Slapeloze nacht

door

SERIEUS!? / Ivan Cairo
“Er is iets goed fout met ons”, zei coupleider Desi Bouterse in de nacht van 25 februari 2016 op het Plein van de Revolutie bij de herdenking van de staatsgreep van 1982. Hij luchtte toen zijn hart over de misdragingen van zijn landgenoten. Hij gaf aan zich ernstig zorgen te maken en jammerde over de vele nieuwsberichten over seksueel misbruik van kinderen. Maar ook nieuwsberichten over grafschennis waarbij de onverlaten zich vergrepen aan lijken baarden hem zorgen. Volgens hem was er “iets serieus met dit land aan de hand”.

Ook berichten dat wetshandhavers uitrukten “om mensen te liquideren” duidden volgens hem op zeer ernstige maatschappelijke problemen in de samenleving. Dat burgers de voorzitter van het parlement, assembleeleden en de president van het land voor de rechter sleepten was voor Bouterse een teken dat “w’e siki ini a kondre disi”. Bij het ter overdenking geven van zijn zorgen besloot Bouterse zijn korte toespraak met de gevleugelde uitspraak: “Ik wens u hiermee een slapeloze nacht toe.”
En dat is precies wat een goed deel van de samenleving, maar vooral zijn aanhangers, partijgenoten en politieke vrienden de afgelopen nacht hebben meegemaakt: een slapeloze nacht. Maar ook journalisten beleefden een slapeloze nacht nadat kort voor middernacht de eerste berichten circuleerden dat Bouterse is overleden. Zij gingen langs NDP-hoofdkwartier Ocer, een partijcentrum te Geyersvlijt om uiteindelijk te bivakkeren bij de woning van de ex-president te Leonsberg op zoek naar de officiële bevestiging van het overlijden.
Lange tijd heerste er grote onzekerheid of de ex-partijvoorzitter overleden was of niet. Naarmate de uren vorderden sloeg die onzekerheid om in ongeloof toen het rond vijf uur ‘s ochtends duidelijk werd dat het voor mensen als sterfelijke wezens onontkoombare – de dood – inderdaad had toegeslagen. Het verdriet onder zijn partijgenoten en kameraden die ter plekke waren gekomen was enorm. De lokale media lanceerden het nieuws waarna dat ook door de internationale pers werd opgepakt: Desi Bouterse is dood.
Of je van hem hield of niet, hoe controversieel hij ook was, Bouterse heeft vanaf 25 februari 1980 toen hij met vijftien makkers een succesvolle staatsgreep pleegde, tot aan zijn dood dinsdagavond een dominante rol gespeeld in de Surinaamse politiek. Hij was misschien zelfs de meest dominante politieke factor. Of hij in de oppositie zat of coalitie, bij vrijwel alle politieke ontwikkelingen na 1980 had hij een rol of een vinger in de pap. Het zou te ver voeren om in deze kolommen alles te benoemen. Maar in het oog springen zeker de geruchtmakende Decembermoorden en de Binnenlandse Oorlog. En van 1996 tot 2000 trok hij op de achtergrond aan de touwtjes van de regering en van 2010 tot en met 2020 zat hij zelf in het zadel.
In dat zadel ging de rit niet zo soepel als hij had verwacht. Althans in de persoonlijke sfeer. Hij kreeg te maken met twee grote tragediën. De aanhouding en in verzekeringstelling van zijn zoon Dino in Panama op het moment dat hij voorzitter was van Unasur en in Paramaribo gastheer van de leiders van Zuid-Amerika tijdens de Unasur-top in Royal Torarica, had hem zwaar aangegrepen. Maar ook de tragische dood van zijn kleinzoon Walter enkele jaren geleden liet hem niet onberoerd. Zijn vrienden en aanhangers wensen hun idool nu alle rust en vrede toe. In ieder geval zal Bouterse vanaf de plek waar hij nu is misschien wel in zijn vuistje lachen: ‘ik heb jullie toch een slapeloze nacht bezorgd.’.
ivancairo@yahoo.com