Suriname in de schijnwerpers: de tragikomedie van deze week (13)

door

Khalid Saboerali

De nationale verkiezingskoorts is uitgebroken en de symptomen zijn ernstig: plotselinge loyaliteitsconflicten, overmatige persconferenties, acute lijstjesstress en onverklaarbare aanvallen op collega’s in partijtenue. De afgelopen week draaide alles om de kandidatenlijsten. Partijen worstelden om honderden politieke harten in 51 DNA- kandidaat stoeltjes te persen, en wie naast de boot viel, viel vaak meteen ook de partij aan. Het theaterstuk dat Suriname heet, gaat in volle vaart richting verkiezingen. Boorgeld in overvloed, maar een pleister voor de straat ontbreektStaatsolie haalde de afgelopen week maar liefst US$ 515,8 miljoen op met haar nieuwe obligatie. Zowel kleine als grote investeerders lieten zich verleiden door het offshore “GranMorgu Project”. Terwijl Staatsolie grote sier maakt, rijden burgers nog steeds slalommend om kuilen heen en smeken ziekenhuizen om handschoenen en medicijnen. Maar ja, gezondheidscentra keren geen 7,75% rente uit. Misschien dat de Belastingdienst eens streng moet controleren op wie er ineens met zakken dollars loopt te zwaaien.De toko toko van BrunswijkRonnie Brunswijk, partijleider van de ABOP, de man met de gouden kettingen en het junglehart verkondigde luidkeels dat híj degene is die de NDP in 2010 persoonlijk uit de modder heeft gehaald. “Mi pur’ yu uit a toko toko,” gilde hij. Brunswijk stelde dat híj er altijd is voor het volk: in het binnenland, slapend bij dorpsbewoners, luisterend naar hun problemen. En nu is het tijd dat het volk iets terugdoet. Zijn kandidatenlijst – “multi-etnisch en klaar voor de strijd” – moet ABOP naar de overwinning leiden. En o wee als je daaraan twijfelt.Meet the People… en wordt weggestuurd door je ‘eigen’ mensenDe VHP had het vorige week vooral druk met… zichzelf. Mahinder Jogi beschuldigde collega, DNA kandidaat Sherin Bansi-Durga en haar familie, van een georganiseerde uitjouwactie in Jarikaba. Een virale video laat zien hoe Jogi wordt weggeblazen met boegeroep door aanhangers in VHP-partijtenue, terwijl hij net bezig was met een Meet the People -campagne – op verzoek van Santokhi zelf. De partijtop zwijgt tot nu toe als het graf. Als het zo doorgaat, heeft de VHP straks geen oppositie meer nodig. Die zit al in hun eigen tent.Van Papa naar Bronto: dynastie met een vleugje berkat Er waren tranen – echte én geacteerde – in het PL-hoofdkwartier. Na vijftig jaar politieke dienst zwaaide de nestor van de Javaanse politiek, Paul Somohardjo, af als voorzitter van de Pertjajah Luhur. Maar wees gerust: hij draagt het stokje over aan zijn zoon, die het charisma van zijn vader heeft geërfd en de partij al soepel bestuurt alsof het een familiezaak is. Zijn afscheidsrede klonk als een Bollywood-script: emotioneel, dramatisch en voorzien van een opvolgingsplot. Minister Ori’s stille klas: leraren zonder loonIn de klaslokalen van de Algemene Middelbare School (AMS) ligt het krijtje stil. Het enige dat nog kraakt, zijn de knieën van de overwerkte, onbetaalde docenten. Al maanden wachten leerkrachten op hun salaris, overuren, of op z’n minst een vriendelijk knikje van het ministerie van Onderwijs. De enige die nog les geeft, is de ventilator – en zelfs die draait met tegenzin. Minister Henry Ori blijft muisstil. Misschien is hij druk bezig met het zoeken naar een rekenmachine die níét zegt dat het budget op is. Tot die tijd: wie les wil, mag het zelf organiseren. Met krijt en hoop op betere tijden.Rubio in a rush: olie boven allesDe Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Marco Rubio, komt naar Suriname voor een bliksembezoek. Geen toer door de stad, geen bezoek aan scholen of ziekenhuizen. Gewoon landen op Zanderij, handjes schudden met president Santokhi en praten over – uiteraard – olie. De VS wil samenwerken om de olieproductie te versnellen en de regio energie zeker te maken. “Olie boven alles,” lijkt het motto. Of, zoals Trump-gezant Mauricio Claver-Cardone het samenvatte: “Venezuela heeft zijn kans gehad, nu is het de beurt aan Guyana en Suriname.” Laat dat even bezinken terwijl de AMS-leerkrachten in de hitte demonstreren voor hun onbetaalde SRDs.Tot slot…In het theater dat Suriname heet, worden hoofdrollen bezet door politici met geheven vuisten, huilende partijvoorzitters, boze docenten en stille ministers. Terwijl Suriname spartelt in zijn eigen toko toko, wordt internationaal vooral gekeken naar wat er onder de grond zit. Het publiek zit op het puntje van zijn stoel. Alleen jammer dat het geen toneelstuk is – want dan konden we aan het einde tenminste nog applaudisseren.Khalid SaboeraliLet op: Dit artikel is satirisch bedoeld. De inhoud weerspiegelt uitsluitend de persoonlijke opvattingen en humor van de auteur en is niet noodzakelijkerwijs representatief voor de standpunten van de organisatie(s) waarmee de auteur is verbonden.