Surinaamse crisis wordt groter na verkiezing van mei 2025 door dalende olieprijs onder Trump

door

In dit artikel beschrijf ik dat Suriname na de verkiezingen van mei 2025 zeker tot 2030 geen inkomsten zal ontvangen van TotalEnergies, omdat de olieprijs op de wereldmarkt zal dalen door de oliepolitiek van de nieuwe Amerikaanse president Donald Trump. Trump zet in op meer olieproductie en minder afhankelijkheid van buitenlandse olie- en gasleveranciers. Hij verhoogt de olieproductie in Amerika zelf. Dit betekent dat de olieprijs gaat dalen. Als de olieprijs daalt, zal TotalEnergies meer tijd nodig hebben om haar investeringen in Suriname terug te verdienen. Hierdoor zal Suriname voorlopig, zeker na 25 mei 2025, geen geld ontvangen van TotalEnergies. Dit betekent dat Suriname nog lange tijd afhankelijk zal zijn van het IMF, en dat het volk, ongeacht welke regering er komt, nog lang geen verbetering zal zien in de koopkracht.
Dit alles terwijl deze regering heeft afgesproken dat de ongeveer 3 miljard aan schulden vanaf 2028 moet worden afbetaald. Hoe dan? Moni no deh, maar schulden moeten wel worden afgelost.
In dit artikel sta ik hierbij stil.
Oliebom in de begroting van SurinameDe wereldwijde olieprijs fluctueert constant en heeft grote invloed op olieproducerende landen. Voor Suriname, een land dat steeds afhankelijker wordt van olie-inkomsten, kan een daling van de olieprijs desastreuze gevolgen hebben. De Surinaamse begroting leunt zwaar op potentiële opbrengsten uit olieproductie. Een lage olieprijs heeft zowel directe als indirecte gevolgen die het land economisch nog jaren zullen treffen.
De invloed van de wereldmarkt op Total’s investeringenEen lagere olieprijs kan ertoe leiden dat TotalEnergies, een van de belangrijkste olie-exploitanten in Suriname, minder inkomsten genereert. Dit heeft potentieel grote gevolgen. Ten eerste zou TotalEnergies zijn investeringen in verdere exploratie en productie kunnen uitstellen. Zonder deze investeringen en inkomsten blijven de toekomstige olieopbrengsten voor Suriname onzeker, omdat alles langer kan duren. Dit betekent dat Suriname niet alleen langer moet wachten op inkomsten uit olieproductie, maar ook dat de geplande economische groei en financiële onafhankelijkheid in het gedrang komen.
Vertraging bij terugverdienen van investeringenEen andere complicatie van een lage olieprijs is dat de terugverdientijd van de huidige investeringen langer wordt. Dit vertraagt de ontvangst van royalty’s en andere betalingen die Suriname via afspraken met TotalEnergies zou moeten ontvangen. Deze inkomsten vormen een cruciaal onderdeel van de begroting, en vertragingen kunnen een kettingreactie veroorzaken. In plaats van financiële ademruimte te krijgen, zal Suriname geconfronteerd worden met nog hogere financieringstekorten.
Dus na de verkiezingen van mei 2025 zal er niets veranderen, ongeacht welke partij aan de macht komt. Ook al zou Obama president worden, de situatie, crisis en schuldenlast blijven hetzelfde. De regering Santokhi-Brunswijk heeft alle schulden verschoven naar 2028 en dus een zwakke prestatie geleverd, omdat ze ook niet anders konden. Men heeft niet voldoende vooruitgedacht.
IMF-steun en schuldeisersHet IMF speelt momenteel een grote rol in het stabiliseren van de Surinaamse economie. Maar bij blijvende problemen, zoals vertraagde inkomsten uit olieproductie, zal het land nog geruime tijd afhankelijk blijven van internationale steun. Zelfs na de verkiezingen van 25 mei 2025 zou Suriname geen structurele oplossing hebben voor zijn begrotingsproblemen.
Daar komt bij dat schuldeisers, die rond 2028 hun geld willen zien, mogelijk niet bereid zullen zijn langer te wachten. Dit verhoogt de druk op de regering en kan leiden tot verdere economische onzekerheid en maatschappelijke onrust. De afbetalingsdruk in combinatie met vertraagde olieopbrengsten zal Suriname in een langdurige financiële crisis houden.
Dus nogmaals, wie zou onder deze omstandigheden willen regeren? Wie staat te springen om onder deze omstandigheden president te worden, terwijl men dagelijks vies en vuil wordt uitgescholden?
De gevolgen voor de bevolkingUiteindelijk zijn het de mensen in Suriname die de pijn voelen. Een verlengde economische crisis betekent meer bezuinigingen, meer importen en afhankelijkheid van het importkartel. Hoge importprijzen in de winkels vragen meer US$-reserves voor importen en laten minder financiële ruimte over voor sociale voorzieningen. De hoop op een betere toekomst door de olieproductie vervaagt, terwijl de prijzen blijven stijgen, de werkloosheid toeneemt, en de brain drain zich versterkt. Het perspectief van economische groei en stabiliteit lijkt verder weg dan ooit.
ConclusieTrump heeft het spel drastisch veranderd. Amerika gaat meer olie produceren. Dit zal ervoor zorgen dat de olieprijs wereldwijd daalt. De dalende olieprijs op de wereldmarkt is meer dan alleen een fluctuerend cijfer; het is een directe bedreiging voor de Surinaamse economie en de levensstandaard van haar bevolking. Zonder stabiliteit in olieopbrengsten en een duidelijke strategie om de afhankelijkheid van deze inkomsten te verminderen, blijft Suriname vastzitten in een vicieuze cirkel van schulden, IMF-steun en economische onzekerheid. Het is daarom cruciaal dat zowel de overheid als internationale partners werken aan oplossingen die de impact van een lage olieprijs kunnen beperken en een duurzame economische toekomst garanderen voor Suriname.
VHP, NDP, ABOP, NPS, PL, geen van deze partijen, alleen of …