SLM BLIJFT GEGIJZELD DOOR POLITIEK

De Surinaamse Luchtvaart Maatschappij (SLM) blijft in zwaar weer verkeren. De benoeming van een nieuwe CEO zou een kans kunnen zijn om het tij te keren, maar volgens oud-piloot Romeo Stienstra, is het slechts een schijnvertoning. Hij noemt het proces “window dressing” en stelt dat de kern van het probleem – structurele politieke bemoeienis – onaangetast blijft. Zijn uitspraken snijden hout. Hij stelt onomwonden dat de SLM “een nationale schande” is geworden en wij van Keerpunt, zijn het volledig met hem eens. De SLM is volgens Stienstra, gegijzeld door partijpolitiek en gebrek aan transparantie en gevangen in een cyclus waarin nieuwe benoemingen geen wezenlijke verandering brengen, omdat het onderliggende systeem niet wordt hervormd. Het is geen geheim dat de SLM al jaren verliesgevend is, een ernstig verstoorde relatie met zijn schuldeisers kent en reeds jaren geen gecontroleerde jaarverslagen meer publiceert. Politieke loyaliteit lijkt vaker bepalend dan vakinhoudelijke competentie bij benoemingen in de top. Daarmee wordt het vertrouwen in het staatsbedrijf ondermijnd, niet alleen bij personeel en partners, maar ook bij het bredere publiek.
Politiek of professioneel bestuur?
Wij vragen ons al jaren af of een staatsbedrijf als de SLM, überhaupt succesvol kan functioneren zolang politieke inmenging niet expliciet wordt teruggedrongen. Stienstra stelt in zijn commentaar van niet, en wijst op de noodzaak van fundamentele hervormingen. Daarbij denkt men bijvoorbeeld aan een onafhankelijke raad van toezicht, publieke rapportageverplichtingen en een benoemingsbeleid op basis van objectieve selectiecriteria. In de analyse van Stienstra ontbreekt een heldere richting voor oplossingen. Want hoewel politieke bemoeienis schadelijk kan zijn, is een sterke staat vaak ook nodig om publieke nutsbedrijven te ondersteunen in tijden van crisis. Een balans tussen politieke verantwoordelijkheid en professionele autonomie is dus essentieel. Het belangrijkste pijnpunt is echter de normalisering van stilstand. Door telkens te wisselen van topbestuurder zonder het systeem te hervormen, raakt de publieke onderneming steeds verder verwijderd van haar oorspronkelijke missie: het veilig, betrouwbaar en duurzaam verbinden van Suriname met de regio en de wereld. Zonder ingrijpen zal SLM niet alleen financieel blijven wankelen, maar ook haar strategische relevantie verliezen. Het publieke belang wordt daarmee ondergeschikt gemaakt aan partijpolitieke belangen en dát, zo benadrukt Stienstra terecht, is onhoudbaar.
Beestje bij de naam noemen
De analyse van Stienstra gaat echter aan een realiteit voorbij en dat is, dat hoewel politieke bemoeienis de oorzaak van problemen kan zijn geweest, zonder politiek draagvlak, onder de huidige marktomstandigheden er geen enkele partij of deelnemer is, die de schuldenlast of de lopende operaties zou financieren. Het is juist een kwestie van politieke angst geweest, die de SLM zo grof en onverantwoord aan het infuus van de belastingbetaler heeft gelaten. Niemand wenst het beestje bij de naam te noemen, maar de SLM heeft wel degelijk twee strategieën opgedragen gekregen vanuit het kabinet Santokhi-Brunswijk, namelijk om overeind te blijven totdat een dromerige opleving in de economie in de verre toekomst zorgt voor marktomstandigheden die het behoud van een national carrier rechtvaardigen, als eerste strategie. En als tweede strategie om te besparen op alles – van het niveau van gates op luchthavens tot op de geleasede machines tot aan inflight entertainment, dekens en voeding – en een prijspeil aan te houden dat zoveel mogelijk onder andere luchtvaartmaatschappijen op de route ligt. Lage kosten en een operatie als prijsvechter met inconsistente kortingsacties zijn min of meer officieus en noodgedwongen de tactische aanpak geweest, met een verdere terugloop van het klantenbestand en het vertrouwen tot gevolg.
The post SLM BLIJFT GEGIJZELD DOOR POLITIEK ..

...