Suriname mag zich niet laten gijzelen door een blacklisting

De waarschuwingen van internationale instanties zoals de CFATF en FATF, dat Suriname zou kunnen belanden op een ‘zwarte lijst’, kunnen we onmogelijk licht opvatten. De gevolgen van zo’n plaatsing zijn niet slechts theoretisch: maak belemmeren internationale betalingen, maakt buitenlandse investeringen moeilijker, en tast ons vertrouwen in binnen- en buitenland aan.
Toch blijft de overheid opvallend stil, terwijl in Whats-Appgroepen en sociale media de publieke bezorgdheid groeit. In een artikel in Dagblad Suriname spreekt men openlijk over de mogelijkheid dat zowel de voormalige regering-Bouterse als de scheidende VHP-regering, gebonden zou zijn aan bepaalde belangen. Het zijn stevige beschuldigingen die vooral laten zien, hoe diep het wantrouwen zit in ons bestuursapparaat. Maar als journalistieke gemeenschap, moeten we feiten en opinie blijven scheiden. Zulke uitspraken vragen om verder onderzoek – niet om klakkeloze herhaling.
Wat wél duidelijk is: Suriname heeft jarenlang signalen gekregen van het CFATF en FATF dat cruciale wetgeving – zoals ‘Know Your Client’-protocollen, controle op geldstromen en effectieve vervolging – achterblijft. Ondanks initiatieven, blijven de stappen onvolledig of veel te langzaam. In de tussentijd groeit het beeld dat we als land óf niet willen, óf niet durven in te grijpen.
Dat beeld moet dringend worden gewijzigd. Want als het klopt dat bepaalde belangengroepen in de samenleving – witwassers, schimmige geldstromen – politieke invloed uitoefenen, dan hebben we te maken met een structureel probleem, dat zelfs de rechtsstaat ondermijnt.
De overheid heeft nu wederom een kans het tij te keren, maar dan moet ze uit de schaduw stappen. Transparantie is het sleutelwoord. Waar staan we in het hervormingsproces? Welke wetten c.q. vereisten zijn al ingevoerd, welke nog niet? Welke obstakels worden ervaren – politiek, technisch of juridisch?
De Nationale Assemblee mag zich hier niet afzijdig van houden. Dit is niet louter een financieel dossier. Het raakt onze internationale geloofwaardigheid, onze handel, en uiteindelijk ook de waarde van de Surinaamse dollar in uw portemonnee. Parlementaire controle, publieke consultatie en onafhankelijke rapportage zijn noodzakelijk om de kloof tussen bestuur en burger te dichten.
Voor de samenleving is het evenzeer van belang om kritisch te blijven, maar ook om niet te vervallen in cynisme of complottheorieën. Het is begrijpelijk dat mensen de geloofwaardigheid van overheden in twijfel trekken, zeker gezien het gebrek aan communicatie over dit dossier. Maar het is juist nu van belang te blijven vragen naar feiten, naar plannen, naar meetbare resultaten.
We moeten onze financiële toekomst niet laten gijzelen door twijfelachtige belangen, noch door stilzwijgen. Suriname staat op een kruispunt: of we tonen de wereld dat we bereid zijn ons systeem te versterken en transparantie serieus te nemen, of we blijven ronddolen in een kring van achterdocht, sancties en stagnatie.
Laat deze dreiging dan een keerpunt zijn – niet alleen voor beleidsmakers, maar voor het hele land. Want de zwarte lijst is niet zomaar een rapport; het is een spiegel die ons dwingt om eerlijk naar onszelf te kijken.
-Ingezonden-
C.G.
The post Suriname mag zich niet laten gijzelen door een blacklisting ..

...