SEOGS: Hoe ‘local content’ echt van de grond moet komen

door

PARAMARIBO — Terwijl Suriname zich voorbereidt op de historische stap richting oliewinning, lopen de meningen over de aanpak van ‘local content’ uiteen. Fiscalist Roy Shyamnarain pleit voor een versterking en zichtbaarheid van het bestaande wetgevend kader, terwijl Vandana Gangaram Panday, directeur van het Staatsolie Hydrocarbon Institute (SHI), juist waarschuwt voor het gevaar van overregulering. Echter, beiden zijn het er over eens dat nu handelen cruciaal is.

Tijdens zijn presentatie op de Suriname Energy Oil and Gas Summit 2025 (SEOGS) wees Shyamnarain het publiek erop dat Suriname al sinds 1990 over een wettelijke basis beschikt voor ‘local content‘ in de olie- en gassector. Deze verplichtingen zijn expliciet opgenomen in de productiedelingscontracten met internationale aannemers.

“We moeten niet blijven wachten op het perfecte systeem. We moeten aan de slag en de knelpunten pragmatisch oplossen”SHI-directeur Vandana Gangaram Panday

Echter, volgens hem ontbreekt het aan publieke bekendheid en praktische uitvoering. Hij riep de overheid op om de wetgeving te bundelen in een helder beleidsdocument dat publiek beschikbaar is en waarin duidelijk staat wie en wat onder ‘local content‘ valt.

Shyamnarain stelde voor om ook een verplichte lijst van goederen en diensten op te stellen die bij voorkeur door Surinaamse partijen moeten worden geleverd. Daarbij moeten meetbare doelstellingen worden vastgelegd om naleving en effectiviteit te toetsen.

Hij ziet een rol voor het SHI als toezichthouder op deze naleving. Maar hij benadrukte ook dat wetgeving alleen niet volstaat. “Stilstaan is geen optie. Surinaamse bedrijven moeten zelf investeren in kennisopbouw en samenwerking met internationale partners om werkelijk competitief te worden.”

Overregulering risicovol

Gangaram Panday, die een dag later het woord voerde op dezelfde conferentie, nuanceerde het beeld. Zij erkende het belang van ‘local content‘, maar waarschuwde dat het gevaar van overregulering op de loer ligt. “We moeten niet blijven wachten op het perfecte systeem. We moeten aan de slag en de knelpunten pragmatisch oplossen.” Volgens haar bevat de huidige Petroleumwet al een solide basis en zijn er natuurlijke prikkels in de industrie om lokaal talent en bedrijven te betrekken.

Gangaram Panday benadrukte dat het opzetten van rigide systemen en het stellen van onrealistische doelen contraproductief kan werken. Ze verwees naar internationale voorbeelden waar complexe wetgeving leidde tot misbruik en stagnatie. In plaats daarvan pleitte ze voor een “organische, collaboratieve aanpak”, waarbij er samen met bedrijven en onderaannemers wordt gewerkt aan leveranciersontwikkeling en personeelscapaciteit. Ze wees op bestaande investeringen, zoals het Supplier Development Program, als bewijs dat de sector al in beweging is.

Heldere conclusie

Toch raken de visies elkaar in hun essentie: beide sprekers vinden dat Surinaamse bedrijven niet afhankelijk moeten blijven van bescherming, maar actief hun plaats moeten opeisen. Waar Shyamnarain pleit voor structuur en transparantie, legt de directeur de nadruk op flexibiliteit en actie. Beiden zien training, infrastructuur en onderwijs als de sleutel tot succes.

De conclusie is helder: de potentie van ‘local content‘ ligt niet enkel in wetgeving of spontane samenwerking, maar in de synergie tussen duidelijke kaders én daadkrachtig handelen. Terwijl de oliewinning nog moet beginnen, is het momentum om het Surinaamse bedrijfsleven duurzaam te verankeren in deze sector nu al aangebroken. “De industrie beweegt al”, aldus Gangaram Panday. De vraag is: ‘beweegt Suriname mee?’.