Surinaamse eenheid in de regen: King Koyeba op Kwaku

door

The Season Band debuteert met warme kasekovibes

Zaterdag, de voorlaatste dag van het Kwaku Summer Festival, leek het alsof het festivalterrein vooral voor King Koyeba was opengesteld. De Waterkant Main Stage werd pas echt druk toen de artiest werd aangekondigd. Bij het horen van de eerste klanken van zijn nostalgische hits, liepen de mensen spontaan richting het podium, klaar om van zijn muziek te genieten.

Tekst en beeld Shanavon Arsomedjo

Andere artiesten kregen best wat applaus, maar toen om klokslag zeven uur mc Chantal Cadogan Koyeba’s naam uitsprak, veranderde de sfeer. Eerst kon er nog vrij worden gewandeld voor het podium, een paar seconden later stond het zwart van de mensen. Iedereen wist: dit wordt een show om niet te missen.

“Kwaku voelt als een stukje Suriname in Nederland. En als iemand die zo veel liefde heeft voor zijn geboorteland, voelt dit als thuiskomen”King Koyeba

Met een strakke muzikale intro van zijn band en backing vocals als opwarmertje, liet Koyeba nog even op zich wachten. Maar toen een glimp van zijn oranje outfit zichtbaar werd, barstte het publiek los in gejuich.

Zijn entree werd gevolgd door de knallende openingstrack ‘Hana Hana’, en meteen zat de sfeer er stevig in. Het publiek danste, zong, schreeuwde en sprong – zonder enige aanmoediging.

Halverwege het eerste nummer begon het te regenen. Maar dit was geen reden voor paniek. Integendeel, fans trokken hun jassen over hun hoofden, paraplu’s schoten open en sommige stonden gewoon nat, maar euforisch te genieten. Vragen om onder iemands paraplu te schuilen werd beantwoord met een glimlach. Surinaamse eenheid ten top. Want niets, maar dan ook niets, mocht dit moment verpesten.

Het optreden van Koyeba was een uur lang pure energie, nostalgie en verbinding. De ‘Paramaribo Baas’ bracht een reeks van zijn grootste hits: van ‘Ede weli’ tot ‘Real Badman’, ‘Singi gi deng oemang’ en nog heel veel andere bekende nummers. Alles werd moeiteloos meegezongen, alsof het publiek de back-up vocals van dienst was. Zijn charisma vulde niet alleen het podium, maar stroomde ook het publiek in. Geen afstand, alleen samenhorigheid.

Toch geen afscheid

Hoewel Koyeba al langer twintig jaar in de entertainmentwereld actief is en op grote podiums heeft gestaan, was het zijn eerste optreden op het Summer Festival. “Kwaku voelt als een stukje Suriname in Nederland. En als iemand die zo veel liefde heeft voor zijn geboorteland, voelt dit als thuiskomen”, vertelde hij backstage aan de Ware Tijd.

Of hij nu in een kleine zaal staat of op een gigantisch festivalpodium, Koyeba geeft altijd alles. “Ik zet al mijn energie erin en laat me van mijn beste kant zien.”

Op het hoogtepunt van de show haalde hij Badderman en Young Boss het podium op. Samen sloten ze de avond af met een duet, waarbij het publiek luidkeels meedeed. Het voelde als een groot familiefeest waar de hoofdrolspelers evenveel genoten als de gasten.

De terugkeer van Koyeba op een podium is extra bijzonder, omdat hij eind vorig jaar nog zijn afscheid had aangekondigd. Tijdens een show in het @Live Entertainment Center vertelde hij het ‘even rustiger aan te gaan doen’.

Persoonlijke omstandigheden vroegen om aandacht en muziek maken ging toen even op de rem. Maar zoals dat gaat met passie: het bloed kruipt waar het niet gaan kan. “Ik dacht dat ik er voor even klaar mee was en een pauze kon nemen, maar ik voelde me niet goed bij dat besluit. Ik miste muziek. Mensen bleven vragen wanneer ik weer zou optreden, wanneer er nieuwe nummers kwamen. En eerlijk: ‘ik miste het podium, de vibe, de mensen’.”

Zodra er weer balans kwam tussen zijn privéleven en de entertainmentwereld, greep hij opnieuw naar de microfoon. Zijn comeback is inmiddels een feit. King Koyeba is terug, springlevend en meer gedreven dan ooit. Er ligt nieuwe muziek op de plank en de optredens volgen elkaar in rap tempo op.

