STRIJD TEGEN ILLEGALE VISSERIJ, EEN RACE TEGEN DE KLOK

door

Suriname bevindt zich in een race tegen de klok om nog te kunnen voldoen aan de eisen van de Europese Unie (EU) met betrekking tot de bestrijding van illegale visserij. Minister Parmanand Sewdien van Landbouw, Veeteelt en Visserij heeft benadrukt, dat het land binnen de gestelde deadline moet handelen om sancties te voorkomen. Maar de vraag blijft: wordt er daadwerkelijk structureel gewerkt aan het uitroeien van illegale praktijken in de visserijsector, of wordt enkel gereageerd op de internationale druk? Het antwoord hierop schijnt nog niet gegeven te kunnen worden. Eén ding weten we zeker:  hadden we altijd zelf geprobeerd de illegaliteit aan te pakken, dan dreigden we nu niet geblacklist te worden.
Suriname riskeert een plaats op de zwarte lijst van de EU, wat zou betekenen dat de export van vis naar de Europese markt, ernstig wordt beperkt. Dit kan grote economische gevolgen hebben, aangezien de visserijsector jaarlijks miljoenen Amerikaanse dollars opbrengt. De EU heeft herhaaldelijk aangedrongen op strikte handhaving en samenwerking tussen overheidsinstanties zoals de Kustwacht, het ministerie van Justitie en Politie en Defensie. De afgelopen maanden heeft Suriname naar eigen zeggen, concrete stappen gezet, waaronder het versterken van patrouilles en het ondertekenen van een overeenkomst waarin de Kustwacht de verantwoordelijkheid krijgt om illegale vissers op te sporen en aan te pakken. Minister Sewdien verzekert, dat Suriname er alles aan doet om te voldoen aan de EU-normen. Maar hoe effectief zijn deze maatregelen in de praktijk?
Een veel gehoord probleem in Suriname, is het gebrek van een effectieve controle op de handhaving van bestaande wetten en regelgeving. Er worden regelmatig initiatieven aangekondigd om de visserijsector te reguleren, maar in de praktijk blijven illegale vissers vaak ongestraft opereren. Corruptie en zwakke controlemechanismen binnen overheidsinstanties, dragen bij aan het voortbestaan van het probleem. Bovendien zijn er vragen over de mate waarin Surinaamse visserijbedrijven zelf worden gecontroleerd. Hoe wordt bepaald, welke vergunningen worden toegekend? En hoe wordt gecontroleerd of bedrijven zich houden aan de regelgeving? Zonder een transparant en streng systeem blijft er ruimte voor illegale activiteiten, zelfs met de dreiging van sancties. De huidige inzet van Suriname lijkt vooral gedreven door de druk van de EU. Dit roept de vraag op, of de genomen maatregelen daadwerkelijk bijdragen aan een duurzame verandering in de sector of slechts een tijdelijke reactie zijn om sancties te vermijden. Zodra de EU de dreiging van een zwarte lijst intrekt, is er dan nog steeds dezelfde toewijding aan de bestrijding van illegale visserij?
Een fundamentele aanpak vereist niet alleen strengere controle op zee, maar ook hervormingen binnen het vergunningensysteem, zwaardere straffen voor overtreders en een diepere samenwerking met internationale organisaties. Daarnaast moet de overheid investeren in alternatieve inkomstenbronnen voor kleine vissers, zodat zij niet gedwongen worden illegaal te opereren. Suriname bevindt zich op een cruciaal moment.
De huidige inspanningen om illegale visserij aan te pakken, zijn een stap in de juiste richting, maar de echte test is of deze maatregelen stand houden op de lange termijn. De dreiging van de EU mag niet de enige motivatie zijn om de sector te hervormen. Suriname moet nu bewijzen dat het niet alleen reageert op externe druk, maar dat het daadwerkelijk werkt aan een duurzame en eerlijke visserijsector.
The post STRIJD TEGEN ILLEGALE VISSERIJ, EEN RACE TEGEN DE KLOK ..