regering de ambtenaren SRD 1500. Twee keer. “Tijdelijk,” zegt men. Maar op straat heet het: “De verkiezingsbonus.” Zelfs gepensioneerden krijgen mee – 70% dan, want blijkbaar kosten oude mensen minder. De onderhandelingen met Ravaksur gaan door, al is het de vraag of die SRD 1500 nog iets waard is tegen de tijd dat de volgende loonsverhoging hoort te komen.Gezondheid met een betonnen hartMinister Ramadhin onthulde deze week trots het nieuwe gebouw van Volksgezondheid. Voor een sector die zijn medewerkers maandenlang geen loon betaalt (PCS), is het een fonkelend symbool van prioriteiten. Medewerkers van het psychiatrisch centrum dreigen nu met totale lamlegging. “We zijn moe,” zegt de bond. “We willen geld, geen beloftes en zeker geen openingen met lintjes.” Het contrast is pijnlijk: een glimmend ministerie versus zorgverleners die hun rekeningen niet kunnen betalen. Psychiatrische patiënten lopen risico’s, maar het enige dat stabiel lijkt, is de beleidsmatige instabiliteit.Studenten, staal en stille bewakersOp het Adek-complex werd deze week een geparkeerde auto van een student volledig gestript – bumper, koplampen, kentekenplaat. Alles foetsie. Dit terwijl er wachthuisjes in de buurt staan, vermoedelijk bewoond door ambtenaren met camouflagevaardigheden van wereldklasse. De beveiliging wist van niets. Mogelijk waren de daders ‘tarantula’s’. Of aanbestedingsgeesten. Wie zal het zeggen?SlotgedachteSuriname zit vol verhalen: van ministers die troetelnamen geven aan monumenten tot zorgpersoneel dat met hongerige magen mensen moet genezen. De tragikomedie van deze week leert ons één ding: wie de waarheid zoekt, kan het beste beginnen op Facebook. Of bij een fontein. Met of zonder bubbels.Khalid SaboeraliLet op: dit artikel is satirisch bedoeld. De inhoud weerspiegelt uitsluitend de persoonlijke opvattingen en humor van de auteur en is niet noodzakelijkerwijs representatief voor de standpunten van de organisatie(s) waarmee de auteur is verbonden.