Sterke vrouwen!

door

Politici dienen de wil van het volk te respecteren. Zoveel is hiermee gezegd. De uitslag van de verkiezingen van 2025 geven deze keer niet zomaar een signaal af. Het afgegeven signaal is er niet zomaar een. Het volk, welke door iedere partij op de eerste plaats is gezet, heeft gekozen. Met ruime meerderheid heeft gekozen voor de NDP en de VHP. Wie deze uitslag niet had verwacht zal met deze keiharde realiteit moeten dealen. Twee partijen die elkaar op voorhand afwezen, zijn nu tot elkaar veroordeeld. Een coalitie met meerdere partijen zal als het logge ambtenarenapparaat niet vooruit te branden zijn. Iedereen wil zijn aandeel in ministeries, grondzaken en verdeling van geld en functies. Dat moet voorkomen worden.Het wordt een zware klus. Maar het is niet onmogelijk. De wil om over de eigen schaduw heen te springen moet kunnen. Ideaal voor beide partijen is het niet maar nu zijn zij aan de beurt om als grootste partijen te kiezen: voor het volk natuurlijk. Dat hebben ze beloofd en belofte maakt schuld. Volgens voorlopige cijfers behaalt de NDP 18 heerlijk zittende pluches, de VHP 17 van de 51. Samen hebben zij een tweederde meerderheid. Een ideale meerderheid om de opgelopen achterstand met betrekking tot herschrijven van de Grondwet in te halen. Beiden roepen al jaren namelijk dat de Grondwet aan meerdere kanten hapert. Hun eerste daad om als coalitie invulling te geven aan die tweederde meerderheid is de verkiezing van de president in De Nationale Assemblee. Het is tijdwinst en kostenbesparend om de gang naar de peperdure Verenigde Volksvergadering te voorkomen. Bovendien vermijden zij de kans van omkoping van leden van deze volksvergadering.Het hoeft dus niet lang te duren om tot een akkoord te komen. Hun podiumtaal was glashelder: “We zijn er voor de hele samenleving, geen 1 Surinamer uitgezonderd.” Het volk heeft deze partijen tot elkaar veroordeeld. De noden zijn bekend. Aanpakken maar. Verschil in inzicht en prioriteiten stellen zijn niet onoverkomelijk. Goede wil is het enige obstakel. Een potje kwartetten mag, tot daar aan toe. Maar geen friends and family meer. Ze zijn elkaars coalitie en oppositie tegelijk. De checks and balances zijn er. Niemand kan elkaar bedonderen tenzij zij onder hetzelfde hoedje samen gaan spelen. Het is geen tijd voor politieke prietpraat. Voer de wil van het volk uit. Partijen hebben een ruime meerderheid om belangrijke zaken voor Suriname voor elkaar te krijgen. Sluit de gelederen en doe waar je zegt voor te staan: voor Suriname en de Surinamers. Het volk verwacht daadkracht. Je hoeft niet van elkaar te houden om ontwikkeling tot stand te brengen. Beiden hebben één gezamenlijke liefde: Suriname en het Surinaamse volk. Een goed dichtgetimmerd programma voor de komende 5 jaren en je eraan houden is de garantie voor een succesvolle toekomst. Laat de ego’s varen.Naast de samenwerking als politieke tegenpolen is er een nog belangrijkere optie. Letterlijk Surinaamse geschiedenis schrijven. Jenny Simons (NDP) als president, Krishna Mathoera (VHP) als vicepresident en biedt Patricia Etnel (NPS) het voorzitterschap van De Nationale Assemblee aan. Drie sterke vrouwen die eindelijk eens hun ballen kunnen tonen aan de mannen en bewijzen hoe het wel moet. Laten de mannen Ashwin Adhin (NDP), Chan Santokhi (VHP) en Gregory Rusland (NPS) hun haantjesgedrag als fractieleiders van hun respectieve partijen in DNA het met elkaar uitvechten. Drie sterke vrouwen waar Suriname naar verlangd heeft. Het land heeft eindelijk leiders waar het sinds 1948 naar snakt: de kracht van de Surinaamse vrouw op het ultieme politieke podium. Zelfs de oppositie zal deze vrouwen daarin steunen…Stuart Rahan