Suriname, een marionettentheater

door

Wij leven in een rechteloze staat, een marionettentheater. Hierin zijn verscheidene poppenspelers criminelen. Samen met het kapitaal hebben deze poppenspelers het Openbaar Ministerie en de rechterlijke macht al vijftig jaar lang aan de touwtjes. Vandaar dat Suriname zienderogen achteruitgaat. Dus zie je de poppen dansen. Was dat niet het geval geweest, dan was Suriname een goed ontwikkeld land.

ADVERTENTIE

De miljarden aan US-dollars, die nu niet in de zakken van het volk terechtkomen, hadden daarvoor kunnen worden aangewend. Dan hadden we geen poppenspelers gehad, geen marionettentheater en geen marionetten. Suriname zou geen onleefbaar land zijn geweest, als deze uitspraken volledig op waarheid zouden berusten. Maar niets is onmogelijk in de toekomst.
VerkiezingsroesDe voornaamste taak van het Openbaar Ministerie is het opsporen en vervolgen van misdrijven. De rechterlijke macht moet wetsovertreders aan de hand van geschreven en ongeschreven rechtsregels straffen – zonder aanzien des persoons en op basis van rechtsgelijkheid. Welnu, niets weegt zwaarder dan het onverbiddelijk stopzetten van een proces dat topcriminelen vrij spel geeft en aldus criminele leiders voortbrengt.
Een proces waarvoor overigens schriftelijk aandacht is gevraagd bij het Openbaar Ministerie, waarbij is gewezen op de reële mogelijkheid dat criminele leiders zitting zullen nemen in de regering en in De Nationale Assemblee. En dan moet het er niet toe doen hoe dit proces heet – ook al heet het verkiezingen.
In dezen mag de rechtszekerheid niet worden beïnvloed door een verkiezingsroes. Evenmin mag gerechtigheid worden overschaduwd door een verkiezingsroes. Zeker niet als die mogelijk zelf gecreëerd wordt door criminelen, oplichters en gladde praters. Hoe zou het ook anders kunnen? De rest is immers arm. Zware witwaspraktijken zijn aan de orde van de dag. Geen enkele mogelijkheid mag worden uitgesloten. Want niet voor iedereen blijkt de keuze tussen integriteit en corruptie even eenvoudig, vanwege hebzucht, jaloezie en afgunst. In Suriname komen daar nog twee factoren bij: broodvrees en repercussie.
MarionettentheaterVol spanning wacht ik af of het recht zal zegevieren of niet. Of het recht het hoogste gezag zal zijn of niet. Of onze rechtsstaat zal worden ondermijnd of niet. Hoe karma werkt, weet ik al. Maar blijft het stilzwijgen voortduren, of komt er alsnog transparantie en verantwoording? Of stevenen we recht af op een marionettentheater?
Overigens, is het niet ronduit belachelijk dat de politie van Latour een diepgaand onderzoek is gestart naar ernstige onregelmatigheden bij de distributie van oproepingskaarten, terwijl willens en wetens een verkiezingsproces wordt toegestaan dat mogelijk criminele bendes in het zadel helpt – precies de krachten die achter deze onregelmatigheden zitten?
Roy Bhikharie