STERK LEGER?

door

Krishna Mathoera, minister van Defensie, heeft het onlangs gehad over het tot stand brengen van een sterk leger. Een leger dat in staat moet zijn, zijn doelstellingen conform de grondwet, na te kunnen komen.
Daar komt het in wezen op neer. Maar het is geen geheim dat verschillende regeringen, en dan vooral tussen 2010 en 2020, zich minder aandacht en bestedingen hebben getroost voor het Nationaal Leger, om de grootste gewapende macht van de meest noodzakelijke middelen te voorzien, waardoor zijn slagkracht en operationaliteit, drastisch werden gereduceerd.
Bepaalde politici die eenmaal de macht totaal naar zich toe hebben getrokken, willen natuurlijk geen sterke grootste gewapende macht, omdat het een gegeven is, dat een sterk leger ook hen de macht binnen enkele uren kan ontnemen.
Deze gewapende macht wordt niet helemaal ontmanteld, omdat die bij sociale onrust, wel kan worden ingezet om de verstoorde orde wederom tot aanvaardbare proporties terug te brengen. En dat is precies wat we al geruime tijd zien. Investeringen in het Nationaal Leger liepen door gebrek aan middelen terug en ook door de ernstige verslechtering in de macro-economie van de Republiek Suriname.
Maar het Nationaal Leger is er nu eenmaal en moet toch staande blijven en dat heeft ook deze regering goed begrepen. Hoe bewaak je anders de nationale soevereiniteit en de territoriale integriteit met niet meer dan de politie? Een onmogelijke opgave, volgens de mening van Keerpunt. Suriname heeft namelijk te maken met een grootschalige instroom van buitenlanders in vooral de grensgebieden, en dan in het bijzonder het oosten des lands. De grensoverschrijdende criminaliteit neemt schrikbarende vormen aan en die dient op een adequate wijze bestreden te kunnen worden.
En dat doe je niet louter met de politie, die ook groot gebrek heeft aan materiaal, materieel en manschappen. Maar we kunnen dan wel blijven babbelen over een sterk leger en sterren  en strepen blijven aanbrengen op de schouders  van onderofficieren en officieren, maar de broodnodige aanvulling van jongere krachten mag niet achterwege blijven.
Steeds nieuwe lichtingen zijn onvermijdelijk en natuurlijk moeten er middelen komen. Voeding, transport, de zogeheten Persoonlijke Standaard Uitrusting, PSU, goed onderhouden kazernes, voldoende faciliteiten binnen de detachementen, en vooral een gezonde discipline onder het totale personeel.
Het is in ieder geval bij Keerpunt bekend dat door de depreciatie van de Surinaamse dollar ten opzichte van harde buitenlandse valuta, ook de militair zwaar is verpauperd en zijn koopkracht naar de bliksem heeft zien gaan. Veel militairen doen bijbaantjes om het hoofd boven water te kunnen houden.
Velen hebben deze grootste gewapende macht reeds verlaten, omdat ze elders meer kunnen verdienen. En de aanvullingen vinden niet of te laat plaats.
Jonge krachten komen en gaan, omdat hetgeen binnen het Nationaal Leger geboden wordt, voor hen onvoldoende is.
Op de detachementen heerst de onvrede. Het is niet goed alles uit de doeken te doen uit strategische overwegingen. Wat wel zo is, is dat men vaak genoeg niet operationeel kan worden, omdat bijvoorbeeld zaken als brandstof en materieel ontbreken of stuk zijn.
Geld voor vervanging en reparatie komt veel te laat of niet op gang. Concluderend kan worden vermeld, dat om een goed en snel inzetbaar professioneel leger te krijgen, er veel meer geld ter beschikking moet komen en ook de verjonging over de gehele linie, landmacht, marine en luchtmacht, snel dient te geschiedenis.
Blijven we voortmodderen zoals dat al geruime tijd geschiedt, dan zal de neergang niet onderbroken worden en kan zelfs gevaar voor de natie opleveren. Voorbeelden genoeg in Afrika en andere ontwikkelingslanden, waar de onvrede onder de gewapende machten tot een kookpunt  is opgelopen.
The post STERK LEGER? ..