Suriname dreigt werelderfgoedstatus te verliezen: wat staat er op het spel?

door

De discussie rond het behoud van de UNESCO-werelderfgoedstatus van Paramaribo’s historische binnenstad laait weer op, nu signalen toenemen dat Suriname mogelijk van de prestigieuze lijst wordt verwijderd. Volgens insiders wijst UNESCO op achterstallig onderhoud, ongecontroleerde bouwprojecten en gebrek aan structurele bescherming van het erfgoed. Maar wat betekent het eigenlijk als Suriname deze status verliest?

De werelderfgoedstatus is niet louter een eretitel, zegt cultuurhistoricus drs. Wilgo. “Het is een internationaal kwaliteitslabel dat aantoont dat jouw erfgoed van uitzonderlijke, universele waarde is. Het opent deuren naar fondsen, toerisme, kennisuitwisseling en internationale bescherming.”

Suriname verwierf in 2002 de status voor de historische binnenstad van Paramaribo vanwege haar unieke koloniale architectuur in tropisch hout. Het verlies van deze erkenning zou niet alleen symbolisch een aderlating zijn, maar ook praktisch: internationale donoren zouden kunnen afhaken, toeristen kunnen wegblijven en het toezicht op behoud verzwakt.

“De lijst van UNESCO is geen eeuwige garantie. Je moet het verdienen, onderhouden en blijven ontwikkelen”, aldus Wilgo. “Het is geen schaaltje goud om op de kast te zetten, maar een verplichting tot zorg.”

Volgens kenners is het behoud van de werelderfgoedstatus cruciaal voor toekomstige generaties. Het stimuleert duurzaam toerisme, bevordert nationale trots en trekt expertise aan voor restauratieprojecten. 

Valt Paramaribo van de lijst, dan verliest Suriname niet alleen erkenning, maar ook kansen.

Het behouden van de werelderfgoedstatus vraagt serieuze inspanningen en beleid. Maar de baten – cultureel, economisch en educatief – wegen ruimschoots op tegen de kosten. Een nationaal reddingsplan voor het erfgoed is dus geen luxe, maar noodzaak.