Voor de mensen op het festival was het optreden een herinnering aan hoe muziek culturen verbindt, generaties samenbrengt en regen verandert in danswater. King Koyeba bewees dat hij niet alleen een artiest is, maar een beleving. En dat je soms, om jezelf terug te vinden, gewoon moet doen waar je hart het hardst van klopt: zingen, springen en het publiek laten voelen dat jij, net als zij, gewoon thuis bent in de muziek.

The Season Band

Zon en regen waren ‘in beraad’ en het gras in het Nelson Mandelapark in Amsterdam was nauwelijks vertrapt, toen de eerste tonen van livemuziek zaterdag over het Kwaku-festivalterrein klonken. The Season Band, de Surinaamse allroundformatie die bekendstaat om haar swingende kaseko en kabulamuziek, mocht de voorlaatste festivaldag openen.

Voor de bandleden was het optreden op Kwaku, één van de grootste multiculturele festivals van Nederland en voor veel artiesten een podium met prestige een mijlpaal. Niet alleen omdat ze voor het eerst op dit podium stonden, maar ook omdat het optreden samenviel met het vijfjarige bestaan van de band. “We zijn nog jong als band, maar we hebben een droom: meer mensen bereiken met Surinaamse muziek. En Kwaku is een mooie stap in die richting”, zei leadzanger Anny Soulcatcher tegen de Ware Tijd.

“Voor nu zijn we dankbaar, maar we hebben zeker de ambitie om nog eens terug te keren”Anny Soulcatcher

Voordat de band het podium betrad, had DJ Black & Lekker, de huis-dj van de dag, de eerste bezoekers al langzaam wakker geschud met een mix van bekende beats en zomerse vibes. Terwijl de geur van roti, BBQ en jerk chicken zich vermengde met de eerste noten muziek, vulde het festivalterrein zich langzaam.

De sfeer was ontspannen, haast dromerig. Er stonden nog geen rijen voor het hoofdpodium en bezoekers liepen op hun gemak langs eettentjes en kraampjes. Maar al bij eerste noten van The Season Band werd duidelijk dat het haar niet ging om massa, maar om puur speelplezier.

Zomers gekleed stonden de bandleden paraat; strak op rij, geconcentreerd maar zichtbaar enthousiast. Wat volgde was een set vol Surinaamse ritmes: klanken waarop gedanst kon worden, opzwepende drums en melodieuze zang. Muzikaal zat het redelijk strak in elkaar, al klonk het geheel wat terughoudend in volume. Het geluid was eerder bescheiden dan overweldigend.

Maar dat mocht de pret niet drukken. Hier en daar begonnen mensen voorzichtig te bewegen. Enkele oudere vriendinnen die op stoeltjes op het platform voor het podium zaten, wiegden zachtjes mee. Enkelen durfden los te gaan, terwijl anderen in groepjes of alleen stilletjes het optreden volgde. Ondanks de rustige opkomst wist de muziek toch mensen te bereiken.

Dankbaar

Wat vooral opviel, was het enthousiasme van de band. Er werd met hart en ziel gespeeld, zonder enige vor  van terughoudendheid. “We speelden alsof het terrein vol stond. Het was voor ons niet erg dat het niet druk was. We hopen ons te hebben bewezen met ons optreden, maar hopen vooral dat mensen genoten hebben van onze muziek”, vertelde Anny Soulcatcher. En zo voelde het ook.

Het optreden straalde liefde voor de muziek uit; het soort oprechtheid dat je niet kunt faken. Met nummers die een mix waren van eigen composities en bekende kaseko-klassiekers, gaf The Season Band haar eigen draai aan het traditionele Surinaamse geluid. De percussie pulseerde als een hartslag, de toetsen zorgden voor melodieuze lijntjes en de zangers wisten het publiek bij elk nummer te betrekken.

Dat The Season Band de festivaldag mocht openen, zagen de leden als een mooie kans, al hopen ze bij een volgende editie later op de dag te worden geprogrammeerd wanneer er meer publiek is en de sfeer intenser. “Voor nu zijn we dankbaar, maar we hebben zeker de ambitie om nog eens terug te keren.”

Het optreden was kort maar krachtig, met de juiste dosis warmte en energie. En hoewel het terrein zich pas later op de dag echt vulde, bleef het vroege optreden van The Season Band hangen als een frisse start van een feestelijke dag. Haar klanken vormden de muzikale middaggroet van het festival, een zachte herinnering aan de kracht van live muziek – zelfs als het publiek nog onderweg is.

Met haar debuut op Kwaku heeft The Season Band niet alleen een stap gezet richting meer bekendheid in Nederland, maar ook bewezen dat enthousiasme, muzikaliteit en liefde voor het vak geen massa nodig hebben om indruk te maken. De band heeft nog twee optredens, alvorens terug te keren naar Suriname.