Sneeuwwitje en de vijf hofdwergen

Het was hartverwarmend om te zien. De ‘liefdesverklaringen’ die zes politieke partijen elkaar twee dagen na de verkiezingen gaven. Relaties die zo snel ontstaan, kunnen snel ontsporen. Er werden mooie intenties geuit ten gunste van het volk, maar de toon was hol met vage kreten, misschien door de akoestiek.De therapie is veelbelovend, maar de therapeuten roepen twijfels op, omdat ze eerder niet hebben bijgedragen aan herstel. Hun woorden waren toen ook mooi, maar hun daden overschreden grenzen.   De automatische gedachte bij het zien van de zes ondertekenaars van de intentieverklaring was: Sneeuwwitje en de vijf dwergen (sorry, dit is bedoeld ter lering en vermaak). Sneeuwwitje, de grootste en mooiste van het hele stel, die soso lobi propageert. Maar als ze in de spiegel kijkt, ziet ze dan de reflectie van een lieve, onschuldige prinses of die van iemand die instemde met amnestie en verheerlijking van een verdachte moordenaar, die bijdroeg aan een rampzalig economisch beleid, die met een hamerslag hielp het schuldenplafond te verhogen, die tien jaar lang wegkeek en zweeg tijdens dubieuze praktijken? Niemand wordt mooier van een bijdrage met meedogenloze gevolgen voor het volk.De door de NDP geplande coalitie oogt vreemd en fragiel. Zes verschillende partijen die niet echt passen bij een gedeelde ideologie of agenda. De PL en de ABOP zijn de ware opportunisten en de NDP gebruikt hen om haar presidentskandidaat rechtstreeks in het parlement gekozen te krijgen. Sommige partijen worden niet gehinderd door diepgang of ideologie, ze zijn zeer mobiel en kunnen van de ene op de andere dag veranderen en boosaardig worden als ze hun zin niet krijgen. Dit ondermijnt het toch al wankele vertrouwen in de politiek. Het is niet duidelijk met welke lijm de voorlopige coalitie aan elkaar is gelijmd; de ingrediënten lijken vooral wrok, persoonlijke belangen, hebzucht en machtswellust te zijn. Ik zie de oude politiek met de oude vertrouwde gezichten. Tot nu toe geen verandering, geen vernieuwing. Er zitten enkele gasten in de coalitie, uitgekookt en hard, met een luchtje, zoals de geur die vrijkomt bij het pellen van een hardgekookt ei. De BEP en A20 lijken nog relatief ongerept, maar lijken vooral cosmetisch mee te doen. We zijn benieuwd hoe de apostel in voorkomende gevallen hemel en hel aan elkaar zal proberen te naaien. De NDP gooit zand of de mantel der liefde over het verleden, dat is verjaard, niet meer iets om je druk over te maken. Haar kandidaat-president is niet verdrietig over de keuzes die ze toen maakte. Maar binnen de NPS zijn sommigen nog lang niet klaar met de traumatische herinneringen aan de NDP. De tijd zal leren of de NPS de juiste of de verkeerde weg heeft gekozen. Soms word je geconfronteerd met een verleden waarvan je denkt dat het allang voorbij is. Het lijkt erop  dat de dwergen min of meer uit Sneeuwwitjes hand zullen eten.Het lijkt er ook op dat de grote Olifant helaas in de kou zal blijven staan, vanwege een zetel minder. Ongeloof en boosheid horen bij dit verlies, maar daarna komt acceptatie, de draad weer oppakken en weer aan de slag gaan. Het is niet ongebruikelijk dat een grote partij wordt uitgesloten. Het past in de traditie van de ongelukkige polarisatie tussen grote partijen die de ontwikkeling van Suriname ernstig in de wielen rijdt.De enige positieve verandering tot nu toe is dat Suriname waarschijnlijk en nogal onverwacht zijn eerste vrouwelijke president zal krijgen. Dat is een positief rolmodel voor vrouwen. Maar verandering is nog geen verbetering. Gelukkig heeft de presidentskandidaat van de NDP een respectabele leeftijd waarop ijdelheid en aardig doen plaatsmaken voor ernst om het ‘huis’ van rommel te ontdoen. Alle energie voor een mooi lichaam of een mooie outfit kan worden gestoken in het verbeteren van de kwaliteit van het bestuur. Dus geen afleiding door strakke rokken en blouses met knoopjes die lijken te barsten. Ze zal echter de grootste moeite hebben om de ijdele haantjes met hun zwartgeverfde haar, getrainde lijven of strakke pakken, in toom te houden. Mocht het zover komen, dan kan ze een van de betere presidenten van het land worden en haar fouten uit het verleden goedmaken. Ze zal wel gespierd moeten handelen, maar zonder haar mannelijke voorgangers te imiteren. We zullen zien met welk medicijn ze armoede en de afgenomen koopkracht zal herstellen en in welke richting de wisselkoers en de inflatie zullen gaan.Hopelijk gebruikt de aantredende president haar gratiemacht niet voor vriendjespolitiek. Mijn wens voor elke president: wees sterk en wankel niet. Je hebt de macht om NEE te zeggen! Nee tegen onrecht, nee tegen corruptie…  D. Balraadjsing