Suriname op drempel van historisch leiderschap door vrouw

door

Na Trinidad & Tobago en Barbados staat Suriname op het punt geschiedenis te schrijven met de mogelijke benoeming van Jennifer Simons als de eerste vrouwelijke president van het land. In een samenleving waar vrouwen al decennialang een belangrijke rol vervullen op sociaal, medisch en onderwijskundig vlak, kan deze ontwikkeling een belangrijke stap zijn richting echte gelijkwaardigheid in leiderschap en besluitvorming.
Hoewel de officiële benoeming nog moet plaatsvinden, zijn de politieke signalen dusdanig dat velen de aanstelling van Simons als vrijwel zeker beschouwen. Met een indrukwekkende staat van dienst als medicus, parlementariër en voormalig parlementsvoorzitter, wordt zij gezien als een ervaren en gezaghebbende leider, die zowel nationaal als regionaal een krachtige stem vertegenwoordigt.
Henry Macdonald, diplomaat en jarenlang betrokken bij genderbevordering via onder andere de Barbershop Movement, omschrijft de mogelijke benoeming als “een bijzonder moment voor Suriname én het Caribisch gebied.”
In gesprek met de redactie van Suriname suriname zei hij: “Toen de eerste signalen kwamen dat de NDP onder leiding van een vrouw de verkiezingen zou winnen, voelde ik iets in mij oplichten. Het is niet alleen een mijlpaal voor Suriname, maar ook een bewijs dat het lange werk van vrouwenrechtenactivisten, diplomaten en politieke pioniers nu zijn vruchten begint af te werpen.”
Macdonald verwijst naar zijn jarenlange betrokkenheid bij VN-initiatieven, campagnes rond vrouwenemancipatie en de gesprekken die hij in Suriname heeft gevoerd, onder andere bij de “Ook Zij-campagne” geleid door Karin Refos, evenals zijn toespraak in De Nationale Assemblee.
Structurele verandering en nieuwe kansenDe betekenis van een vrouwelijke president reikt verder dan alleen symboliek. Volgens Macdonald kan dit ook het begin zijn van structurele verandering op beleidsniveau. Hoewel vrouwen in Suriname actief zijn in veel sectoren, laat de vertegenwoordiging in hogere bestuurslagen zoals directieposities in parastatale ondernemingen of het bedrijfsleven nog te wensen over. De verwachting is dat het presidentschap van Simons deuren opent, niet alleen binnen de politiek, maar ook in bredere bestuursstructuren.
“Een vrouw aan de top kan het verschil maken,” aldus Macdonald. “Niet omdat vrouwen beter zijn dan mannen, maar omdat ze anders denken, anders voelen en daardoor andere oplossingen aandragen. We hebben die balans nodig.”
Hij wijst erop dat landen met een bewust genderbeleid zoals Zweden, Canada en Singapore aantoonbaar sterker presteren op sociaal en economisch gebied. Eén van de meest krachtige boodschappen die Simons tijdens eerdere campagnes en interviews overbracht, is haar onwrikbare standpunt tegen corruptie en vriendjespolitiek. Tijdens haar voorzitterschap en campagneperiodes sprak zij zich consequent uit tegen belangenverstrengeling binnen het openbaar bestuur.
“Als je denkt dat je in deze partij komt om corruptieve praktijken voort te zetten, dan zul je bij mij geen steun vinden,” verklaarde ze eerder tijdens een toespraak als partijvoorzitter. Volgens Macdonald is dat precies het leiderschap dat Suriname nodig heeft in deze tijd van economische uitdagingen en maatschappelijke frustratie.
“We zijn als land gezegend met natuurlijke rijkdommen goud, bauxiet, bos, olie maar we blijven achter in ontwikkeling. Eén van de oorzaken is wanbeheer en het gebrek aan transparantie. Een president die vanaf dag één duidelijk stelling neemt tegen corruptie, is essentieel.”
Een rolmodel voor toekomstige generatiesSimons’ achtergrond als arts draagt volgens velen bij aan haar sterke connectie met de samenleving. Haar jarenlange werk in de gezondheidszorg heeft haar gevoelig gemaakt voor de noden van de bevolking. Iets wat zij meenam naar het parlement en nu, mogelijk, naar het presidentschap.
Hoewel Suriname vooruitgang heeft geboekt op het gebied van vrouwenparticipatie, zijn we er volgens Macdonald nog lang niet. Het percentage vrouwen in het parlement schommelde de afgelopen jaren. In 2015 bereikte het een piek van 34 procent, maar daarna zakte het percentage weer.
“Mijn doel is uiteindelijk een 50/50 verdeling. Je ziet nu bij bijna alle partijen een groeiend bewustzijn, als mevrouw Simons het goed doet, dan zou zij als rolmodel een hele nieuwe generatie vrouwen kunnen inspireren om ook voor het hoogste te gaan.”
De mogelijke benoeming van Simons als president van Suriname zou zonder twijfel een historische wending betekenen in de politieke en maatschappelijke geschiedenis van het land. Niet alleen als overwinning voor de vrouwenbeweging, maar ook als kans op bestuurlijke vernieuwing, integriteit en een toekomst waarin talent en betrokkenheid belangrijker zijn dan geslacht of afkomst.
De ogen van Suriname en het Caribisch gebied zijn nu gericht op wat velen beschouwen als het begin van een nieuw hoofdstuk.