Stemadvies

door

REFLECTIE / Iwan Brave
Dit is mijn laatste ‘Reflectie’ en daarmee ook mijn laatste column voor de Ware Tijd. Voor hen die mijn pennenvruchten waarderen, is dat vast teleurstellend nieuws. Maar ongetwijfeld goed nieuws voor de zogenoemde ‘haters’. Zelf haat ik niemand die ik ken, laat staan iemand die ik niet ken.

Ik begin aan een nieuwe journalistieke uitdaging die al mijn toewijding zal vergen. Ik heb nog overwogen door te gaan met de column, want ook ik ben niet vies van een beetje roem. Maar om alleen om die reden door te gaan, zou pure ijdelheid zijn. Ik heb ook overwogen ten minste door te gaan tot de volgende verkiezingen, zodat ik van ‘invloed’ kan blijven op de publieke opinie. Ook dat zou ijdelheid zijn. En zoals we weten: hoogmoed komt voor de val.

“Hoewel het eveneens ijdel is te denken dat je schrijfsels doorslaggevend kunnen zijn voor de verkiezingsuitslag, grijp ik toch deze laatste gelegenheid aan voor een stemadvies”

Bij mijn nieuwe uitdaging krijg ik voldoende maatschappelijke invloed als hoofdredacteur, zij het op de achtergrond. Hoewel het eveneens ijdel is te denken dat je schrijfsels doorslaggevend kunnen zijn voor de verkiezingsuitslag, grijp ik toch deze laatste gelegenheid aan voor een stemadvies. Ik zeg niet “stem slim” want dat heeft inmiddels een bittere nasmaak gekregen in ons land. Ik volsta met: stem voor jezelf, in de zin van de toekomst van jouw en andere kinderen.
Uw enige afweging in het stemhokje zou moeten zijn: wat is goed voor hen en voor Suriname, en daarmee voor uzelf? Zie gerust Santokhi, die een ‘prachtig Suriname’ beloofde, als een klungelige eerstehulpverlener à la Mr. Bean, die de situatie alleen maar ‘verergerde’. Maar vergeet in uw bittere teleurstelling niet wie de roekeloze veroorzaker was van het ernstige ongeval. Weer in diens wagen stappen, is vergelijkbaar met het Stockholm-syndroom (waarbij gegijzelden sympathie krijgen voor hun gijzelnemers). Schakel een betere hulpverlener in, dan komt het sneller goed dan u denkt.